Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου
Όπως έλεγε ο αείμνηστος δάσκαλος μου Νεοκλής Σαρρής και όπως λέω κι εγώ, με την Τουρκία υπήρχε και υπάρχει διάσταση/ παρανόηση, όχι μόνον στην μετάφραση, αλλά κυρίως στα νοήματα των εννοιών.
Επομένως υπάρχουν παράλληλοι μονόλογοι που αποκλείουν την όποια συνεννόηση εδώ και αιώνες .
Για τις παρελθούσες ασυνεννοησίες και στερεότυπα βλ. άρθρα μου στο διαδίκτυο, τα δύο βιβλία μου ” το προβλεπτό και το απρόβλεπτο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις” και φυσικά τις τηλεοπτικές αναλύσεις μου στην τηλεόραση, ραδιόφωνο και το YouTube.
Από το 2020 και μετά, ακούμε συχνά τις παρακάτω φράσεις ( μαζί με άλλες ) από τον Τούρκο Πρόεδρο , που η απλή μετάφρασή τους δεν αρκεί για τη νοηματοδότηση του βάθους της σκέψης, της λογικής και της στρατηγικής του, η οποία επιμένω να λέω πως είναι η ” Πολιορκία” , έχοντας σύμμαχο τον χρόνο και την υπομονή και όχι το ακαριαίο χτύπημα, που σε κάθε περίπτωση, στην παρούσα έχει χάσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού της Ελλάδας.
Ήμουν ο πρώτος που μίλησε ( ήδη από το 2018 που έχω δημόσιο λόγο) για τα παραπάνω, ο πρώτος που είπε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα στρέψει στην Ευρασία, ο πρώτος που μίλησε για τη λογική της πολιορκίας , ο πρώτος που μίλησε για την μαύρη οικονομία της Τουρκίας , χάριν της οποίας δεν πτωχεύει, ο πρώτος που μίλησε για την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, ο πρώτος που μίλησε για την σύγχρονη χρήση του παλαιού γραφείου Özel Harp Dairesi/ γραφείο ειδικού πολέμου ( είχε κάνει τα Σεπτεμβριανά του ’55 κ.ά) , όπου με άλλο όνομα στήνει σήμερα προβοκάτσιες και ο πρώτος που μίλησε για το πως μπορεί να ενεργοποιηθεί το άρθρο 119 του Συντάγματος για παράταση της θητείας του Προέδρου.
Πλέον, με χαρά βλέπω να ενστερνίζονται τα παραπάνω οι περισσότεροι αναλυτές , ενώ 1-2 μόνον ( προς τιμήν τους και τους ευχαριστώ) αναφέρονται σε μένα . Οι λοιποί δεν ” με έχουν ακούσει” ποτέ, παρότι έχουν προσχωρήσει στις αναλύσεις μου.
Περαιτέρω, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά θα αναφερθώ σε μερικές φράσεις του Τούρκου Προέδρου για την Ελλάδα και την Κύπρο:
«Şu an itibariyle Yunanistan’la görüşeceğimiz herhangi bir şey yok, zamana bırakmak suretiyle, zaman içerisinde temenni ederiz ki bir konuşma fırsatını yakalarız.: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα να κουβεντιάσουμε με την Ελλάδα. Το αφήνουμε στον χρόνο. Ευχόμαστε με τον καιρό να βρούμε την ευκαιρία να μιλήσουμε”.
Δηλαδή : όσο η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αντιλαμβάνονται τα θέλω μας , δεν έχουμε να συζητήσουμε κάτι. Αν κάποτε τα αντιληφθούν , συζητάμε .
Αυτό υπονοεί την ιστορική σχέση Ελλήνων- Οθωμανών , όπου οι Οθωμανοί ( ήδη Τούρκοι από 29.10.1923) ήθελαν τους Έλληνες σε σχέση ” γάμου”, όπου τον ρόλο του ανδρός / συζύγου θα έχει η Τουρκία και της υπάνδρου γυναικός ( υπό τον άνδρα efendi ) η Ελλάδα ( sic). Ή εμπορικά μιλώντας , μια kazan – kazan ( win/win) συμφωνία, αλλά όχι 50-50%, μα 80%-20% , δηλ Λεόντειο συμφωνία, με αντάλλαγμα την προστασία της Ελλάδας από τρίτους. Οπότε, ούτε πόλεμος θα γίνει, ούτε θα χρειάζεται έξοδα εξοπλισμών η Ελλάδα, αφού θα την “προστατεύει” η Τουρκία.
Αυτή θα είναι η nimet/ ευλογία , δηλ. προστασία στους Ζιμμήδες (οθωμ. zimmi, αραβ. ahl al-dhimma ) προστατευόμενους.
Ενισχυτικά στα παραπάνω , έρχεται άλλη μια φράση :
Sizin bir yerlerden izin almanız gerekiyor: «( Έλληνες) Πρέπει να πάρετε άδεια από κάπου και από κάποιους».
Δηλαδή, αφού ήσασταν Ζιμμήδες του Σουλτάνου και παίρνατε άδεια για να πράξετε κάτι , αυτό δεν άλλαξε επειδή το 1821 κάνατε isyanı/ στάση ( αποφεύγουν το ihtilal/επανάσταση ) . Ομοίως και σήμερα ( Έλληνες) δεν μπορείτε να ενεργείτε αυτοβούλως , χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας, η οποία εκτός από γείτονας και δύναμη της ανατολικής μεσογείου , είναι και ο ιστορικός κηδεμών σας ( sic ).
Περαιτέρω έχουμε το στερότυπο , βάσει του οποίου στην οθωμανική ιστορία και παροιμίες, ο Έλληνας είναι ψεύτης , αναξιόπιστος και καταφερτζής.
“Βunları biliyorsunuz, bütün politikaları yalan üzerine kuruludur. Hep yalan, dürüstlük yok. Τους ξέρετε, πάντα λένε ψέματα. Δεν έχουν ειλικρίνεια, όλη η πολιτική τους είναι δομημένη πάνω στα ψέματα”.
Ενώ τέλος, η πλέον αναθεωρητική φράση που αποτυπώνει όλη τη λογική του derin devlet / βαθέως κράτους , είναι:
«Olması gereken yerde değiller: «Δεν είναι εκεί που πρέπει να είναι (η Ελλάδα και η Κύπρος)».
Δηλ . δεν είναι στη θέση τους , να ακούν ως ” ύπανδρος γυνή” τον σύζυγο / efendi Τουρκία, τόσο στις συμφωνίες, όσο και στα σύνορα , αφού τάχα τα νησιά του ανατολικού αιγαίου ( το λένε Turkaegean) έπρεπε να είναι αποσρατιωτικοποιημένα, οι Μουσουλμάνοι της Θράκης να λέγονται Τούρκοι, με δικό τους Μουφτή και όχι διορισμένο από την ελληνική πολιτεία . Το Καστελλόριζο να μην έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, η δε Κύπρος να διχοτομηθεί, με την συναίνεση μάλιστα τον ΕλληνοΚυπρίων.
Με αυτά και άλλα πολλά που έχω καταγράψει και αναλύσει εδώ και χρόνια και πριν από εμένα ο δάσκαλός μου , δεν νομίζω πως μπορούμε να οικοδομήσουμε Μ.Ο.Ε , επίλυσης διαφορών.
Τουναντίον θα υπάρξει ένταση , με ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην περιοχή μας , αλλά πιθανολογώ και παγκοσμίως , αφού σε επίπεδο οικονομίας, πληθωρισμού, ενέργειας και τροφίμων , είμαστε ήδη στον Γ’ παγκόσμιο πόλεμο .
Δημοσίευση σχολίου