Πυρκαγιές – κυβέρνηση: κυνικοί, αμοραλιστές και αριβίστες και το 2024.

Του Σωτήρη Σιδέρη
Για μια ακόμη φορά όλο το κρατικό και κυβερνητικό οικοδόμημα κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια φυσική καταστροφή, την πυρκαγιά στην βορειοανατολική Αττική και κατά κοινή ομολογία το αποτέλεσμα ήταν ένα νέο βατερλό. Όταν μιλάμε για το οικοδόμημα, αναφερόμαστε στην κυβέρνηση και την ανύπαρκτη στρατηγική Πολιτικής Προστασίας, την Πυροσβεστική, τα συναρμόδια υπουργεία, την Περιφέρεια και τους Δήμους. Πάνω από τα αποκαίδια ο ανεκδιήγητος Κικίλιας περιέγραψε με την γνωστή του κενότητα ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε , αλλά για μια ακόμη φορά η φωτιά έκανε του κεφαλιού της.Και όμως ο άνθρωπος αυτός παραμένει στη θέση του, ό,τι και να συμβεί. Τυχαίο;

Ο πρωθυπουργός υπακούοντας στους επικοινωνιακούς συμβούλους του απέφυγε να μπει στο κάδρο, λες και η πυρκαγιά έκαιγε δάση, σπίτια και επιχειρήσεις σε άλλη χώρα. Όπως πάντα ένας θίασος κυνικών , αμοραλιστών και αριβιστών δεν ανέλαβε καμία ευθύνη. Η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών είναι στα όρια της ύπαρξής τους. Ένας πρωθυπουργός χωρίς αφήγημα, χωρίς πολιτική ηθική, χωρίς συναίσθηση των ευθυνών του, κρύφτηκε από τους ψηφοφόρους του και την κοινωνία για να μην συγκεντρώσει την οργή του κόσμου, για να κάνουν μετά τη δουλειά οι δημοσκόποι. Τόσο λίγος ήταν πάντα. ...

Σταθερά στον κόσμο τους....

Κάθε απόφαση, κάθε κίνηση και ανακοίνωση της κυβέρνησης υπακούει στα κελεύσματα των επικοινωνιακών καθοδηγητών της και στο ένστικτο αυτοσυντήρησης. Παρά το γεγονός ότι πλέον δεν είναι καθόλου πειστική σε ό,τι κάνει, δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση αλλαγής πορείας. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπως αποδείχθηκε ήταν απλά μια πλάνη του λαού που θα διορθώνονταν από τον κραταιό ηγέτη Κυριάκο Μητσοτάκη, με τη βοήθεια των ΜΜΕ και των δημοσκόπων. Ένας πρωθυπουργός, που μοιάζει όλο και περισσότερο με απολίθωμα της προδικτατορικής δεξιάς , απλά κυνικός και αριβίστας , αποστασιοποιημένος από την κοινωνία , που υποτάσσει τα πάντα στα πολιτικά του συμφέροντα, όπως και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Αν η πυρκαγιά στην Αττική ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός τα τελευταία πχ δέκα χρόνια, θα ήταν διαφορετική και η αντιμετώπιση. Η εμπειρία όμως είναι τεράστια, καθώς μεγάλες φωτιές καταστρέφουν δάση και περιουσίες και φυσικά επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων του λεκανοπεδίου. Εδώ όμως πρόκειται για ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα που δεν βρίσκει απάντηση. Μας είπαν για καινοτομίες για την ανίχνευση μιας πυρκαγιάς από drone, αλλά όπως εξηγούν οι ειδικοί, ναι μεν μπορεί να ανιχνευθεί η φωτιά, αλλά το drone, δεν την σβήνει. Την σβήνουν τα αεροσκάφη που ποτέ δεν ήταν 32 στον αέρα, οι υποδομές που πρέπει να υπάρχουν από τους δήμους και τις Περιφέρειες και κυρίως, όπως αναφέρουμε σε άλλες στήλες, από τις επενδύσεις σε μέσα και προσωπικό. Η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε το Ταμείο Ανάκαμψης και οι συνέπειες φάνηκαν.

Η εμπειρία είναι γνώση και αυτή δεν αξιοποιήθηκε. Ίσως πρέπει να αλλάξουν πολλά στην Πυροσβεστική, στον πολιτικό σχεδιασμό , στον τρόπο αξιοποίησης των πόρων ενός κράτους, για να γίνει αποτελεσματική η Πολιτική Προστασία. Γιατί δεν άλλαξαν όμως; ποιός ευθύνεται γι αυτό; σίγουρα όχι όσοι έχασαν τις περιουσίες τους…

Ίσως ακούσουμε λοιπόν για αλλαγές. Αυτό όμως που δεν πρόκειται να αλλάξει και είναι σίγουρο, είναι η κυβερνητική πολιτική, η νοοτροπία του ίδιου του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Είτε πλημμύρες έχουμε, είτε Τέμπη έχουμε, είτε Βαρνάβα, Ρόδο, Πάρνηθα, Θεσσαλία, παραμένει πάντα ο ίδιος Μητσοτάκης. Κυνικός, αριβίστας και αμοραλιστής.
Ο ελληνικός λαός έχει φθάσει σε ένα σημείο που δεν ελπίζει πια. Κοιτάζει γύρω του και βλέπει κρίση . Κρίση ηγεσίας με πολιτικούς αρχηγούς να μην είναι σε θέση να δουν πέρα από τη μύτη τους. Κρίση αξιών , κρίση Δημοκρατίας, κρίση Δικαιοσύνης και δικαίως είναι οργισμένος. Αλλά σιωπηλός, προφανώς γιατί δεν έχει που να αγκιστρωθεί.
Να ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν εκπλήξεις, ότι κάτι θα γίνει και η ελπίδα θα επανέλθει; δεν έχουμε και άλλη επιλογή πλέον. Η φθίνουσα πορεία του Μητσοτάκη θα γίνει κατολίσθηση. Και αυτό βέβαιο είναι, αλλά η απάντηση στον Μητσοτάκη είναι αυτή που καίει τον λαό, όσο και οι φωτιές..

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.