Το παρασκήνιο που οδήγησε την Ελλάδα στο «κουρείο»

Τα μυστικά δείπνα, οι κόντρες και οι άγνωστες συναντήσεις.

Η Ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε θωρακιστεί όσο ήταν ακόμη καιρός, εάν οι βασικοί πρωταγωνιστές των εξελίξεων (Μέρκελ, Σαρκοζί, Σόιμπλε, Τρισέ) δεν επέμεναν να διαφωνούν επί σειρά μηνών για το θέμα της συμμετοχής των ιδιωτών ομολογιούχων (κοινώς, των τραπεζών) στη διάσωση της ελληνικής οικονομίας.


Αυτό είναι το κεντρικό πόρισμα χθεσινού άρθρου της έγκριτης αμερικανικής οικονομικής εφημερίδας Wall Street Journal, οι δημοσιογράφοι της οποίας αναλύουν -ρίχνοντας φως σε μια σειρά μυστικών παρασκηνιακών συναντήσεων κορυφής- την πορεία επιδείνωσης της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους και μας εξηγούν πώς φτάσαμε στο σημείο «η κρίση ολίγων μικρών οικονομιών να έχει εξελιχθεί σε απειλή για τη βιωσιμότητα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος αλλά και για τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας».

Συγκεκριμένα, η εφημερίδα επικεντρώνεται σε μια σειρά μυστικών δείπνων που είχαν οι βασικοί ρυθμιστές των εξελίξεων την περίοδο Απριλίου - Ιουλίου 2011. Η πρώτη από τις εν λόγω μυστικές συναντήσεις έλαβε χώρα στις 14 Απριλίου στην Ουάσιγκτον, στο μέγαρο του Γάλλου πρεσβευτή, παρουσία υπουργών και κεντρικών τραπεζιτών από κάποιες από τις μεγαλύτερες οικονομίες της υφηλίου. Εκεί, ο Ντομινίκ Στρος Καν, τότε ακόμη επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, απηύθυνε μια προειδοποίηση υπό μορφή τελεσιγράφου.

Το πρώτο πακέτο στήριξης για την Ελλάδα δεν αρκεί, θα χρειαστεί και ένα δεύτερο ακόμη μεγαλύτερο, και εάν η Ευρώπη δεν συμφωνήσει να ρίξει περισσότερα χρήματα, τότε το ΔΝΤ θα σταματήσει να συνεισφέρει οικονομικά.

Αυτά είπε ο Στρος Καν ο οποίος μάλιστα, αν και απέφυγε να υποδείξει στους Ευρωπαίους πού και πώς θα βρουν τα χρήματα, ξεκαθάρισε πως οι Βρυξέλλες θα πρέπει να έχουν βρει λύση το αργότερο έως το καλοκαίρι. Παρόντες στη συγκεκριμένη συνάντηση ήταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Γάλλος τότε επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, οι οποίοι από εκείνη τη στιγμή άρχισαν να διαφωνούν για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του ελληνικού χρέους (PSI).

Από τη μία, ο Σόιμπλε ζητούσε οι ιδιώτες ομολογιούχοι να χρεωθούν και αυτοί μέρος του κόστους της ελληνικής διάσωσης, πράγμα ωστόσο το οποίο δεν ήθελε ούτε να ακούει ο Τρισέ, ο οποίος φοβόταν πως σε μια τέτοια περίπτωση, οι επενδυτές θα άρχιζαν να αποφεύγουν τα ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης και πως οι γαλλικές τράπεζες θα υφίσταντο διόλου ευκαταφρόνητες απώλειες.
πηγή