Ως επιστροφή στη στρατηγική του «ψυχρού πολέμου» χαρακτήρισε το Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή του Ειρηνικού ωκεανού.
Αφορμή για τέτοια δήλωση αποτέλεσε η συμφωνία μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Καμπέρας για την εγκατάσταση στη βάση της πόλης Ντάρβιν στη Βόρεια Αυστραλία δυόμιση χιλιάδων πεζοναυτών.
Πολλοί παρατηρητές σημειώνουν την κύρια τάση αναβάθμισης του στρατιωτικού ανταγωνισμού στον Ειρηνικό ωκεανό – όσο ισχυρότερη καθίσταται η οικονομία της Κίνας και ταχύτερα προχωρά ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων της Δυνάμεων, τόσο πιό δραστήρια συμπεριφέρονται οι Ηνωμένες Πολιτείες στην περιοχή. Είναι εμφανής η αυξανόμενη στρατηγική αντιπαράθεση των δύο μεγάλων δυνάμεων.
Και αν διάταξη των πεζοναυτών παίζει αρκετά συμβολικό ρόλο εκπλήρωσης των συμμαχικών δεσμεύσεων, η παρουσία των Αμερικανών στα στενά Μαλάκκα τους παρέχει τη δυνατότητα ελέγχου και σε περίπτωση ανάγκης να βουλώσει αυτόν το «λαιμό μπουκαλιού», μέσα από το οποίο μεταφέρεται στην περιοχή του Ειρηνικού ωκεανού πετρέλαιο από τη Μ. Ανατολή. Και προς την αντίθετη κατεύθυνση μεταφέρονται βιομηχανικά προϊόντα. Οι Αμερικανοί δεν είναι διατεθειμένοι να μειώσουν ούτε τις πολυάριθμες στρατιωτικές τους δυνάμεις στο δυτικό μέρος του Ειρηνικού ωκεανού. Πρόκειται για 80 χιλ. στρατιωτικούς στην Ιαπωνία και 28 χιλ. στη Ν. Κορέα. Ενδεικτικό είναι και η εντελώς πρόσφατη επίσκεψη της ΥΠΕΞ Χίλαρι Κλίντον στη Μιανμάρ. Η τελευταία φορά που επισκέφθηκε επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας αυτή τη χώρα ήταν το 1955. Όμως μόλις οι τοπικές αρχές επέδειξαν ότι είναι πρόθυμες να προχωρήσουν σε δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, η Ουάσιγκτον έσπευσε να επωφεληθεί της ευκαιρίας. Όμως η ουσία της επίσκεψης, κατά την άποψη παρατηρητών, είναι άλλη. Το κύριο είναι να δείξουν στην Κίνα ότι τα συμφέροντά της στη Μιανμάρ δεν συμπίπτουν πλήρως με τα αμερικανικά.
Και ο αρχηγός του Πενταγώνου Λεόν Πανέτα, ο οποίος πρόσφατα επισκέφθηκε την περιοχή, δήλωσε λακωνικά: οι Αμερικανοί δεν σχεδιάζουν να μειώσουν την παρουσία τους στην περιοχή. Η στρατηγική τους αποσκοπεί στη δημιουργία αντιβάρου για την πολιτική «επικράτησης», όπως χαρακτηρίζουν στην Ουάσιγκτον την πολιτική της Κίνας. Μ΄αυτό οι ΗΠΑ εννοούν την όξυνση των εδαφικών διαφορών της Κίνας με τους γείτονές τους και την αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών, λέει ο στρατιωτικός σχολιαστής Βίκτορ Μπαρανέτς:
- Η Κίνα με αυξανόμενους ρυθμούς αναπτύσσει τις στρατιωτικές της δυνάμεις και στη ξηρά, και στη θάλασσα και ήδη προωθείται στο διάστημα. Η Κίνα αγόρασε από τη Ρωσία αεροπλανοφόρο και ήδη αρχίζει τις δοκιμές πλεύσης του, πράγμα το οποίο «γαργαλίζει» απίστευτα τα νεύρα των Ηνωμένων Πολιτειών. Και γενικά η ηγεμονία της Αμερικής στη θάλασσα σ΄αυτή την περιοχή σιγά-σιγά αρχίζει να περνά σε ισοδυναμία με τις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις. Γιατί η Κίνα έχει και ατομοκίνητα υποβρύχια και σκάφη επιφανείας και θαλάσσια αεροπορία.
Αυτή να αντιπαράθεση μπορεί να δημιουργήσει απειλή δημιουργίας πολεμικών συγκρούσεων στην περιοχή, θεωρεί ο στρατιωτικός αναλυτής Βλαντίμιρ Γιεφσέγιεφ.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου