Απίστευτα προσεκτικές είναι οι αμερικανικές διατυπώσεις για το βασικό θέμα που προβάλλουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και αφορά στις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, όσο και του υπουργού Άμυνας, Τσακ Χάγκελ, περί των ισχυρών ενδείξεων ότι το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία, χρησιμοποίησε σε δύο τουλάχιστον περιστάσεις, χημικά όπλα.
Ο λόγος είναι απλός και σχετίζεται με τις δηλώσεις που έχουν γίνει πολλούς μήνες πριν από τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος είχε αναφέρει ότι το ενδεχόμενο χρήσης χημικών όπλων από την πλευρά της Συρίας, θα αποτελέσει παράγοντα που θα «άλλαζε τους κανόνες του παιχνιδιού».
Η μεγάλη προσοχή που δίδεται στις αμερικανικές τοποθετήσεις επί του θέματος, οφείλεται σε μια σειρά από παράγοντες. Όταν είχαν γίνει οι σχετικές δηλώσεις από τον Ομπάμα, έγιναν για λόγους αποτροπής. Όπως είχαμε γράψει και τότε, η Ουάσιγκτον εμμέσως διαμήνυε στον Σύρο ηγέτη, ότι όσο τα στρατεύματά του δεν κάνουν χρήση του μη συμβατικούς τους οπλοστασίου, σχεδόν εξασφαλίζει ότι η δυτική συμμαχία δεν θα επέμβει στρατιωτικά, αλλοιώνοντας την ισορροπία δυνάμεων στο έδαφος.
Πλέον, εάν επαληθευθούν όσα αναφέρουν οι Αμερικανοί, οι οποίοι αρχικά αμφέβαλλαν σφόδρα, θεωρητικά τουλάχιστον, οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να κινηθούν πιο «ζωηρά» στην κατεύθυνση της ενεργότερης εμπλοκής στο πολεμικό μέτωπο, υπό τον φόβο απώλειας της αξιοπιστίας τους. Τι τους κάνει να είναι τόσο επιφυλακτικοί;
Αφενός ο φόβος ενός νέου φιάσκου, όπως αυτό της επίθεσης στο Ιράκ, καθότι αποδείχθηκε ότι τα επιχειρήματα περί όπλων μαζικής καταστροφής και αναλόγων προγραμμάτων, ήταν κατασκευάσματα κύκλων της αντιπολίτευσης στον Σαντάμ Χουσεΐν και τα διακινούσαν με σκοπό να πείσουν τους Αμερικανούς να επέμβουν.
Ο δεύτερος λόγος είναι η απροθυμία τους να εμπλακούν στρατιωτικά, είτε υπό τον φόβο της παγίδευσης και «αιμορραγίας» (οικονομικής και όχι μόνο) στο έδαφος, είτε η ασφαλής πρόβλεψη περί μεγάλου πλήγματος στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις, τη στιγμή μάλιστα που επίκειται η συνάντηση Ομπάμα – Πούτιν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Άλλη μια πιθανότητα είναι, ότι η «περιορισμένη χρήση» αερίου σαρίν, όπως μεταδίδεται, να είχε σαν στόχο να προκληθεί από την πλευρά Άσαντ, στην πράξη, η διακήρυξη Ομπάμα, επιδιώκοντας με οριακές προκλήσεις να την καταστήσει αναξιόπιστη και σταδιακά να την απαξιώσει οριστικά.
Είναι βέβαιο, ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες επιλογές από μια στρατιωτική επέμβαση και με χερσαίες δυνάμεις με στόχο να εξαφανίσουν το καθεστώς Άσαντ και τους πραιτοριανούς του, κάτι που δεν είναι και βέβαιο ότι είναι απολύτως επιθυμητό, δεδομένης της παρουσίας ισλαμιστικών ανεξέλεγκτων οργανώσεων μαχητών, όπως η Αλ Νούσρα: Από αεροπορικές προσβολές (πολύ πιο δύσκολες από τη Λιβύη, λόγω του σοβιετικού αντιαεροπορικού δικτύου με 600 στατικά αντιαεροπορικά συστήματα και άλλα 300 κινητά), μέχρι ζώνες απαγόρευσης πτήσεων, ζώνες ασφαλείας εντός συριακού εδάφους κ.λπ.
Υπάρχουν βέβαια και οι ερμηνείες, ότι ίσως ελήφθη η απόφαση να ξεμπερδεύουν με τον Άσαντ και απλώς στήνουν το σκηνικό πριν ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις. Η εκδοχή αυτή όμως πάσχει σοβαρά, αφού σε αυτή την περίπτωση, πέραν του τορπιλισμού τα προσπάθειας συνεννόησης με τους Ρώσους, οι ΗΠΑ θα αντιμετώπιζαν αναζωπυρώσεις σε πολλά μέτωπα «πυρκαγιάς», που μόνο τυχαία δεν θα ήταν. Κι όλα αυτά σε μια διόλου ευνοϊκή οικονομική συγκυρία…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου