ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΡΡΟΥΣ, πίστης, αλληλεγγύης, επινοητικότητας και καρτερίας παραδίδουν τα
τελευταία 24ωρα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα οι 33 ηρωικοί χιλιανοί εργάτες του ορυχείου χαλκού και χρυσού του Σαν Χοσέ, που γλίτωσαν μεν από θαύμα τον θάνατο, αλλά παραμένουν
αντιμέτωποι με τη σκληρότερη μοίρα.Μόνο το κουράγιο δεν αρκεί:θα χρειαστεί πλέον πίστη και σιδηρά, στρατιωτικού τύπου, πειθαρχία, «φιλτράρισμα» της επικοινωνίας με τον
έξω κόσμο, αλλά και... πολλή τύχη, προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να βγουν από τα έγκατα, όχι μόνο ζωντανοίαλλά και κατά το δυνατόν πιο υγιείς ψυχικά.
Εγκλωβισμένοι στην κοιλότητα ενός βουνού, σαν βρέφη στη μήτρα μιας υπερφυσικής, άσπλαχνης, μητέρας, και συνδεδεμένοι με τον «επάνω κόσμο» μόνο μέσα από έναν στενό ομφάλιο λώρο πλάτους 15 εκατοστών, οι σκληροτράχηλοι αυτοί άνδρες παραμένουν εδώ και τρεισήμισι εβδομάδες εγκλωβισμένοι σε ένα μικροσκοπικό «δωμάτιο»-καταφύγιο μόλις 50 τετρ. μέτρων σε θερμοκρασία 34 βαθμών Κελσίου, 700 μέτρα κάτω από την έρημο Ατακάμα, την πιο άνυδρη περιοχή του πλανήτη.
Λασπωμένοι, εξαντλημένοι, πεινασμένοι, προετοιμασμένοι ανά πάσα στιγμή για το χειρότερο: και όμως, παρ΄ όλα αυτά, αρκετά δυνατοί για να τραγουδούν όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο, να χαμογελούν και να προσεύχονται αγκαλιασμένοι στον φακό, ακόμη και να εμψυχώνουν τους απελπισμένους συγγενείς τους, που προσμένουν τη λυτρωτική στιγμή της επανόδου τους στον επάνω κόσμο... Στιγμή που φαίνεται πως θα αργήσει πολύ ακόμη.
Επειτα από διαδοχικές συσκέψεις ειδικών και παρά την αντίθετη γνώμη πολλών ψυχολόγων, η χιλιανή κυβέρνηση αποφάσισε να ενημερώσει τους εργάτες πως τα σωστικά συνεργεία δεν πρόκειται να τους πλησιάσουν πριν από τα Χριστούγεννα.
Αντικαταθλιπτικά
Ωστόσο τους στέλνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα για να αντέξουν τη δύσκολη περίοδο των επόμενων μηνών, ώσπου να ολοκληρωθεί η πολύπλοκη διαδικασία απεγκλωβισμού τους- μια από τις πιο επικίνδυνες επιχειρήσεις διάσωσης στην ιστορία, αφού θα πρέπει να διανοιγεί κάθετο φρεάτιο πλάτους 65 εκατοστών, χωρίς να καταρρεύσει η οροφή του καταφυγίου και να καταπλακώσει τους επιζήσαντες.
Από χθες έχει μεταφερθεί στο σημείο, από άλλο γειτονικό ορυχείο, ένα τεράστιο γεωτρύπανο βάρους 40 τόνων.
Οι μεταλλωρύχοι του Σαν Χοσέ ζουν ένα δράμα χωρίς προηγούμενο, το οποίο με τη συνδρομή της συνεχούς κάλυψης από τα μεγάλα ΜΜΕ συνταράσσει και τους πιο αδιάφορους θεατές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Φαίνεται μάλιστα ότι η δύσκολη απόφαση να ενημερωθούν για το πόσο θα αργήσει ο απεγκλωβισμός τους ελήφθη μόνο αφότου οι ειδι κοί είδαν τις πρώτες βιντεοσκοπημένες εικόνες της ομάδας.
Στο συγκλονιστικό βίντεο, διάρκειας 45 λεπτών, δέκα από τους 33 άνδρες εμφανίζονται «χαλαροί» και ψύχραιμοι να εξηγούν πώς βρήκαν σκάβοντας νερό, πώς παράγουν ρεύμα από τη μηχανή οχήματος, πώς μοίρασαν τα ελάχιστα τρόφιμα που είχαν τις πρώτες 18 ημέρες προτού τούς εντοπίσουν και γενικώς πώς έχουν οργανώσει τη ζωή τους σε τόσο μεγάλο βάθος κάτω από την επιφάνεια της γης.
«Εδώ τα έχουμε οργανώσει όλα πολύ καλά. Εδώ είναι η γωνιά όπου ψυχαγωγούμαστε, όπου έχουμε μια συνάντηση κάθε μέρα, όπου σχεδιάζουμε. Εδώ είναι το μέρος όπου προσευχόμαστε» είπε στην κάμερα, χαμογελαστός, ένας μεταλλωρύχος.
Πώς όμως θα είναι η κατάσταση αυτών των ανθρώπων σε έναν ή δύο μήνες από σήμερα; Οι ειδικοί του χιλιανού υπουργείου Υγείας ζήτησαν τη βοήθεια στρατιωτικών που είχαν εγκλωβιστεί κατόπιν εκρήξεων, σεισμοπαθών που επέζησαν επί μέρες κάτω από τα χαλάσματα, ακόμη και από πεπειραμένους αστροναύτες της ΝΑSΑ που έζησαν για καιρό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οπως εκτιμούν οι ειδικοί «όλοι τους θα έχουν προβλήματα όρασης, όταν βγουν έξω. Παρατηρούμε ότι αυξάνεται η μυωπία και ότι εξασθενούν τα χρώματα, όταν κανείς ζει χωρίς φως. Το βασικό είναι να βγουν σώοι. Δεν θα βγουν όμως αλώβητοι».
Οργή για τους εργοδότες
Οσον αφορά τους συγγενείς η αγωνία έγινε ελπίδα- και για κάποιους οργή. Οι οικογένειες ορισμένων από τους παγιδευμένους άνδρες άρχισαν νομικές διαδικασίες εναντίον των ιδιοκτητών του ορυχείου Σαν Χοσέ.
«Δεν σκέφτομαι τη χρηματική αποζημίωση. Σκέφτομαι ότι θέλω να θέσω τους ιδιοκτήτες και όποιον δεν έκανε καλά τη δουλειά του ενώπιον των ευθυνών τους» τόνισε η Καρολίνα Ναρβαές, σύζυγος του μεταλλωρύχου Ραούλ Μπούστος.
Δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου αναφέρουν ότι αν υπήρχε μια απλή μεταλλική σκάλα στο βασικό φρεάτιο εξαερισμού του παμπάλαιου και εγνωσμένα ασταθούς ορυχείου, το τρομερό δράμα θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί...
ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ;
Πρώτο μέλημα των γιατρών είναι να αποτρέψουν το ξέσπασμα κάποιας μεταδοτικής ασθένειας.Μια τροφική δηλητηρίαση ή οξεία διάρροια θα μπορούσε να αποβεί μοιραία.
Ο εγκλωβισμός σε 50 τ.μ.,700 μ.κάτω από τη γη, μπορεί να κλονίσει ψυχικά και τον πιο σκληραγωγημένο.Τα πρώτα φάρμακα που τους έστειλαν ήταν αντικαταθλιπτικά.
Στην αρχή τρέφονταν με τις λιγοστές προμήθειες στο καταφύγιο: δύο κουταλιές τόνο από κονσέρβα έκαστος και ένα μπισκότο μέρα παρά μέρα.
Θα πρέπει να κάνουν ασκήσεις γυμναστικής μέσα στις γαλαρίες για να μην ατροφήσει το μυϊκό τους σύστημα.
Η περιφέρεια της μέσης τους δεν πρέπει να υπερβεί τα 87,5 εκ.,ώστε να χωρέσουν μέσα στο τούνελ πλάτους 65 εκ.από όπου θα ανέβουν στην επιφάνεια. Κρίσιμη είναι η επικοινωνία με τους συγγενείς,η οποία γινόταν αρχικά γραπτώς,ενώ τώρα εγκαταστάθηκε και τηλέφωνο.
Οι γιατροί συμβουλεύουν τους οικείους τους να μην τους δίνουν υπερβολικά πολλές ελπίδες διότι μπορεί να διαψευστούν ανά πάσα στιγμή.
Αυτές οι πληγές δεν θα κλείσουν ποτέ
«Ηρθε η ώρα να δούμε την κατάσταση με απόλυτο ρεαλισμό... Τώρα οι ειδικοί θα πρέπει να υπολογίσουν ακριβώς πόσος χρόνος θα χρειαστεί ώστε να ανασυρθούν με ασφάλεια στην επιφάνεια οι άτυχοι εργάτες. Με γνώμονα αυτό το διάστημα, θα πρέπει να μηχανευθούν τρόπους ώστε οι μεταλλωρύχοι να παραμείνουν κατά το δυνατόν πιο υγιείς και κυρίως να μην τρελαθούν από την κλειστοφοβία και τη συνεχή συμβίωση σε τόσο μικρό χώρο με τόσο πολλούς ανθρώπους- και κυρίως με τα χνότα των άλλων πάνω τους» γράφει ο Ρaul Vallely στον «Ιndependent».
Κάποιοι ψυχολόγοι υποστήριζαν μάλιστα ότι οι παγιδευμένοι δεν θα έπρεπε επ΄ ουδενί να μάθουν το χρονικό διάστημα εγκλωβισμού τους στα έγκατα της γης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ακόμη και όταν αντικρίσουν ξανά το φως του ήλιου δεν θα πάψουν να κατατρύχονται από έντονα συμπτώματα κατάθλιψης και απελπισίας, κρίσεις πανικού, διαταραχές στον ύπνο και τρομερούς εφιάλτες: κάποιοι ίσως παρουσιάσουν τάσεις αυτοκτονίας ή δολοφονικά ένστικτα. Είναι από εκείνες τις τραυματικές εμπειρίες που, σύμφωνα με τους ειδικούς, τραυματίζουν την ανθρώπινη ψυχή για πάντα.
TO BHMA
τελευταία 24ωρα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα οι 33 ηρωικοί χιλιανοί εργάτες του ορυχείου χαλκού και χρυσού του Σαν Χοσέ, που γλίτωσαν μεν από θαύμα τον θάνατο, αλλά παραμένουν
αντιμέτωποι με τη σκληρότερη μοίρα.Μόνο το κουράγιο δεν αρκεί:θα χρειαστεί πλέον πίστη και σιδηρά, στρατιωτικού τύπου, πειθαρχία, «φιλτράρισμα» της επικοινωνίας με τον
έξω κόσμο, αλλά και... πολλή τύχη, προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να βγουν από τα έγκατα, όχι μόνο ζωντανοίαλλά και κατά το δυνατόν πιο υγιείς ψυχικά.
Εγκλωβισμένοι στην κοιλότητα ενός βουνού, σαν βρέφη στη μήτρα μιας υπερφυσικής, άσπλαχνης, μητέρας, και συνδεδεμένοι με τον «επάνω κόσμο» μόνο μέσα από έναν στενό ομφάλιο λώρο πλάτους 15 εκατοστών, οι σκληροτράχηλοι αυτοί άνδρες παραμένουν εδώ και τρεισήμισι εβδομάδες εγκλωβισμένοι σε ένα μικροσκοπικό «δωμάτιο»-καταφύγιο μόλις 50 τετρ. μέτρων σε θερμοκρασία 34 βαθμών Κελσίου, 700 μέτρα κάτω από την έρημο Ατακάμα, την πιο άνυδρη περιοχή του πλανήτη.
Λασπωμένοι, εξαντλημένοι, πεινασμένοι, προετοιμασμένοι ανά πάσα στιγμή για το χειρότερο: και όμως, παρ΄ όλα αυτά, αρκετά δυνατοί για να τραγουδούν όλοι μαζί τον εθνικό ύμνο, να χαμογελούν και να προσεύχονται αγκαλιασμένοι στον φακό, ακόμη και να εμψυχώνουν τους απελπισμένους συγγενείς τους, που προσμένουν τη λυτρωτική στιγμή της επανόδου τους στον επάνω κόσμο... Στιγμή που φαίνεται πως θα αργήσει πολύ ακόμη.
Επειτα από διαδοχικές συσκέψεις ειδικών και παρά την αντίθετη γνώμη πολλών ψυχολόγων, η χιλιανή κυβέρνηση αποφάσισε να ενημερώσει τους εργάτες πως τα σωστικά συνεργεία δεν πρόκειται να τους πλησιάσουν πριν από τα Χριστούγεννα.
Αντικαταθλιπτικά
Ωστόσο τους στέλνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα για να αντέξουν τη δύσκολη περίοδο των επόμενων μηνών, ώσπου να ολοκληρωθεί η πολύπλοκη διαδικασία απεγκλωβισμού τους- μια από τις πιο επικίνδυνες επιχειρήσεις διάσωσης στην ιστορία, αφού θα πρέπει να διανοιγεί κάθετο φρεάτιο πλάτους 65 εκατοστών, χωρίς να καταρρεύσει η οροφή του καταφυγίου και να καταπλακώσει τους επιζήσαντες.
Από χθες έχει μεταφερθεί στο σημείο, από άλλο γειτονικό ορυχείο, ένα τεράστιο γεωτρύπανο βάρους 40 τόνων.
Οι μεταλλωρύχοι του Σαν Χοσέ ζουν ένα δράμα χωρίς προηγούμενο, το οποίο με τη συνδρομή της συνεχούς κάλυψης από τα μεγάλα ΜΜΕ συνταράσσει και τους πιο αδιάφορους θεατές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Φαίνεται μάλιστα ότι η δύσκολη απόφαση να ενημερωθούν για το πόσο θα αργήσει ο απεγκλωβισμός τους ελήφθη μόνο αφότου οι ειδι κοί είδαν τις πρώτες βιντεοσκοπημένες εικόνες της ομάδας.
Στο συγκλονιστικό βίντεο, διάρκειας 45 λεπτών, δέκα από τους 33 άνδρες εμφανίζονται «χαλαροί» και ψύχραιμοι να εξηγούν πώς βρήκαν σκάβοντας νερό, πώς παράγουν ρεύμα από τη μηχανή οχήματος, πώς μοίρασαν τα ελάχιστα τρόφιμα που είχαν τις πρώτες 18 ημέρες προτού τούς εντοπίσουν και γενικώς πώς έχουν οργανώσει τη ζωή τους σε τόσο μεγάλο βάθος κάτω από την επιφάνεια της γης.
«Εδώ τα έχουμε οργανώσει όλα πολύ καλά. Εδώ είναι η γωνιά όπου ψυχαγωγούμαστε, όπου έχουμε μια συνάντηση κάθε μέρα, όπου σχεδιάζουμε. Εδώ είναι το μέρος όπου προσευχόμαστε» είπε στην κάμερα, χαμογελαστός, ένας μεταλλωρύχος.
Πώς όμως θα είναι η κατάσταση αυτών των ανθρώπων σε έναν ή δύο μήνες από σήμερα; Οι ειδικοί του χιλιανού υπουργείου Υγείας ζήτησαν τη βοήθεια στρατιωτικών που είχαν εγκλωβιστεί κατόπιν εκρήξεων, σεισμοπαθών που επέζησαν επί μέρες κάτω από τα χαλάσματα, ακόμη και από πεπειραμένους αστροναύτες της ΝΑSΑ που έζησαν για καιρό στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Οπως εκτιμούν οι ειδικοί «όλοι τους θα έχουν προβλήματα όρασης, όταν βγουν έξω. Παρατηρούμε ότι αυξάνεται η μυωπία και ότι εξασθενούν τα χρώματα, όταν κανείς ζει χωρίς φως. Το βασικό είναι να βγουν σώοι. Δεν θα βγουν όμως αλώβητοι».
Οργή για τους εργοδότες
Οσον αφορά τους συγγενείς η αγωνία έγινε ελπίδα- και για κάποιους οργή. Οι οικογένειες ορισμένων από τους παγιδευμένους άνδρες άρχισαν νομικές διαδικασίες εναντίον των ιδιοκτητών του ορυχείου Σαν Χοσέ.
«Δεν σκέφτομαι τη χρηματική αποζημίωση. Σκέφτομαι ότι θέλω να θέσω τους ιδιοκτήτες και όποιον δεν έκανε καλά τη δουλειά του ενώπιον των ευθυνών τους» τόνισε η Καρολίνα Ναρβαές, σύζυγος του μεταλλωρύχου Ραούλ Μπούστος.
Δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου αναφέρουν ότι αν υπήρχε μια απλή μεταλλική σκάλα στο βασικό φρεάτιο εξαερισμού του παμπάλαιου και εγνωσμένα ασταθούς ορυχείου, το τρομερό δράμα θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί...
ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ;
Υπεράνθρωπες προσπάθειες καθημερινά για να διανοιγεί η δίοδος απεγκλωβισμού
Ο εγκλωβισμός σε 50 τ.μ.,700 μ.κάτω από τη γη, μπορεί να κλονίσει ψυχικά και τον πιο σκληραγωγημένο.Τα πρώτα φάρμακα που τους έστειλαν ήταν αντικαταθλιπτικά.
Στην αρχή τρέφονταν με τις λιγοστές προμήθειες στο καταφύγιο: δύο κουταλιές τόνο από κονσέρβα έκαστος και ένα μπισκότο μέρα παρά μέρα.
Θα πρέπει να κάνουν ασκήσεις γυμναστικής μέσα στις γαλαρίες για να μην ατροφήσει το μυϊκό τους σύστημα.
Η περιφέρεια της μέσης τους δεν πρέπει να υπερβεί τα 87,5 εκ.,ώστε να χωρέσουν μέσα στο τούνελ πλάτους 65 εκ.από όπου θα ανέβουν στην επιφάνεια. Κρίσιμη είναι η επικοινωνία με τους συγγενείς,η οποία γινόταν αρχικά γραπτώς,ενώ τώρα εγκαταστάθηκε και τηλέφωνο.
Οι γιατροί συμβουλεύουν τους οικείους τους να μην τους δίνουν υπερβολικά πολλές ελπίδες διότι μπορεί να διαψευστούν ανά πάσα στιγμή.
Αυτές οι πληγές δεν θα κλείσουν ποτέ
«Ηρθε η ώρα να δούμε την κατάσταση με απόλυτο ρεαλισμό... Τώρα οι ειδικοί θα πρέπει να υπολογίσουν ακριβώς πόσος χρόνος θα χρειαστεί ώστε να ανασυρθούν με ασφάλεια στην επιφάνεια οι άτυχοι εργάτες. Με γνώμονα αυτό το διάστημα, θα πρέπει να μηχανευθούν τρόπους ώστε οι μεταλλωρύχοι να παραμείνουν κατά το δυνατόν πιο υγιείς και κυρίως να μην τρελαθούν από την κλειστοφοβία και τη συνεχή συμβίωση σε τόσο μικρό χώρο με τόσο πολλούς ανθρώπους- και κυρίως με τα χνότα των άλλων πάνω τους» γράφει ο Ρaul Vallely στον «Ιndependent».
Κάποιοι ψυχολόγοι υποστήριζαν μάλιστα ότι οι παγιδευμένοι δεν θα έπρεπε επ΄ ουδενί να μάθουν το χρονικό διάστημα εγκλωβισμού τους στα έγκατα της γης. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ακόμη και όταν αντικρίσουν ξανά το φως του ήλιου δεν θα πάψουν να κατατρύχονται από έντονα συμπτώματα κατάθλιψης και απελπισίας, κρίσεις πανικού, διαταραχές στον ύπνο και τρομερούς εφιάλτες: κάποιοι ίσως παρουσιάσουν τάσεις αυτοκτονίας ή δολοφονικά ένστικτα. Είναι από εκείνες τις τραυματικές εμπειρίες που, σύμφωνα με τους ειδικούς, τραυματίζουν την ανθρώπινη ψυχή για πάντα.
TO BHMA
Δημοσίευση σχολίου