Οποιοι και αν ευθύνονται για την τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης προχθές, πρέπει να γνώριζαν ότι θα ενίσχυαν τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η τυφλή επίθεση εναντίον αμάχων σε ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της μεγαλούπολης στόχευε στη μεγαλύτερη δυνατή αντίδραση, με αποτέλεσμα να ξεχαστούν τα προβλήματα που ο Ερντογάν προκαλεί στην οικονομία, στην κοινωνία και στην εξωτερική πολιτική, και να ενισχυθεί η θέση του εναντίον των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της αντιπολίτευσης, των Κούρδων, και της Ελλάδας, μεταξύ άλλων.
Η σχεδόν άμεση σύλληψη γυναίκας από τη Συρία που, σύμφωνα με τις τουρκικές αρχές, δρούσε για λογαριασμό των Κούρδων της Συρίας (με τους οποίους συνεργάζονται οι ΗΠΑ) και σκόπευε να διαφύγει μέσω Ελλάδος, «συνδέει» όλα τα σενάρια σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία βάλλεται πανταχόθεν και ο Ερντογάν είναι ο μόνος ικανός να προστατέψει τους πολίτες και να εξασφαλίσει τον «Τουρκικό Αιώνα».
Με τις εκλογές να απέχουν μόλις λίγους μήνες (τον Μάιο ή Ιούνιο), ο Ερντογάν και το κόμμα του βρίσκονταν κοντά στη διαχρονική «βάση» του 30% στις δημοσκοπήσεις (30%-34%). Η αξιωματική αντιπολίτευση (CHP), με ποσοστά μεταξύ 28% και 35%, δείχνει ότι θα μπορούσε να θέσει τέλος στα 20 χρόνια διακυβέρνησης του ΑΚΡ. Το CHP συμμετέχει σε ένα σχήμα έξι κομμάτων που συνεργάζονται για την εκθρόνιση του Ερντογάν και την κατάργηση του προεδρικού συστήματος που αυτός θέσπισε (και επιστροφή σε κοινοβουλευτικό σύστημα).
Με τις εκλογές να απέχουν μόλις λίγους μήνες, ο Ερντογάν και το κόμμα του βρίσκονταν κοντά στη διαχρονική «βάση» του 30% στις δημο- σκοπήσεις (30%-34%).
Ενώ ο πληθωρισμός έχει ξεφύγει (84% επισήμως, 184% ανεπισήμως), οι σχέσεις με τις ΗΠΑ είναι στο χειρότερό τους σημείο, και η Τουρκία εμπλέκεται σε διάφορες στρατιωτικές διενέξεις εκτός συνόρων, η αντιπολίτευση δεν δείχνει ωστόσο να επωφελείται. Οι «Εξι» ακόμη δεν έχουν σχηματίσει πολιτική που θα διαφέρει απ’ αυτή του Ερντογάν. Ούτε έχουν καταλήξει σε υποψήφιο για την προεδρική εκλογή. Με τη «μεσολάβησή» του με τον Πούτιν, με την άρνησή του να συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ εάν δεν συμμαχήσουν μαζί του εναντίον των Κούρδων, ο Ερντογάν περνάει το μήνυμα στους ψηφοφόρους ότι «μόνο αυτός τα καταφέρνει».
Τα μεγάλα ερωτήματα έως τώρα ήταν πώς θα ψηφίσουν οι Κούρδοι πολίτες και οι νέοι που ψηφίζουν για πρώτη φορά (γύρω στα 6 εκατ.), και εάν το HDP, του οποίου οι Κούρδοι ηγέτες βρίσκονται στη φυλακή, θα κηρυχθεί παράνομο πριν από τις εκλογές (και πώς θα αντιδρούσαν οι Κούρδοι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων σε αυτό το ενδεχόμενο).
Τώρα ο Ερντογάν δεν θα επιδιώξει παζάρι με τους Κούρδους. Ούτε η αντιπολίτευση θα το τολμήσει, ενώ μπορεί και να διασπαστεί. Ο φόβος και η οργή θα ενισχύσουν την κυβέρνηση εντός συνόρων και θα ενθαρρύνουν την επιθετικότητά της εκτός. Το 2016, ο Ερντογάν αποκάλεσε «θείο δώρο» το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του. Το ίδιο θα λέει σήμερα.
Δημοσίευση σχολίου