Πολλοί δυτικοί ειδικοί προειδοποιούσαν επί χρόνια εκ των προτέρων ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε μια σύγκρουση όπως αυτή που βλέπουμε σήμερα στην Ουκρανία και φυσικά έχουν δίκιο.
Πρόκειται για μία ανανέωση της δέσμευσης, που έδωσε η Συμμαχία το 2008 σε αυτόν τον στόχο και η οποία διατυπώθηκε εκείνη τη χρονιά στο Βουκουρέστι στη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Εκείνη την εποχή, αξιωματούχοι των ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι η απόπειρα ένταξης της Ουκρανίας στη συμμαχία θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν πόλεμο στην περιοχή.
«Πήραμε την απόφαση στο Βουκουρέστι το 2008 στη σύνοδο κορυφής», δήλωσε την Τρίτη (29/11/2022) ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg πάλι από το Βουκουρέστι και πάλι από Σύνοδο Κορυφής.
Πρόκειται για μία ανανέωση της δέσμευσης, που έδωσε η Συμμαχία το 2008 σε αυτόν τον στόχο και η οποία διατυπώθηκε εκείνη τη χρονιά στο Βουκουρέστι στη σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Εκείνη την εποχή, αξιωματούχοι των ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι η απόπειρα ένταξης της Ουκρανίας στη συμμαχία θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν πόλεμο στην περιοχή.
«Πήραμε την απόφαση στο Βουκουρέστι το 2008 στη σύνοδο κορυφής», δήλωσε την Τρίτη (29/11/2022) ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg πάλι από το Βουκουρέστι και πάλι από Σύνοδο Κορυφής.
«Ήμουν εκεί… εκπροσωπώντας τη Νορβηγία ως πρωθυπουργό2. Θυμάμαι πολύ καλά τις αποφάσεις.
Στεκόμαστε σε αυτές τις αποφάσεις. Η πόρτα του ΝΑΤΟ είναι ανοιχτή».
Σε κοινή τους δήλωση, οι υπουργοί Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένου του Αμερικανού Antony Blinken, δήλωσαν ότι «επιβεβαιώνουν» τις αποφάσεις που ελήφθησαν στη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου το 2008.
Το μοιραίο γεωγραφικό παράδοξο
Πολλοί δυτικοί ειδικοί προειδοποιούσαν επί χρόνια εκ των προτέρων ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε μια σύγκρουση όπως αυτή που βλέπουμε σήμερα, και φυσικά έχουν δίκιο.
Η πρόσφατη ώθηση για επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία μαζί με κράτη όπως η Φινλανδία και η Σουηδία, όπως δικαιολογείται από τη «ρωσική επιθετικότητα» είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού που ο καθηγητής Richard Sakwa αποκάλεσε το «μοιραίο γεωγραφικό παράδοξο: ότι το ΝΑΤΟ υπάρχει για να διαχειρίζεται τους κινδύνους που δημιουργεί η ύπαρξή του .»
Όπως εξηγούσε ο μελετητής των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας Stephen Cohen χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ουκρανία το 2014, η Μόσχα βλέπει το ΝΑΤΟ ως μια «αμερικανική σφαίρα επιρροής» και την επέκταση της επιρροής του ΝΑΤΟ και ως επέκταση αυτής της σφαίρας.
Αντιδρά σε αυτό με εχθρότητα, όπως ακριβώς οι ΗΠΑ θα αντιδρούσαν στην οικοδόμηση επιθετικών στρατιωτικών συμμαχιών στα σύνορά τους από την Κίνα ή τη Ρωσία, και αναμφισβήτητα με πολύ μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση από ό,τι η Ουάσινγκτον.
Άλλα μελλοντικά παραδείγματα του μοιραίου γεωγραφικού παραδόξου του Sakwa είναι πιθανό να περιλαμβάνουν την ώθηση για αναδιάρθρωση του ΝΑΤΟ σε μια συμμαχία αφιερωμένη στον «περιορισμό» της Κίνας, κάτι που φυσικά σημαίνει να σταματήσει η άνοδος του Πεκίνου στην παγκόσμια σκηνή και να εργαστεί για να τη μειώσει, να τη βαλκανοποιήσει και να τη σφετεριστεί.
Η Κίνα και οι πιέσεις στους Ευρωπαίους
Ένα πρόσφατο άρθρο των Financial Times με τίτλο «Η Ουάσινγκτον εντείνει την πίεση στους ευρωπαίους συμμάχους για να σκληρύνει τη στάση τους απέναντι στην Κίνα» δίνει νέες λεπτομέρειες σε αυτήν την ατζέντα:
Σύμφωνα με άτομα που ενημερώθηκαν για τις συνομιλίες μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ, η Ουάσιγκτον τις τελευταίες εβδομάδες άσκησε πιέσεις σε μέλη της διατλαντικής συμμαχίας να σκληρύνουν τη γλώσσα τους σχετικά με την Κίνα και να αρχίσουν να εργάζονται για συγκεκριμένη δράση για να περιορίσουν το Πεκίνο.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden προσδιόρισε την αντιμετώπιση της Κίνας ως τον κύριο στόχο εξωτερικής πολιτικής του στην αρχή της κυβέρνησής του, αλλά οι προσπάθειές του περιπλέκονται από την εστίαση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο.
Αλλά με την εισβολή του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin στον 10ο μήνα της, η Ουάσιγκτον έκανε μια συντονισμένη προσπάθεια να επαναφέρει την Κίνα πίσω στην ατζέντα του ΝΑΤΟ.
Αυτοεκπληρούμενη προφητεία στον Ειρηνικό
Το ΝΑΤΟ πρόσθεσε την Κίνα στις ανησυχίες του για την ασφάλεια για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούνιο και έκτοτε έχει δει μια απίστευτη ώθηση από την Ουάσιγκτον να εντείνει τις επιθέσεις εναντίον του Πεκίνου.
Σύμφωνα πάλι με άρθρο των Financial Times το ΝΑΤΟ θα πρέπει να ενημερώσει το Πεκίνο για τις πιθανές συνέπειες οποιασδήποτε στρατιωτικής ενέργειας - μια συζήτηση που έχει αποκτήσει σημασία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία εν μέσω ερωτημάτων σχετικά με το εάν η Δύση ήταν αρκετά σκληρή στις προειδοποιήσεις της προς τη Μόσχα.
Οι ΗΠΑ προτρέπουν τους συμμάχους τους, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, να επικεντρωθούν περισσότερο στην απειλή για την Ταϊβάν, καθώς εντείνονται οι ανησυχίες ότι ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping μπορεί να διατάξει τη χρήση βίας κατά του νησιού.
Ανώτεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν παρουσιάσει πολλά πιθανά χρονοδιαγράμματα για στρατιωτική δράση, με κάποιους να θέλουν να αυξήσουν την αίσθηση του επείγοντος για να διασφαλίσουν ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της θα είναι προετοιμασμένοι.
Μερικοί παρατηρούν ότι η προθυμία της Ουάσιγκτον να «αυξήσει την αίσθηση του επείγοντος» σε αυτό το μέτωπο μπορεί εύκολα να καταλήξει με ένα προκλητικό αποτέλεσμα που χρησιμεύει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Η Bonnie Glaser, διευθύντρια του προγράμματος για την Ασία στο German Marshall Fund των Ηνωμένων Πολιτειών, είπε στο Bloomberg πριν από έναν μήνα ότι η βιασύνη της Ουάσιγκτον να προετοιμάσει τους πάντες για μια άλλη μεγάλη σύγκρουση θα μπορούσε να «καταλήξει να προκαλέσει τον πόλεμο που προσπαθούμε να αποτρέψουμε».
Δεν είναι η Ουκρανία, πάντα η Κίνα ήταν
Όπως εξηγεί ο Ted Snider του Antiwar σε ένα πρόσφατο άρθρο του, ο πόλεμος αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Ουκρανία δεν αφορούσε ποτέ πραγματικά την Ουκρανία, ούτε καν αφορούσε τελικά τη Ρωσία.
Μακροπρόθεσμα, αυτή η αντιπαράθεση αφορούσε πάντα την Κίνα και την απελπισμένη εκστρατεία της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ να διατηρήσει την ασυναγώνιστη κυριαρχία της σε αυτόν τον πλανήτη.
«Ο πόλεμος στην Ουκρανία αφορούσε πάντα μεγαλύτερους στόχους των ΗΠΑ», γράφει ο Snider.
«Πάντα αφορούσε την αμερικανική φιλοδοξία να διατηρήσουν έναν μονοπολικό κόσμο στον οποίο ήταν η μοναδική πολική δύναμη στο κέντρο και στην κορυφή του κόσμου». «Τα γεγονότα στην Ουκρανία το 2014 σημάδεψαν το τέλος του μονοπολικού κόσμου της αμερικανικής ηγεμονίας», λέει ο Snider.
«Η Ρωσία τράβηξε τη γραμμή και επιβεβαιώθηκε ως νέος πόλος σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Γι' αυτό ο πόλεμος είναι «μεγαλύτερος από την Ουκρανία», σύμφωνα με το ίδιο το State Department.
Είναι μεγαλύτερο από την Ουκρανία γιατί, στα μάτια της Ουάσιγκτον, είναι η μάχη για την ηγεμονία των ΗΠΑ».
«Αν η Ουκρανία αφορά τη Ρωσία, η Ρωσία είναι η Κίνα», γράφει ο Snider.
«Το «πρόβλημα της Ρωσίας» ήταν πάντα ότι είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουμε την Κίνα εάν η Κίνα έχει τη Ρωσία: δεν είναι επιθυμητό να πολεμήσουμε και τις δύο υπερδυνάμεις ταυτόχρονα.
Έτσι, εάν ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να αποτραπεί μια πρόκληση στον μονοπολικό κόσμο υπό την ηγεσία των ΗΠΑ από την Κίνα, η Ρωσία πρέπει πρώτα να αποδυναμωθεί».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου