Ειρηνική εκδήλωση στη μνήμη των θυμάτων του 1974 στην Κύπρο

Θλιβερές μνήμες από συγγενείς Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων.

Οδόφραγμα της Κέρμιας στη Λευκωσία, που χωρίζει στα δύο -ελεύθερο και κατεχόμενο τμήμα- την κυπριακή πρωτεύουσα. Σημείο συνάντησης για 50 Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Στα χέρια κρατούν λίγα λουλούδια για να εκφράσουν τη θλίψη τους για τα όσα διαδραματίστηκαν κυρίως το 1974. Για όλα τα αθώα θύματα και από τις δύο κοινότητες, που έχασαν τη ζωή τους με βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο - γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους. Μια ειρηνική εκδήλωση, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου «Μνήμες» του Πανίκου Nεοκλέους.

Το βιβλίο καταγράφει τις μνήμες ανθρώπων, που βίωσαν τη φρίκη του πολέμου και την κτηνωδία κάποιων, που αυτοαποκαλούνται άνθρωποι, χάνοντας αδέλφια, μάνα, γιαγιά, θείες, ανίψια, ξαδέλφια.

Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ξεκίνησαν για το χωριό Παλαίκυθρο στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Είναι το χωριό του Πέτρου Σουπουρή, που το 1974, όταν ήταν στην ηλικία των 11 χρόνων, Τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές, πυροβόλησαν τον ίδιο και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τη μάνα, τον πατέρα, τα τρία αδέλφια του και άλλους συγχωριανούς.

Καθ' οδόν προς το χωριό κάποιος Τουρκοκύπριος έλαβε ένα μήνυμα - απειλή, πως δεν θα άφηναν την ομάδα να μπει στο χωριό για να καταθέσει λουλούδια στο μέρος, όπου ξεκληρίστηκαν ολόκληρες οικογένειες.

Ο Πέτρος Σουπουρής, μαζί με όλους όσοι συμμετείχαν στην εκδήλωση, ήρθε για ακόμη μια φορά -όπως και το '74 - αντιμέτωπος με ανθρώπους της ίδιας «πάστας».

Στάθηκε απέναντι σε ορισμένα ακραία στοιχεία και άφησε λίγα λουλούδια στη μέση του δρόμου, εις μνήμην όλων όσοι έχασαν τη ζωή τους με άνανδρο τρόπο το 1974.

Μαζί με τον Πέτρο Σουπουρή ήταν ο Φετχί και ο Γιάννης. Οι δύο τελευταίοι βρέθηκαν πριν ένα χρόνο, με αφορμή το πρώτο βιβλίο του Π.Νεοκλέους «Αγνοηθέντες 1974». Ο Φετχί το 1974, κατά τη διάρκεια του πολέμου, πυροβόλησε τον Γιάννη και όλα αυτά τα χρόνια ζούσε νομίζοντας πως ο Γιάννης ήταν νεκρός. Τώρα και πάλι πολεμούν. Αυτή τη φορά όμως για την ειρήνη, πιασμένοι χέρι-χέρι.

Τελευταία στάση το χωριό Μάραθα, όπου και εκεί δολοφονήθηκαν άγρια, από Ελληνοκύπριους εξτρεμιστές περισσότερα από 120 άνθρωποι, κυρίως γυναικόπεδα.

Ενός λεπτού σιγή...Ο Πανίκος, ο Μπερτάν, ο Σερχάν, ο Πέτρος, η Λατιφέ, η Ρένα, ο Γιάννης, ο Φετχί, η Μαριάννα σφίγγουν τα χέρια τους και στη συνέχεια αφήνουν και πάλι ο καθένας λίγα λουλούδια εις μνήμην όσων δολοφονήθηκαν.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ