Η παρουσίαση των drones μιας ελληνικής εταιρείας στην Defense Expedition Athens (DEFEA www.defea.gr), είναι απλά μια επιβεβαίωση αυτού που συχνά ακούμε αλλά σπάνια βλέπουμε: όταν θέλουμε μπορούμε. Στην προκειμένη περίπτωση η εταιρεία SAS Technology (www.sas-tech.gr), μιας εταιρείας μέλους του SWG (Spirit World Group) του επιχειρηματία Μιχάλη Σπυριδάκου, έχει αποδείξει ότι και θέλει και μπορεί και μένει να διαπιστώσουμε αν η προσπάθεια της θα έχει την απαιτούμενη προσοχή όσων έχουν την ευθύνη των αποφάσεων.
Η SAS Technology είναι μία εταιρεία με τεχνολογική ιστορία που υπερβαίνει την επιχειρηματική ηλικία της. Από την δημιουργία της στα μέσα του προηγούμενου έτους, έχοντας βασισθεί αποκλειστικά σε ίδια κεφάλαια, έχει ήδη σε παραγωγή δύο σειρές πολυκοπτέρων (EMPUSA και SARISA). Οι αμιγώς ελληνικές αυτές σειρές μη επανδρωμένων συστημάτων, διαθέτουν πολλαπλά μεσαίου έως μεγάλου βάρους απογείωσης μοντέλα, προοριζόμενα τόσο για πολιτική όσο και για επιχειρησιακή (τακτική) χρήση και διατίθενται σε μορφή πλήρως αυτόνομων οχημάτων αλλά και ως προσδεδεμένα (TETHERED). Έχει επίσης ολοκληρώσει την σχεδίαση μιας ακόμη σειράς που θα εισέλθει σε παραγωγή σύντομα και αφορά σε Cargo Drones με την επωνυμία ERMIS, όπως και μιας σειράς αυτόνομων πλωτών μέσων μεγάλης ταχύτητας με την επωνυμία PYRPOLITIS προοριζόμενη κυρίως για αμυντικές εφαρμογές.
Στα πλαίσια ανάπτυξης εφαρμογών αμυντικού ενδιαφέροντος η SAS Technology έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα και έχει υπογράψει και σύμφωνο για την ανταλλαγή πληροφοριών με την ΕΑΒ, για να διερευνήσει δυνατότητες περαιτέρω συνεργασίας σε θέματα ανάπτυξης και συμπαραγωγής μη επανδρωμένων μέσων, προοριζόμενων για αμυντικές εφαρμογές. Πέραν των ανωτέρω η SAS έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες συνεργασίας με πληθώρα ελληνικών και ξένων καινοτόμων εταιριών στην προσπάθειά της να διευρύνει τόσο τις τεχνολογικές της δυνατότητες όσο και το ελληνικό τεχνολογικό αποτύπωμα των συστημάτων που παράγει.
Εκτός από τα μη επανδρωμένα συστήματα με τις μεγάλες δυνατότητες προσαρμογής στις ανάγκες κάθε χρήστη (CUSTOMIZATION), η υπόψη Ελληνική εταιρεία σχεδιάζει και κατασκευάζει τους δικούς της σταθμούς εδάφους. Τα μοντέλα που κατασκευάζονται ποικίλουν από απλούς φορητούς σταθμούς μιας οθόνης (MPGS-S1) , σταθμούς τριών οθονών (MPGS-S3 HOTAS), έως συστήματα εγκατεστημένα σε οχήματα που μπορούν να λειτουργούν σαν αυτοκινούμενες μονάδες ταχείας ανάπτυξης μη επανδρωμένων μέσων. Η χρήση τέτοιων σταθμών αυξάνει τις δυνατότητες αξιοποίησης των πληροφοριών που συλλέγονται από τα μη επανδρωμένα μέσα και έχουν εφαρμογή τόσο στον πολιτικό τομέα όσο και στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.
Τονίζουμε όσο μπορούμε πιο εμφατικά την προσοχή και την υποστήριξη που οφείλει να δίνει η Ελληνική Πολιτεία σε ελληνικές σαν την SAS Technology. Εταιρείες δηλαδή που αναπτύσσονται επενδύοντας δικά τους κεφάλαια, σε αντίθεση με παραδείγματα του αμαρτωλού παρελθόντος, όπου η φαινομενική ανάπτυξη βασιζόταν μόνο σε κρατικό χρήμα. Η ανάγκη αυτή είναι θεμελιώδους σημασίας για να αξιοποιηθεί η μεγάλη αναπτυξιακή ευκαιρία που δίνεται κυρίως (αλλά όχι μόνο) στην EABI, από την τεχνολογική επανάσταση που συμβαίνει παγκοσμίως σε σχέση με τα μη επανδρωμένα συστήματα.
Ίσως τα προϊόντα αυτά που κατασκευάζονται αυτή την στιγμή στην χώρα μας να μην έχουν φθάσει στο επίπεδο καινοτομίας των αντίστοιχων παραγόμενων από μεγάλους διεθνείς βιομηχανικούς κολοσσούς, που έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια και έχουν την αμέριστη υποστήριξη των κυβερνήσεων των κρατών τους.
Ίσως επίσης τα προϊόντα αυτά των ελληνικών εταιριών να μην μπορούν να ξεπεράσουν τον διεθνή ανταγωνισμό σε επίπεδο κόστους παραγωγής.
Στην Χώρα μας όμως οι παράμετροι αυτές θα έπρεπε να είναι προφανές ότι πρέπει να αξιολογούνται με διαφορετικά κριτήρια, δεδομένου ότι:
Σε προμήθειες από κατασκευαστές εξωτερικού τα έσοδα από μια πώληση δεν επενδύονται σε ανάπτυξη της τόσο αναγκαίας εγχωρίας τεχνολογίας.
Οι κατασκευαστές εξωτερικού φορολογούνται στην χώρα τους και συμβάλλουν στο δικό της εγχώριο προϊόν,
Απασχολούν δικούς τους εργαζόμενους των οποίων το εισόδημα επενδύεται φυσικά στην χώρα τους.
Να μην παραλείψουμε βέβαια την σοβαρή έμμεση ζημιά που υφιστάμεθα σαν χώρα, αφού τα παιδιά μας, που επενδύσαμε από το υστέρημα μας για να σπουδάσουν, μεταναστεύουν στις χώρες αυτές παραγωγούς, για να συμβάλλουν στην δική τους οικονομική ανάπτυξη καταδικάζοντας την χώρα μας σε αιώνιο πελάτη υψηλής τεχνολογίας.
Οι όποιες προφάσεις περί νόμων και ευρωπαϊκών οδηγιών που επιβάλλουν δήθεν χωρίς εξαιρέσεις σε φορείς του Δημοσίου των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, να πραγματοποιούν τις προμήθειες τους αποκλειστικά μέσα από διεθνείς διαγωνισμούς με συμμετοχή ξένων εταιριών, αν δεν είναι εκ του πονηρού είναι τουλάχιστον μνημείο πολιτικής ανικανότητας, ή ένοχης φοβίας προερχόμενης από αμαρτωλές συμβάσεις του παρελθόντος. Απόδειξη για αυτό αποτελούν οι ευφάνταστες διαδικασίες που υιοθετούνται σε κάθε Ευρωπαϊκή χώρα παραγωγό (με εξαίρεση ίσως την δική μας) που αξιοποιώντας τις πολλές και ουσιαστικές προβλέψεις-εξαιρέσεις των οδηγιών αυτών, έως που αποκλείουν πλήρως ξένους κατασκευαστές από την συμμετοχή σε κρίσιμους εθνικούς διαγωνισμούς. Η πρακτική διεθνών διαγωνισμών χωρίς οποιαδήποτε πρόκριση της εγχώριας βιομηχανίας ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια, προκρίνοντας ουσιαστικά τους αντιπροσώπους ξένης τεχνολογίας σε σχέση με τους Έλληνες κατασκευαστές. Παρά την επίφαση όμως των ευρωπαϊκών κανόνων και οδηγιών δεν απετράπησαν οι γνωστές «αμαρτωλές» συμβάσεις του πρόσφατου παρελθόντος. Ευτυχώς όμως τα τελευταία χρόνια τα αυτονόητα διεθνώς φαίνεται να γίνονται αντιληπτά και στην χώρα μας και διαφαίνεται μια διάθεση αλλαγής πορείας.
Η προφανής αυτή δυνατότητα κάθε σοβαρού Κράτους να προωθεί εγχώρια προϊόντα, είναι και η αιτία που κάθε πελάτης εξωτερικού, όταν μαθαίνει ότι ένα προϊόν μιας Ελληνικής εταιρείας δεν έχει αγοραστεί από κυβερνητικές υπηρεσίες της χώρας του, γίνεται αμέσως επιφυλακτικός στην επιλογή του, παρά τα όποια ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του προσφερόμενου συστήματος.
Μαθαίνουμε όμως τις επιτυχείς παρουσιάσεις των συστημάτων της SAS σε μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων, τις παρουσιάσεις σε Σώματα Ασφαλείας και φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μαθαίνουμε τις επιτυχείς δοκιμές σε πραγματικά σενάρια όπως η παράδοση covid test από την ξηρά σε πλοίο αγκυροβολημένο αρόδο. Την επιτυχή συμμετοχή των συστημάτων της εταιρείας σε ρεαλιστικές επιχειρησιακές ασκήσεις. Τις δοκιμάστηκες περιπολίες δασοπροστασίας που πραγματοποιεί, με διαμοιρασμό σε πραγματικό χρόνο της λαμβανόμενης εικόνας οπτικού και θερμικού φάσματος, σε ενδιαφερόμενους φορείς μέσω Internet.
Μαθαίνουμε επίσης την συνεχή εξέλιξή σε επίπεδο τεχνολογίας των συστημάτων της που προσφέρεται ακόμη και μετά την πώληση. Την δυνατότητα προσαρμογής κάθε συστήματος που διαθέτει στην αγορά στις ακριβείς απαιτήσεις του κάθε πελάτη και όχι της προσαρμογής του πελάτη στις δυνατότητες κάποιου τυποποιημένου συστήματος όπως ισχύει με τα απλά εμπορικά συστήματα. Όλα αυτά αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφισβήτησης τις υψηλές δυνατότητες και την χρησιμότητα που μπορούν να έχουν τέτοια ελληνικής κατασκευής μέσα, και μάλιστα με κόστος προμήθειας αλλά και λειτουργικό, υποπολλαπλάσιο από ότι μπορούν να παρέχουν αντίστοιχα επανδρωμένα μέσα.
Είναι λοιπόν προφανές ότι τέτοια Ελληνικά συστήματα έχουν τις δυνατότητες και μπορούν να εκτελέσουν με επιτυχία πολύ απαιτητικές επιχειρησιακά αποστολές. Επιπρόσθετα έχουν συγκρίσιμο με τον διεθνή ανταγωνισμό κόστος ενώ η προτίμησή τους δίνει και πολλαπλά παρεπόμενα οικονομικά οφέλη στην εθνική οικονομία. Προφανώς λοιπόν και πρέπει να τυγχάνουν της μεγάλης προσοχής και να προσεγγίζονται με όρους μιας εθνικά χρήσιμης μεροληψίας από τους δημόσιους φορείς που αναζητούν συστήματα για την εκτέλεση τέτοιων αποστολών, σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνιστές. Ο ανταγωνισμός πρέπει να υπάρχει και είναι χρήσιμος, αλλά είναι επιτέλους ώρα να καταλάβουμε ότι πρέπει κατά το δυνατόν να εξαντλείται σε εθνικά επίπεδα. Ας μάθουν πιά οι αρμόδιοι, να επιλέγουν και να προμηθεύονται κατά προτεραιότητα από αυτούς που πληρώνουν τον μισθό τους. Αν θέλουν να δουν τον τρόπο που μπορούν να το κάνουν αυτό, ας δουν πως η Γερμανία η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία αποκλείει ξένους κατασκευαστές από κρατικές και αμυντικές προμήθειες με αιτίες όπως η ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας, ή να δουν απλά τι ποσοστό εγχώριων σε σχέση με ξένα μέσα διαθέτουν, σε συστήματα για τα οποία έχουν ανεπτυγμένη εγχώρια βιομηχανία.
Χρήσιμα μεν, τα υψηλού κόστους επιδοτούμενα επιστημονικά προγράμματα που συνήθως συνοδεύονται και από πηχαίους τίτλους όπως «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ DRONE……..» Τέτοια προγράμματα σίγουρα είναι μια ανάγκη και βοηθούν στην ανάπτυξη θεωρητικών δυνατοτήτων. Προϋπόθεση όμως είναι να μην εξελίσσονται σε ασκήσεις επι χάρτου ή όμορφα εκθεσιακά κουφάρια που δεν καταλήγουν σε χρηστικά προϊόντα, ούτε το εμπλεκόμενο σε αυτά ελληνικό επιστημονικό δυναμικό, να καταλήγει τελικά στις μεγάλες εταιρείες (παραγωγούς) του εξωτερικού λόγω έλλειψης συνέχειας στην χώρα μας.
Ας δούμε επιτέλους, έστω και μικρότερα πραγματικά όμως συστήματα, σχεδιασμένα και κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από ελληνικά χέρια, χρηματοδοτούμενα από επιχειρηματίες που παίρνουν αθόρυβα και με ταπεινότητα το ρίσκο να βάλουν τα χρήματα τους εκεί που φθάνει το όραμα τους και ας μην διακινούνται με ηχηρό πρόθεμα τίτλου όπως «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ…..»
Δημοσίευση σχολίου