Γιώργος Σκαφιδάς
Και κάπως έτσι, με «εισιτήριο» μια ανείπωτη καταστροφή όπως ήταν εκείνη των σεισμικών δονήσεων της 6ης Φεβρουαρίου (με τους περίπου 50.000 νεκρούς στην Τουρκία), Αθήνα και Άγκυρα βρέθηκαν ξαφνικά να συζητούν εκ νέου… για ανοιχτούς διαύλους, θετικές ατζέντες, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και «Χάγες», αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η προοπτική περί Χάγης ανακινείται μάλλον μονόπαντα, μέσω Ελλάδας δηλαδή κατά κύριο λόγο και πολύ λιγότερο μέσω Τουρκίας.
Οι εκλογικές αναμετρήσεις που διεξήχθησαν εν τω μεταξύ στις δύο χώρες, τον Μάιο στην Τουρκία και τον Ιούνιο στην Ελλάδα, θα έρχονταν, εκ του (εκλογικού) αποτελέσματος, να ενισχύσουν τις ήδη συνομιλούσες ηγεσίες σε Αθήνα και Άγκυρα, πριμοδοτώντας τους κ.κ. Μητσοτάκη και Ερντογάν με νέες λαϊκές εντολές και παράλληλα με νέα περιθώρια διαπραγμάτευσης.
Πλέον, σχεδόν τρεις μήνες έπειτα από τις κάλπες, οι εξελίξεις τρέχουν με ορίζοντα τις συναντήσεις που αναμένονται το προσεχές διάστημα μεταξύ των κ.κ. Γεραπετρίτη και Φιντάν (στην Τουρκία στις 5 Σεπτεμβρίου) και Μητσοτάκη και Ερντογάν (την τρίτη εβδομάδα του Σεπτεμβρίου, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη), ενώ με ενδιαφέρον θα πρέπει να αναμένεται και το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας που πρόκειται να λάβει χώρα στη Θεσσαλονίκη κατά πάσα πιθανότητα τον προσεχή Νοέμβριο.
Ωστόσο, οι όποιες συζητήσεις, οι όποιες συναντήσεις και οι ανοιχτοί δίαυλοι δεν συνεπάγονται αυτόματα συγκλίσεις, ούτε οδηγούν απαραιτήτως σε συμφωνίες. Ενώ και η απουσία έντασης δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με επίλυση διαφωνιών. Αντιθέτως, πίσω από το πέπλο της γειτονικής συμπόρευσης, τα αγκάθια παραμένουν και η τουρκική πλευρά φροντίζει να μας τα υπενθυμίζει.
Πως;
Επικροτώντας – μέσα από επίσημες ανακοινώσεις – τις τουρκικές προκλήσεις στη νεκρή ζώνη στην Πύλα, σε πείσμα της διεθνούς κατακραυγής
Καλωσορίζοντας στην Κωνσταντινούπολη τη χήρα του Σαδίκ Αχμέτ, τον οποίο η τουρκική πλευρά επιμένει να αποκαλεί «αείμνηστο ηγέτη των Τούρκων της Δυτικής Θράκης» (την Ισίκ Σαδίκ Αχμέτ θα υποδεχόταν, μάλιστα, στην Πόλη τον περασμένο Ιούλιο ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν)
Εγκαινιάζοντας το παράνομο αεροδρόμιο στην κατεχόμενη Τύμπου, παρουσία μάλιστα του ιδίου του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
Δημιουργώντας εντυπώσεις περί υιοθέτησης της ατζέντας των τουρκικών αξιώσεων στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού διαλόγου («Το βασικότερο θέμα που έθεσα στον Μητσοτάκη είναι τα προβλήματα στη Δυτική Θράκη», θα δήλωνε ο Ερντογάν τον περασμένο Ιούλιο, έπειτα από τη συνάντηση που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους)
«Συντηρώντας» ως μέσο πίεσης τις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα, ροές που ήταν σημαντικά αυξημένες το καλοκαίρι που πέρασε σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2022
Επιμένοντας στην τακτική της εισόδου τουρκικών μαχητικών εντός του FIR Αθηνών χωρίς υποβολή σχεδίων πτήσης
Επιμένοντας στην προώθηση αναθεωρητικών αφηγημάτων τύπου «Turkaegean», μέσα από πληρωμένες καταχωρήσεις στον διεθνή Τύπο
Στο πλαίσιο δηλώσεων που έκανε στις 28 Αυγούστου, ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του προέδρου Ερντογάν (και, υπό μια έννοια, διάδοχος του μετακινηθέντος πια στην κεφαλή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Ιμπραχίμ Καλίν) Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς είπε ωστόσο, πέρα από τα τετριμμένα, και κάτι άλλο ενδιαφέρον: Ότι η Τουρκία εν προκειμένω έχει «δικαιώματα τα οποία απορρέουν» όχι μόνο από το διεθνές δίκαιο αλλά και «από το μέγεθός της»…
Τουρκικά «δικαιώματα» που είναι σαφές ότι θα βρούμε μπροστά μας εκ νέου το προσεχές διάστημα, υπό μορφή μονομερών (αναθεωρητικών; μαξιμαλιστικών; επεκτατικών;) διεκδικήσεων…
Δημοσίευση σχολίου