Το ευρώ διολισθαίνει - Εμείς τι κερδίζουμε;

Η ζωή μας στην εποχή του φθηνού ευρώ

Τα υπέρ και τα κατά της διολίσθησης του ευρωπαϊκού νομίσματος

Χαμόγελα ικανοποίησης κρύβονται πίσω από τις εκφράσεις ανησυχίας για την πτωτική πορεία του ευρώ, σε πολλές χώρες της ευρωζώνης. Ειδικά μάλιστα στην Ελλάδα, η ικανοποίηση είναι πρόδηλη, καθώς το ευρώ προσφέρει επιτέλους στην ελληνική οικονομία το όπλο που χρειαζόταν και της είχε ως τώρα στερήσει: την υποτίμηση!

Η υποχώρηση της ισοτιμίας του ευρώ σε σχέση με το δολάριο κατά 21%, έναντι του υψηλού της προηγούμενης χρονιάς, κάνει τα ευρωπαϊκά προϊόντα και τις υπηρεσίες αυτομάτως φθηνότερα κατά το ίδιο ποσοστό για τους αγοραστές που χρησιμοποιούν δολάρια ή νομίσματα συνδεδεμένα με το δολάριο. Πρόκειται για μια ισχυρή ένεση ανταγωνιστικότητας, την οποία χρειαζόταν όλη η Ευρώπη, αλλά πάνω από όλους η Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο γνωστός οικονομολόγος Ν. Ρουμπινί είπε πως η υποτίμηση αυτή ίσως είναι ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η διάλυση του ευρώ, βοηθώντας την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους.
Αποτρέπει τη διάλυση
Η ειρωνεία είναι πως το ευρώ κατρακύλησε το τελευταίο διάστημα ακριβώς επειδή οι αγορές φοβήθηκαν- υποτίθεται- ότι η ευρωζώνη θα διαλυθεί μετά την αποτυχία της στο μέτωπο της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Τελικά, η κατρακύλα του ευρώ αποτρέπει- αν πιστέψουμε τον Ρουμπινί- τη διάλυση. Ωστόσο, η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Μόλις οι χώρες της ευρωζώνης άρχισαν, η μία μετά την άλλη, να εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα λιτότητας για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, οι αγορές επιτέθηκαν και πάλι στο ευρώ, για άλλο λόγο αυτή τη φορά: γιατί τα μέτρα λιτότητας θα επιδράσουν αρνητικά στην ανάπτυξη και, άρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν θα προχωρήσει σύντομα σε αύξηση των επιτοκίων της.
Στην πραγματικότητα, αυτό που προκαλεί ανησυχία στους ιθύνοντες της ευρωζώνης, όπως υποστηρίζουν, δεν είναι η ισοτιμία του ευρώ αυτή καθεαυτή, αφού παραμένει υψηλότερη από τον μέσο όρο της ισοτιμίας από τη δημιουργία του το 1999, αλλά η ταχύτητα με την οποία υποχωρεί. Και αυτό γιατί υποδηλώνει έλλειψη εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ευρωζώνης και αποσταθεροποίηση του συστήματος.
Το επόμενο διάστημα θα φανεί αν η αποσταθεροποίηση μπορεί να προκαλέσει κινδύνους, αλλά προς το παρόν οι περισσότερες προβλέψεις συγκλίνουν σε ένα «αναπαυτικό» επίπεδο κοντά στα σημερινά. Σύμφωνα με έρευνα του πρακτορείου Βloomberg μεταξύ 18 αναλυτών, η ισοτιμία θα διαμορφωθεί κοντά στο 1,20 δολ. στα τέλη του χρόνου και στο 1,22 - 1,23 δολ. στα τέλη του 2011.
Ωστόσο, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις που επικαλούνται τραπεζικοί κύκλοι στην Αθήνα, το προσεχές διάστημα το επίπεδο ισορροπίας είναι μεταξύ 1,05 και 1,15 δολ., άρα υπάρχει ακόμη δρόμος προς τα κάτω.