Αλλάζουμε σελίδα στην αντιμετώπιση της Τουρκίας;

Χθες ο υπεξ Δημ. Δρούτσας εκφώνησε ένα λόγο στο Ευρωπαϊκό Κέντρο πολιτικής (ECP), που τον παραθέτουμε όπως εκφωνήθηκε δίπλα, με τον οποίο έκανε το μικρό σχετικά ακροατήριο του (70 άτομα) να τον παρακολουθούν με έκδηλη αγωνία για την επόμενη φράση του. Μάλιστα γνωστός διπλωματικός συντάκτης διερωτήθηκε μεγαλοφώνως όταν τελείωσε “ποιος ήταν αυτός που μίλησε;” γιατί ο κ. Δρούτσας, ένας εξ εκείνων που στήριξαν το “σχέδιο Ανάν“,
δεν μας έχει συνηθίσει σε παρόμοιες προτάσεις εξωτερικής πολιτικής. Η ουσία της χθεσινής πρότασης – συμπεράσματος, ήταν πως αν η Τουρκία μέσα στους πρώτους 6 μήνες του 2011 δεν κάνει τα απαραίτητα βήματα ώστε να συγχρονιστεί με την ΕΕ – κι αυτό περιλαμβάνει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίς, τα κατοχικά στατεύματα στην Κύπρο και την επίσημη κατάργηση του casus belli- δεν θα μπορέσει να συνεχίσει τις ενταξιακές της προσπάθειες στην ΕΕ. Αυτές θα παγώσουν για αόριστο χρόνο. Μια τελευταία ευκαιρία είπε ο κ. Δρούτσας ίσως της δοθεί, αν συμφωνήσει και η Ουγγρική προεδρία, ώστε η νέα τουρκική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές των αρχών Ιουνίου αποδεχθεί άμεσα τη συμμετοχή της σε μια νέα συνάντηση κορυφής ΕΕ- Τουρκίας όπου η Αγκυρα θα δεχθεί το ευρωπαίκό κεκτημένο για να της δοθεί νέος χρόνος.
Ταυτοχρόνως ο κ. Δρούτσας αναφέρθηκε τουλάχιστον δυο φορές στην ύπαρξη του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, αλλά και στην παραβίαση της συμφωνίας για εξεύρεση λύσης στη βάση της ομοσπονδίας καθώς προβάλει την παράλογη απαίτηση για δυο ισότιμα κράτη.
Οι δηλώσεις αυτές αν και για ορισμένους δεν απέχουν πολύ από τις “επίσημα” διακηρυγμένες Ελληνικές θέσεις, έχουν ειδική αξία καθώς πραγματοποιήθηκαν ένα εικοσιτετράωρο πριν τη συνάντηση στην Αθήνα σήμερα των κ.κ. Παπανδρέου και Χριστόφια αλλά και γιατί ελέγχθησαν με ιδιαίτερη επιμονή και σε τόνους που δεν άφηναν αμφιβολίες ότι η Αθήνα, ακόμη κι αν ψαρεύει σε βαθιά και αδιαφανή νερά, μελετά μια μεταβολή στάσης σε ό,τι αφορά την υποστήριξη της Τουρκικής ένταξης στην ΕΕ.
Μια προσεκτικότερη μελέτη του κειμένου ωστόσο αφήνει και πόρτες ανοιχτές στην Άγκυρα να φέρει το “παιχνίδι” στα μέτρα της. Γιατί όταν αναφέρεται, μετεκλογικά, σε ένα νέο Ελσίνκι που θα βάλει νέους στόχους και χρονοδιαγράμματα στην Τουρκία, μιλά για “χρονικά κέρδη” της Τουρκίας, δίνοντάς της νέα περιθώρια άσκησης της πολιτικής της σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου.
Τι ακριβώς θέλει να μας πει ο Γ. Παπανδρέου (γιατί δεν είναι ένα κείμενο που γράφηκε και λέχθηκε εν αγνοία του πρωθυπουργού), θα το μάθουμε ίσως μέσα στους προσεχείς μήνες καθώς θα ξετυλίγει τμήματα αυτής της πολιτικής. Αλλά καθώς θα περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η “στροφή” αυτή της Αθήνας έναντι της Τουρκίας συνέπεσε με τις πρόσφατες συναντήσεις του κ. Δρούτσα στη Γερμανία και του κ. Παπανδρέου στη Γαλλία, χώρες που επιμένουν να προβάλλουν ένα άτυπο μεν, ουσιαστικό δε, βέτο στην τουρκική ένταξη στην ΕΕ…
ΠΗΓΗ