Αλεξάντρ Λεμουίν
Η Τουρκία προετοιμάζει και πάλι επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας στη Συρία. Η ένταση αυξάνεται στη βόρεια Συρία. Περισσότερα από 200 φορτηγά πυρομαχικών εθεάθησαν από τις συριακές μυστικές υπηρεσίες. Εκατοντάδες Τούρκοι στρατιώτες ρίχτηκαν στα σύνορα με τη Συρία.
Αυτό δίνει την εντύπωση ότι η Τουρκία προετοιμάζει πραγματικά κάτι σοβαρό. Αλλά αναλύοντας τις ενέργειες του αντίπαλου στρατοπέδου, δεν υπάρχει καμία ανησυχία ή βιαστική προετοιμασία των μονάδων για την άμυνα. Μόνο μια στρατιωτική ρουτίνα όπου ο καθένας εκτελεί τα καθήκοντά του όταν ο κύριος στόχος είναι να εμποδίσει τις ενέργειες του εχθρού και να ελέγξει την περιοχή.
Η Συρία, η Ρωσία, η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται τώρα να παίζουν ένα παράξενο παιχνίδι πόκερ. Ο πόλεμος έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε στρατιωτική-διπλωματική αντιπαράθεση. Κάθε χώρα κάνει τις κινήσεις της χρησιμοποιώντας είτε διπλωμάτες είτε στρατιωτικούς. Γνωρίζοντας ότι στοιχεία του πόκερ υπάρχουν σε αυτό το παιχνίδι. Όλοι οι ηθοποιοί μπλοφάρουν και ανεβάζουν το διακύβευμα.
Ο Τούρκος πρόεδρος είναι καλός παίκτης. Τι κίνηση παίζει η Τουρκία και γιατί; Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.
Σύμφωνα με τις συριακές μυστικές υπηρεσίες, οι Τούρκοι σχεδιάζουν μια μεγάλη επιχείρηση. Πιο συγκεκριμένα, δύο εργασίες που θα πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα. Βορειοδυτικά του Ιντλίμπ, στόχος της επίθεσης θα είναι η υποστήριξη φιλοτουρκικών μονάδων, και βορειοανατολικά, οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να απωθήσουν μονάδες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων.
Το τουρκικό κοινοβούλιο παρέτεινε την εξουσιοδότηση για χρήση του στρατού στη Συρία. Και τώρα ο πρόεδρος Ερντογάν θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τον τουρκικό στρατό στη Συρία μέχρι το 2023 χωρίς αποκλεισμούς. Γνωρίζοντας ότι όχι μόνο ο Ρετζέπ Ερντογάν, αλλά και άλλοι Τούρκοι πολιτικοί μιλούν για μια άνευ προηγουμένου αλαζονεία των κουρδικών μονάδων που επιτίθενται συνεχώς στον τουρκικό στρατό.
Ο φόβος των κουρδικών ενόπλων μονάδων είναι κατανοητός. Σε τρία χρόνια, μεταξύ 2016 και 2019, οι Τούρκοι κατέλαβαν αρκετές κουρδικές περιοχές. Σήμερα, ελέγχουν τα σύνορα από το Bandar-Khan στο Ras al-Ain, καθώς και από το Jarablous στις ακτές της Μεσογείου.
Διάφοροι στρατιωτικοί αναλυτές και ειδικοί προέβαλαν αρκετά πιθανά σενάρια. Η πιο αληθοφανής εκδοχή φαίνεται να είναι αυτή των αναλυτών του Bloomberg. Στόχος της επιχείρησης θα είναι η συνοριακή πόλη Κομπέιν, 415 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Δαμασκού. Πιο συγκεκριμένα, οι περιοχές νότια του Κομπέιν. Με την κατάληψη αυτών των περιοχών, οι Τούρκοι θα συνδέσουν δύο περιοχές που ήδη ελέγχουν. Αυτό θα σήμαινε ότι οι Τούρκοι θα έχουν ενισχύσει τις θέσεις τους στη βόρεια Συρία παίρνοντας τη «γροθιά» που απαιτείται για την καταπολέμηση των Κούρδων.
Όλα αυτά φαίνονται αρκετά λογικά. Χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις άλλων παραγόντων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Συρία παραμένουν σιωπηλές. Και ειδικά το Ιράν. Ο τελευταίος δεν συμμετέχει ακόμα στο παιχνίδι, αλλά αν ένας από τους σημερινούς παράγοντες φύγει από το τραπέζι του παιχνιδιού, θα πάρει τη θέση του χωρίς καθυστέρηση.
Ο Ρετζέπ Ερντογάν παίζει ένα πολύ ριψοκίνδυνο παιχνίδι. Ο περιστασιακός εταίρος της Ρωσίας, μέλος του ΝΑΤΟ, ένα «μαχαίρι» των Ηνωμένων Πολιτειών κάτω από την κοιλιά της Ρωσίας, ο κύριος φύλακας της Μαύρης Θάλασσας... Ένα πλήθος ρόλων που πραγματικά απαιτούν μια εξαιρετική νοημοσύνη. Την ίδια στιγμή, η αποτυχία οπουδήποτε θα μπορούσε να κοστίσει στον Τούρκο πρόεδρο το θρόνο του σουλτάνου του.
Ο Τούρκος αρχηγός του κράτους παίζει τόσο υπέρ όσο και κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτον, οι Τούρκοι πρέπει να αποκαταστήσουν το απαραίτητο καθεστώς φιλίας για τους Αμερικανούς μετά από σοβαρή σύγκρουση σχετικά με την αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Δεύτερον, η Τουρκία βασίζεται στο καθεστώς του καλύτερου φίλου των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία.
Δεν είναι μυστικό ότι οι ΗΠΑ αναρωτιούνται αν το συριακό φυσικό αέριο και πετρέλαιο αξίζουν μια τέτοια αμοιβή; Εάν οι υδρογονάνθρακες αξίζουν τα χρήματα που διατίθενται κάθε χρόνο; Μία από τις λύσεις στα οικονομικά προβλήματα θα ήταν η αποχώρηση του στρατού από τη Συρία με την αποχώρηση από τις μονάδες προστασίας των καταθέσεων. Να αναθέσει την προστασία των εγκαταστάσεων παραγωγής υδρογονανθράκων σε σύμμαχο του ΝΑΤΟ, δηλαδή τους Τούρκους.
Δεν είναι σαφές εάν η Τουρκία θα τολμήσει να εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση στο Ιντλίμπ. Οι φιλονικίες θα πραγματοποιηθούν σίγουρα με τους Κούρδους. Ή ακόμα και βύσματα ορισμένων δήμων ή τμημάτων του δρόμου.
Ωστόσο, ακόμη και με την κατάληψη του Κομπέιν και της γύρω περιοχής, ούτε η Ρωσία ούτε η Συρία ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παραδεχτούν την πλήρη κατάληψη της περιοχής από τους Τούρκους. Το σύστημα που έχει ήδη ρυθμιστεί στο Ιντλίμπ θα διατηρηθεί. Ως εκ τούτου, αυτή η λειτουργία δεν έχει νόημα. Και ακόμη και αντίθετα, σε περίπτωση απώλειας, είναι πολύ πιθανό ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα έχει πολλά να χάσει.
Αλλά ο αρχηγός του τουρκικού κράτους έπαιξε το σουτ του. Ας περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι αντίπαλοι.
Η Τουρκία προετοιμάζει και πάλι επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας στη Συρία. Η ένταση αυξάνεται στη βόρεια Συρία. Περισσότερα από 200 φορτηγά πυρομαχικών εθεάθησαν από τις συριακές μυστικές υπηρεσίες. Εκατοντάδες Τούρκοι στρατιώτες ρίχτηκαν στα σύνορα με τη Συρία.
Αυτό δίνει την εντύπωση ότι η Τουρκία προετοιμάζει πραγματικά κάτι σοβαρό. Αλλά αναλύοντας τις ενέργειες του αντίπαλου στρατοπέδου, δεν υπάρχει καμία ανησυχία ή βιαστική προετοιμασία των μονάδων για την άμυνα. Μόνο μια στρατιωτική ρουτίνα όπου ο καθένας εκτελεί τα καθήκοντά του όταν ο κύριος στόχος είναι να εμποδίσει τις ενέργειες του εχθρού και να ελέγξει την περιοχή.
Η Συρία, η Ρωσία, η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται τώρα να παίζουν ένα παράξενο παιχνίδι πόκερ. Ο πόλεμος έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε στρατιωτική-διπλωματική αντιπαράθεση. Κάθε χώρα κάνει τις κινήσεις της χρησιμοποιώντας είτε διπλωμάτες είτε στρατιωτικούς. Γνωρίζοντας ότι στοιχεία του πόκερ υπάρχουν σε αυτό το παιχνίδι. Όλοι οι ηθοποιοί μπλοφάρουν και ανεβάζουν το διακύβευμα.
Ο Τούρκος πρόεδρος είναι καλός παίκτης. Τι κίνηση παίζει η Τουρκία και γιατί; Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε.
Σύμφωνα με τις συριακές μυστικές υπηρεσίες, οι Τούρκοι σχεδιάζουν μια μεγάλη επιχείρηση. Πιο συγκεκριμένα, δύο εργασίες που θα πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα. Βορειοδυτικά του Ιντλίμπ, στόχος της επίθεσης θα είναι η υποστήριξη φιλοτουρκικών μονάδων, και βορειοανατολικά, οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να απωθήσουν μονάδες των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων.
Το τουρκικό κοινοβούλιο παρέτεινε την εξουσιοδότηση για χρήση του στρατού στη Συρία. Και τώρα ο πρόεδρος Ερντογάν θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τον τουρκικό στρατό στη Συρία μέχρι το 2023 χωρίς αποκλεισμούς. Γνωρίζοντας ότι όχι μόνο ο Ρετζέπ Ερντογάν, αλλά και άλλοι Τούρκοι πολιτικοί μιλούν για μια άνευ προηγουμένου αλαζονεία των κουρδικών μονάδων που επιτίθενται συνεχώς στον τουρκικό στρατό.
Ο φόβος των κουρδικών ενόπλων μονάδων είναι κατανοητός. Σε τρία χρόνια, μεταξύ 2016 και 2019, οι Τούρκοι κατέλαβαν αρκετές κουρδικές περιοχές. Σήμερα, ελέγχουν τα σύνορα από το Bandar-Khan στο Ras al-Ain, καθώς και από το Jarablous στις ακτές της Μεσογείου.
Διάφοροι στρατιωτικοί αναλυτές και ειδικοί προέβαλαν αρκετά πιθανά σενάρια. Η πιο αληθοφανής εκδοχή φαίνεται να είναι αυτή των αναλυτών του Bloomberg. Στόχος της επιχείρησης θα είναι η συνοριακή πόλη Κομπέιν, 415 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Δαμασκού. Πιο συγκεκριμένα, οι περιοχές νότια του Κομπέιν. Με την κατάληψη αυτών των περιοχών, οι Τούρκοι θα συνδέσουν δύο περιοχές που ήδη ελέγχουν. Αυτό θα σήμαινε ότι οι Τούρκοι θα έχουν ενισχύσει τις θέσεις τους στη βόρεια Συρία παίρνοντας τη «γροθιά» που απαιτείται για την καταπολέμηση των Κούρδων.
Όλα αυτά φαίνονται αρκετά λογικά. Χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι απόψεις άλλων παραγόντων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Συρία παραμένουν σιωπηλές. Και ειδικά το Ιράν. Ο τελευταίος δεν συμμετέχει ακόμα στο παιχνίδι, αλλά αν ένας από τους σημερινούς παράγοντες φύγει από το τραπέζι του παιχνιδιού, θα πάρει τη θέση του χωρίς καθυστέρηση.
Ο Ρετζέπ Ερντογάν παίζει ένα πολύ ριψοκίνδυνο παιχνίδι. Ο περιστασιακός εταίρος της Ρωσίας, μέλος του ΝΑΤΟ, ένα «μαχαίρι» των Ηνωμένων Πολιτειών κάτω από την κοιλιά της Ρωσίας, ο κύριος φύλακας της Μαύρης Θάλασσας... Ένα πλήθος ρόλων που πραγματικά απαιτούν μια εξαιρετική νοημοσύνη. Την ίδια στιγμή, η αποτυχία οπουδήποτε θα μπορούσε να κοστίσει στον Τούρκο πρόεδρο το θρόνο του σουλτάνου του.
Ο Τούρκος αρχηγός του κράτους παίζει τόσο υπέρ όσο και κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτον, οι Τούρκοι πρέπει να αποκαταστήσουν το απαραίτητο καθεστώς φιλίας για τους Αμερικανούς μετά από σοβαρή σύγκρουση σχετικά με την αγορά ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Δεύτερον, η Τουρκία βασίζεται στο καθεστώς του καλύτερου φίλου των Ηνωμένων Πολιτειών στη Συρία.
Δεν είναι μυστικό ότι οι ΗΠΑ αναρωτιούνται αν το συριακό φυσικό αέριο και πετρέλαιο αξίζουν μια τέτοια αμοιβή; Εάν οι υδρογονάνθρακες αξίζουν τα χρήματα που διατίθενται κάθε χρόνο; Μία από τις λύσεις στα οικονομικά προβλήματα θα ήταν η αποχώρηση του στρατού από τη Συρία με την αποχώρηση από τις μονάδες προστασίας των καταθέσεων. Να αναθέσει την προστασία των εγκαταστάσεων παραγωγής υδρογονανθράκων σε σύμμαχο του ΝΑΤΟ, δηλαδή τους Τούρκους.
Δεν είναι σαφές εάν η Τουρκία θα τολμήσει να εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση στο Ιντλίμπ. Οι φιλονικίες θα πραγματοποιηθούν σίγουρα με τους Κούρδους. Ή ακόμα και βύσματα ορισμένων δήμων ή τμημάτων του δρόμου.
Ωστόσο, ακόμη και με την κατάληψη του Κομπέιν και της γύρω περιοχής, ούτε η Ρωσία ούτε η Συρία ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα παραδεχτούν την πλήρη κατάληψη της περιοχής από τους Τούρκους. Το σύστημα που έχει ήδη ρυθμιστεί στο Ιντλίμπ θα διατηρηθεί. Ως εκ τούτου, αυτή η λειτουργία δεν έχει νόημα. Και ακόμη και αντίθετα, σε περίπτωση απώλειας, είναι πολύ πιθανό ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα έχει πολλά να χάσει.
Αλλά ο αρχηγός του τουρκικού κράτους έπαιξε το σουτ του. Ας περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιδράσουν οι αντίπαλοι.
Δημοσίευση σχολίου