Σε προηγούμενα σημειώματα παρουσιάσαμε τις εξελίξεις στο θέμα της αντιπυραυλικής άμυνας και πώς δια μέσω της συμμαχίας του ΝΑΤΟ δημιουργείται η δομή και τα μέσα που παρέχουν κάλυψη σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη. Ο προσεκτικός παρατηρητής των κειμένων θα διερωτάται για την απουσία κάθε αναφοράς στην Ελλάδα και για τον όποιο ρόλο θα μπορούσε να αναλάβει στο θέμα. Όμως ειναι πράγματι απούσα η Ελλάδα απο την αντιπυραυλική άμυνα ή η εικόνα ειναι διαφορετική ;
Πριν τέσσερις ημέρες ανακοινώθηκε οτι θα ναυλοχούν στην Ρότα της Ισπανίας τα αμερικανικά καταδρομικά τα οποία θα περιπολούν στην Ανατολική Μεσόγειο που θα παρέχουν αντιπυραυλική κάλυψη. Η Ισπανική κυβέρνηση με σύνεση και αποφασιστικότητα ανέλαβε ρόλο στα διεθνή δρώμενα ( η αναμενόμενη δημιουργία 1000 θέσεων εργασίας στην Ισπανία είναι ενα ακόμη όφελος). Το θέμα σχολιάστηκε στον τύπο σαν ενδεικτικό της αναποφασιστικότητας και διχογνωμίας της Ελλάδος και κατά πόσον δυνητικά η Ελλάδα θα μπορούσε να παρέχει λιμενικές διευκολύνσεις στην Σούδα.
Όπως ήταν αναμενόμενο η Ρωσία κατέκρινε την συμφωνία ελλιμενισμού και κατηγόρησε το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ οτι στρέφονται κατά της Ρωσίας. Η επόμενη σημαντική είδηση στο θεμα σχετίζεται με την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να συμμετάσχει σε άσκηση του ΝΑΤΟ στα ρωσο-λιθουανικά σύνορα δίπλα στον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ διαθέτοντας στο ΝΑΤΟ το Deployable Corps Greece (NDC-GR με έδρα τη Θεσσαλονίκη), και την επακόλουθη επίκριση απο την Ρωσικη κυβέρνηση.
Ταυτοχρόνως στον τύπο δημοσιεύθηκαν καυστικά σχόλια για την επαμφοτερίζουσα ελληνική στάση Ελλάδα-ΝΑΤΟ: Ή με τον αστυφύλαξ ή με τον χωροφύλαξ! . Αρκεί άραγε μία επίπληξη απο την Μόσχα για να ακυρώσει την ελληνική συνεισφορά στο ΝΑΤΟ ; Μήπως άραγε η διαφαινόμενη πολεμική απο την «αριστερά» περί νέας «Κριμαίας» να πτοήσει την ούτως ή άλλως ασθμαίνουσα κυβέρνηση;
Οπότε τίθεται το ερώτημα να δηλωθεί επισήμως και να διευκρινισθεί η θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης σε αυτό το ζήτημα. Δεν επιτρέπεται άλλο πλέον η διχογνωμία σε αυτό το θέμα. Ας ανακοινώσει ευθαρσώς η Ελληνική κυβέρνηση ξεκάθαρη πολιτική, και επιχειρησιακό δόγμα.
Μία απο τις διελκυστίνδες στην ελληνική εσωτερική πολιτική ( η οποία κατατρώει το ηθικό) ειναι η χρονίζουσα έριδα περί ΝΑΤΟ και αντιαμερικανισμού. Αν και διαχρονικά οι Ελληνικές κυβερνήσεις κατανοούν και συμπράττουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις αποστολές της συμμαχίας, εν τούτοις φοβούνται την εσωτερική κατακραυγή εάν αποκαλύψουν ευθαρσώς την ελληνική συνεισφορά.
Αποτελεί ελληνικό ταμπού που προέρχεται απο τα παλιά (σχεδόν σαν εξηρτημένο αντανακλαστικό κάθε «προοδευτικού» και «γνώστη») να αντιδρά με συναισθηματική ακράτεια σε κάθε τι σχετίζεται με το ΝΑΤΟ. Γενεές εχουν κατηχηθεί να αντιδρούν σε κάθε τι που ενδεχομένως θα επηρέαζε την αμυντική ικανότητα (της τότε) ΕΣΣΔ - η οποία στον νου τους είχε εξιδανικευτεί σαν την χώρα της «ειρήνης» - και της Ρωσίας, όπως και με εμποτισμένο αντιαμερικανισμό να αντιδρούν σε κάθε δραστηριότητα του ΝΑΤΟ.
Όμως ζούμε σε άλλη εποχή. Ναι μεν η αντιπυραυλική άμυνα θα ήταν χρήσιμη και εναντίον της Ρωσίας, αλλά η μελλοντική απειλή δεν ειναι η Ρωσία. Η Ρωσία ειναι μέρος του Δυτικού κόσμου, με συνεισφορά στην ιστορία και τον πολιτισμό. Η πάντοτε ισχυρή και με αυξανομένη αυτοπεποίθηση Ρωσία δεν ειναι ο άμεσος κίνδυνος που αντιπροσώπευε η Σοβιετική Ενωση. Ο κίνδυνος παρουσιάζεται από τον ισλαμικό ολοκληρωτισμό και τις πυρηνικές φιλοδοξίες αντιδυτικών ριζοσπαστικών κινημάτων που εχθρεύονται τον δυτικό πολιτισμό.
Αν και κατανοούμε την ευαισθησία της Μόσχας στο θέμα της πυραυλικής άμυνας, εν τούτοις δεν είναι η Ελλάδα η οποία απειλεί ουτε και περιορίζει την αμυντική επάρκεια της Ρωσίας. Δεν τίθεται καν θέμα ελληνικής εχθρότητας προς την Ρωσία. Πέραν του οτι η Ελλάδα δεν εχει τετοια δυνατότητα, υπάρχουν έντονα λανθάνοντα αισθήματα ελληνικής συμπαθείας προς την Ρωσία. Για τον μέσο Έλληνα η Ρωσία ειναι μία σχεδόν άγνωστη χώρα για την οποία λόγω παράδοσης τρέφει κρυφή υπερηφάνεια και θαυμασμό, πολλές φορές εν αντιθέσει με την πραγματική εικόνα της χώρας . Ισως αυτή η υποσυνείδητη εικόνα του Ελληνα αντανακλάται στην αστάθεια της Ελληνο-Ρωσικής προσέγγισης και στο οτι μέχρι σήμερα δεν εχει βρεθεί ενα αμοιβαίο πραγματιστικό επίπεδο συνεργασίας.
Ομως όσο και εάν εκπλήσσει, η Ελλάδα ειναι τμήμα της Αντιπυραυλικής Αμυνας του ΝΑΤΟ.
Η είδηση είδηση δημοσιεύθηκε στις 4/10/2011 χωρίς να προβληθεί ιδιαίτερα.
Η Ελλάδα ρυθμίζει τις τελικές λεπτομέρειες της συμφωνίας γαι το Ευρωπαϊκό σκέλος της αντιβαλλιστικής άμυνας EPAA ( European Phased Adaptive Approach). Στο πρόγραμμα εντάσσεται μία πυροβολαρχία Patriot, η χρήση του Ενοποιημένου Συστήματος Αεράμυνας και υποστήριξη απο το Πεδίο Βολής Κρήτης. Η Ελλάδα δεν θα επιθυμούσε προς το παρόν την εγκατάσταση τμημάτων του δικτύου αντιπυραυλικής άμυνας σε Ελληνικό έδαφος (δεν διευκρινίζεται ο λόγος) αλλά διατίθεται να επιτρέψει την ελεύθερη διάθεση της θαλάσσιας επικράτειας σε πλωτά μέσα, οπως ραντάρ Aegis και αισθητήρες, υπό τον όρο οτι δεν θα εναντιώνονται στις Ελληνικές θέσεις περί της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου στο Αιγαίο.
Στο Υπουργείο Εξωτερικών ενεργούν ώστε να κατοχυρωθούν οι Ελληνικές θέσεις σε
(α) επιχειρησιακά ζητήματα που σχετίζονται με την αυτοματοποίηση της άμυνας κατά την ταχεία πτήση των βαλλιστικών πυραύλων ( δεν θα υπάρχει καθόλου χρόνος για διαβουλεύσεις σε περίπτωση επίθεσης)
(β) την οργανωτική δομή Διοίκησης και Ελέγχου (ενδιαφέρει για την διασύνδεσή και ροή πληροφοριών απο το ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης που θα εγκατασταθεί στην Ανατολική Τουρκία)
(γ) σε νομικά ζητήματα και πολιτικές συμφωνίες σε θέματα Ελλάδος – ΝΑΤΟ και Ελλάδος – ΗΠΑ.
Εκτιμάται οτι θα δοκιμασθεί η διασύνδεση των μέσως που διατίθενται απο ελληνικής πλευράς στην πρώτη άσκση αυτου του είδους τον Νοέμβριο 2011 κατά την επίσκεψη του αντιτορπιλλικού USN Monterey στην Μεσόγειο οπως αναφέρθηκε ήδη.
Η εντυπωσιακή υπόγεια διαπραγμάτευση διέλαθε της προσοχής. Ποιός άραγε θυμάται οτι ο σημερινός πρωθυπουργός το 2009 ειχε κατηγορηματικά εναντιωθεί στην αντιπυραυλική άμυνα Όπως διαβάζουμε στην«Ημερησία» την διακήρυξη θέσεων επί της εξωτερικής πολιτικής:
«Επίσης, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε πως ήταν κατά της αντιπυραυλικής ασπίδας, "ενώ η κυβέρνηση (Σημ.: Καραμανλή) ήταν θετική επί Μπούς" και είναι κατά της εγκατάστασης πυραύλων στην περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου».
Ισως η παραπάνω δήλωση ειναι ενα απο τα πολλά μνημεία διγλωσσίας και λαϊκισμού του σημερινού πρωθυπουργού. Σήμερα πράττει αυτό στο οποίο εχει διακηρύξει οτι είναι αντίθετος
Τα φθηνά παιχνίδια μικροπολιτικής με θέματα εξωτερικής πολιτικής μπορεί να ευνοήσουν πολιτικούς αλλά δεν ειναι επωφελή για την χώρα.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου