Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
«Μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», διαμήνυσε ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας σε ανάρτησή του στο twitter ενόψει της μεγάλης διακλαδικής άσκησης EFES 2022, που πραγματοποιήθηκε στη Σμύρνη.
Αλλά και ο Ερντογάν έσπευσε όχι μόνο να προειδοποιήσει αλλά να ξεκαθαρίσει πως «για άλλη μία φορά καλώ την Ελλάδα να σταματήσει να εξοπλίζει τα νησιά και να τηρήσει τις διεθνείς συμφωνίες(!;). Δεν κάνω πλάκα, μιλάω σοβαρά».
Είναι πρόδηλο ότι παρακολουθούμε μία ποιοτική αναβάθμιση των απειλών από πλευράς της κατοχικής Τουρκίας, που στρέφονται κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Μία σειρά από διαφορετικές συγκυρίες αλλά και στοχεύσεις της κατοχικής δύναμης, οδηγούν στην εκτίμηση ότι ο Ερντογάν δεν εκτοξεύει απειλές κοιτάζοντας μόνο το εσωτερικό του ακροατήριο (το κάνει κι αυτό), αλλά προς την Αθήνα και τη Λευκωσία. Γνωρίζει πως έχει ανοίξει πολλά μέτωπα, αλλά είναι προφανές από τη ρητορική που αναπτύσσεται πως θεωρεί ότι πιο διαχειρίσιμο είναι εκείνο με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Προφανώς και δεν θα συνεχίσει επί πολλού να επιμένει να μπλοκάρει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Θα έχει κέρδος, θα ικανοποιηθούν αξιώσεις της και θα συναινέσει. Άλλωστε, παρά τα όσα λέγονται για «τρομοκρατία» και τους Κούρδους, που δραστηριοποιούνται στις δύο χώρες, η Άγκυρα δεν μπορεί να μπλοκάρει εσαεί την ένταξή τους.
Η κίνηση γίνεται για να ικανοποιηθούν άλλες αξιώσεις, αλλά και για να αποκαταστήσει ο Ερντογάν τα κανάλια επικοινωνίας με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Τζο Μπάιντεν. Ο τελευταίος προφανώς και θέλει να έχει από κοντά την Τουρκία, θα φανεί όμως εάν θα συναντήσει τον Ερντογάν, στο τέλος Ιουνίου στη Μαδρίτη, στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ.
Δύσκολη είναι και η πρόθεσή του να προχωρήσει στη Βόρεια Συρία και να εδραιώσει τη θέση του, καθώς όπως φάνηκε και από τη συνάντηση Λαβρόφ-Τσαβούσογλου προ ημερών στην Άγκυρα, η Μόσχα δεν συμφωνεί με μία τέτοια κίνηση. Παράλληλα, θα πρέπει να πάρει και το πράσινο φως από την Ουάσινγκτον.
Συνεπώς, για τον Ερντογάν από τη στιγμή που θα επιλέξει να προβεί σε στρατιωτική ενέργεια —μικρής έστω κλίμακας υπό τη μορφή επεισοδίου— προφανώς και θα προχωρήσει προς την πλευρά της Ελλάδος και της Κύπρου, που θεωρεί πως μπορεί να τις αντιμετωπίσει.
Στη μεν Κύπρο αυτό που ενδεχομένως να εξετάσει είναι το θέμα της προσάρτησης, που δρομολογεί εδώ και καιρό στη δε Ελλάδα, είναι να μπουκάρει σε κάποιο νησί, που έχει φυλάκιο, για να «απαντήσει» στη «στρατικοποίηση» των νησιών, όπως ισχυρίζεται. Είναι σαφές πως μία τέτοια κίνηση, κυρίως σε ό,τι αφορά το Αιγαίο, δεν θα είναι εύκολη γιατί η Αθήνα δεν έχει το περιθώριο να μην αντιδράσει. Δεν μπορεί να ακολουθήσει την τακτική του στρουθοκαμήλου, που χώνει το κεφάλι στην άμμο.
Είναι προφανές πως έχει αναβαθμίσει ποιοτικά τις απειλές η Άγκυρα, μη αφήνοντας περιθώρια στην Αθήνα να μην αντιδράσει. Δεν μπορεί να μην αντιδράσει αποτρεπτικά καθώς τότε δεν θα χάσει βραχονησίδα αλλά ολόκληρα νησιά.
Το ζητούμενο είναι εάν —τελικώς— προχωρήσει σε μία τέτοια ενέργεια και πότε. Πριν ή μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ; Θα ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου η κατοχική Τουρκία; Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν θέλει να κερδίσει τις εκλογές, γιατί εάν τις χάσει η ζωή του θα είναι πολύ δύσκολη με τα όσα έκανε, περιλαμβανομένων και των οικονομικών σκανδάλων, που κυνηγούν τον Τούρκο Πρόεδρο.
Λέγεται πως εάν χάσει τις εκλογές τότε αυτός και η οικογένεια του θα φύγουν από την Τουρκία καθώς ενδέχεται να βρεθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ένα επεισόδιο θα τον σώσει; Αυτό φαίνεται να πιστεύει, αν και εκτιμάται ότι θα αυτοπαγιδευθεί στην περίπτωση, που το αποτολμήσει.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν η ατάκα Τσελίκ «μπορεί να έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», είναι κάποιο συνθηματικό, όπως το «Αϊσέ πάει διακοπές» (και έμεινε έκτοτε), αλλά θα πρέπει όσο βρισκόμαστε στη φάση των προειδοποιήσεων, των απειλών, να λειτουργήσουμε αποτρεπτικά. Να γνωρίζει ο Ερντογάν πως θα έχει κόστος, πολύ μεγαλύτερο από ό,τι εάν μείνει στα λόγια.
Δημοσίευση σχολίου