Γιώργος Σκαφιδάς
Με ανακοίνωση που δημοσίευσε το πρωί της 10ης Ιουλίου στον επίσημο λογαριασμό που διατηρεί στο twitter, η πρεσβεία του Πακιστάν στην Τουρκία (@PakinTurkey) ενημερώνει πως η προξενική της ομάδα πρόκειται να πραγματοποιήσει τριήμερη επίσκεψη, το διάστημα μεταξύ 11 και 13 Ιουλίου, στην επονομαζόμενη «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» όπως αποκαλεί τα κατεχόμενα.
Χωρίς να χάσουν χρόνο, τουρκογενή τρολ παίρνουν πάσα και στήνουν διαδικτυακό χορό βρόμικης προπαγάνδας υποστηρίζοντας πως επίκειται αναγνώριση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο από το Ισλαμαμπάντ… ενόψει και της επερχόμενης – προκλητικά «πανηγυρικής» – έλευσης του Ερντογάν στο Βαρώσι.
Όλα αυτά… περίπου δύο εβδομάδες έπειτα από την επίσκεψη του Ινδού υπουργού Εξωτερικών Σουμπραχμανιάμ Τζαϊσανκάρ στην Αθήνα (στη σκιά της κόντρας Ινδίας-Πακιστάν), αλλά και λίγα 24ωρα πριν από την «πολυαναμενόμενη» έλευση πολυμελούς τουρκικής αποστολής στα κατεχόμενα υπό τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το Πακιστάν και το ψήφισμα 550
Για την ιστορία και μόνο, θα άξιζε ίσως να σημειωθεί πως το Πακιστάν ήταν η μόνη χώρα που είχε καταψηφίσει στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών τον Μάιο του 1984 το ψήφισμα υπ’ αριθμόν 550, με το οποίο τότε η διεθνής κοινότητα αποκήρυσσε ως «απαράδεκτες τις απόπειρες για εποικισμό οποιουδήποτε τμήματος των Bαρωσίων από άτομα άλλα από τους κατοίκους τους» και ζητούσε «τη μεταβίβαση της περιοχής αυτής στη διοίκηση των Hνωμένων Eθνών».
Αν και έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια από τότε, το ψήφισμα εκείνο εξακολουθεί να φαντάζει επίκαιρο, πολύ δε περισσότερο εάν λάβει κανείς υπόψη και όσα παράνομα προωθεί ως κατοχική δύναμη η Τουρκία του Ερντογάν ειδικά στο Βαρώσι τα τελευταία περίπου δύο χρόνια.
Τέσσερα χρόνια μετά το Κραν Μοντανά
Τέσσερα χρόνια έπειτα από την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά (ήταν Ιούλιος του 2017) και άλλα πέντε έπειτα από το τουρκικό πραξικόπημα (ήταν Ιούλιος του 2016), με τον αχυράνθρωπο της Άγκυρας Ερσίν Τατάρ να έχει πια πάρει τη θέση του μετριοπαθούς Μουσταφά Ακιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, με τον Ερντογάν να έχει εν τω μεταξύ συμπράξει πολιτικά (στο πλαίσιο της καλούμενης Συμμαχίας του Λαού – Cumhur İttifakı) με τους Γκρίζους Λύκους (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, και με την κρατική Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) να έχει πραγματοποιήσει σειρά πειρατικών γεωτρήσεων εντός της οριοθετημένης και διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), πλέον το Κυπριακό δείχνει να έχει εισέλθει και εκείνο σε μια νέα, περισσότερο δυσοίωνη, φάση. Σε μια νέα φάση που μένει να φανεί εάν τελικώς μπορεί να καταστεί αναστρέψιμη ή όχι.
Εάν υπάρχει ένα στοιχείο πάντως που δείχνει δεδομένο και αδιαμφισβήτητο, αυτός είναι ο ρυθμός-βαθμός της επιδείνωσης που κλιμακώνεται… μέσα από τη δημιουργία νέων τετελεσμένων σε θάλασσα και… ξηρά.
Κινήσεις στο Βαρώσι
Ήταν Σεπτέμβριος του 2019 όταν ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου εισήλθε στο περίκλειστο Βαρώσι, το άλλοτε κοσμοπολίτικο παραλιακό κομμάτι νοτίως της κατεχόμενης πόλης της Αμμοχώστου, συνοδευόμενος τότε από τον Κουντρέτ Οζερσάι και ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων, κάνοντας δηλαδή τότε κάτι που δεν είχε κάνει κανένας άλλος – τόσο υψηλόβαθμος – Τούρκος αξιωματούχος έπειτα από τον Αύγουστο του 1974 και τον δεύτερο Αττίλα.
Και ήταν Οκτώβριος του 2020, μόλις ολίγα 24ωρα πριν από τον πρώτο γύρο των καλούμενων «προεδρικών εκλογών» στα κατεχόμενα, όταν το κατοχικό καθεστώς άνοιξε, υπό τις εντολές της Άγκυρας και ως προεκλογικό δώρο υπέρ της «προεδρικής» υποψηφιότητας του Ερσίν Τατάρ, μέρος της παραλίας του Βαρωσίου επιτρέποντας την πρόσβαση «στον λαό και σε επισκέπτες», πράγμα που έκανε επίσης για πρώτη φορά έπειτα από το 1974.
Συνεχίζοντας στην ίδια πορεία, ο Ερντογάν και οι συν αυτώ ετοιμάζονται να μεταβούν στο Βαρώσι στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου του πρώτου Αττίλα. Η «φιέστα» προετοιμάζεται εδώ και καιρό, υπό την επίβλεψη και τις οδηγίες Τούρκων αξιωματούχων (Φουάτ Οκτάι, Μεβλούτ Τσαβούσογλου) που έχουν επισκεφθεί κατ’ επανάληψη τα κατεχόμενα για ακριβώς αυτόν τον λόγο.
«Ισχυρά μηνύματα»
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναμένεται, όπως όλα δείχνουν, να προβεί και σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις από το έδαφος της κατεχόμενης Κύπρου στις 20 Ιουλίου. Ο ίδιος ο Τατάρ έχει διαμηνύσει πως αναμένονται «ισχυρά μηνύματα» από την πλευρά του Τούρκου προέδρου. Ποια θα είναι αυτά;
«…η τουρκική πλευρά χρησιμοποιεί την Αμμόχωστο ως ένα εκβιαστικό χαρτί, με απειλές είτε εποικισμού, είτε αλλαγής του καθεστώτος της, είτε αποστολής πρόσκλησης στους νόμιμους ιδιοκτήτες για επιστροφή υπό κατοχικό καθεστώς», εξηγεί ο Κύπριος κυβερνητικός Εκπρόσωπος Μάριος Πελεκάνος, μιλώντας στο Φilenews.
«Η τουρκοκυπριακή πλευρά “θυμάται” το Βαρώσι καθώς προετοιμάζει το έδαφος για τον εποικισμό του. Στόχος του ψευδοκράτους: να ανοίξει μεν σταδιακά την περίκλειστη περιοχή αλλά υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, κατά παραβίαση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ», γράφαμε στο Άμυνα & Διπλωματία τον Νοέμβριο του 2020 (τεύχος 343, «Η Αμμόχωστος και το Βαρώσι – Από τον Ντενκτάς στον Τατάρ – Τα μακρύ χρονικό του δράματος και η απειλή της τουρκικής προσάρτησης») με το βλέμμα τότε στραμμένο στην εκλογή του Τατάρ στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων (Οκτώβριος 2020) και σε όσα είχαν προηγηθεί ήδη από το 2019 (βλέπε ανακοινώσεις Οζερσάι για εργασίες καταγραφής, ταξινόμησης και αξιολόγησης των περιουσιών στο περιφραγμένο κομμάτι της Αμμοχώστου αλλά και για μελέτες διασύνδεσης του Βαρωσίου με το εποικισμένο κομμάτι της Αμμοχώστου).
Η επίσκεψη Μπάιντεν στην Κύπρο το 2014
Εν έτει 2021 πια, το τουρκικό σχέδιο δείχνει να προχωρά, με τις κατοχικές «αρχές» να προωθούν σταδιακά το άνοιγμα ακόμη μεγαλύτερου μέρους της περίκλειστης περιοχής και την εκεί αναβάθμιση-δημιουργία υποδομών, ενώ παράλληλα αφήνουν όμως να εννοηθεί πως κάποια στιγμή πρόκειται να καλέσουν επισήμως και τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες να «επιστρέψουν» στις περιουσίες τους πλην όμως υπό κατοχική διοίκηση και χωρίς να έχει προηγηθεί μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού. Υπενθυμίζεται πάντως πως ήδη από το 2005 η Τουρκία υποστηρίζει μεταξύ άλλων και πως το μεγαλύτερο μέρος της πόλης της Αμμοχώστου ανήκει στο ΕΒΚΑΦ (μουσουλμανικό ίδρυμα που διαχειρίζεται τις δωρεές κτημάτων και ακινήτων που έχουν γίνει από μουσουλμάνους)…
Υπενθυμίζεται ωστόσο και κάτι άλλο… Πως τον Μάιο του 2014 είχε πραγματοποιήσει ιστορική επίσκεψη στην Κύπρο ο τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και νυν πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Λέγεται μάλιστα πως εκείνη την περίοδο οι δύο κοινότητες είχαν φτάσει πολύ κοντά και σε μια συμφωνία αναφορικά με τη διαχείριση των ανοιχτών θεμάτων που σχετίζονται με την Αμμόχωστο…
Το θερμόμετρο ανεβαίνει στην Κύπρο
Επτά χρόνια μετά ωστόσο, τα όποια περιθώρια σύγκλισης δείχνουν πια να εξανεμίζονται στον βωμό του τουρκικού επεκτατισμού που – μαινόμενος, ανεξέλεγκτος, απτόητος – δείχνει ολοένα εντονότερα τα δόντια του, ειδικά στο Κυπριακό (ρητορική δύο κρατών, αεροπορική βάση για drones στο κατεχόμενο Λευκόνοικο, προαναγγελία νέων γεωτρήσεων/σεισμικών ερευνών στην κυπριακή ΑΟΖ, σταδιακό άνοιγμα Βαρωσίου υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση κ.ά.).
Υπάρχει η άποψη σε Ελλάδα και Κύπρο πως η Τουρκία του Ερντογάν ζητάει τα πάντα για να μπορέσει στο τέλος να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα, ότι απειλεί με τα «δύο κράτη» για να εξασφαλίσει μια χαλαρού τύπου συνομοσπονδία, ότι πιέζει μέσω της Αμμοχώστου προκειμένου να ενισχύσει τη συνολική διαπραγματευτική-εκβιαστική της ισχύ κ.ά. Στη σκιά ωστόσο των τελευταίων κάθε άλλο παρά θεωρητικών εξελίξεων, διερωτάται πια κανείς εάν είναι όντως έτσι…
Είναι τα πυροτεχνήματα απλώς πυροτεχνήματα;
Τα όποια τουρκικά διαπραγματευτικά πυροτεχνήματα μήπως τελικά δεν θα έπρεπε να τα αντιμετωπίζουμε ως απλά πυροτεχνήματα; Και την απειλή της διχοτόμησης μήπως τελικά θα έπρεπε να αρχίσουμε να την παίρνουμε τοις μετρητοίς, και όχι μόνο της διχοτόμησης αλλά και της επίσημης προσάρτησης των κατεχομένων στην Τουρκία, μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο που αλλάζει και με δεδομένο ότι η Ενωμένη Ευρώπη δεν έχει καταφέρει – μέχρι στιγμής τουλάχιστον – να πείσει τον Ερντογάν για την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων που μπορεί να επιβάλει;
Κάποιοι θα διαφωνήσουν, υποστηρίζοντας ότι οι κυρώσεις παραμένουν στο τραπέζι. Κάποιοι θα υποστηρίξουν μάλιστα ότι οι τουρκικές προκλήσεις στην ξηρά εκλαμβάνονται ως σοβαρότερες από τις τουρκικές προκλήσεις στη θάλασσα και ότι ως εκ τούτου, ίσως να προκαλέσουν εντονότερες αντιδράσεις…
«Ποτέ μην λέτε ποτέ στο Κυπριακό», δήλωσε πάντως πρόσφατα από την πλευρά του ο Τούρκος αντιπρόεδρος Φουατ Οκτάι, προετοιμάζοντας έτσι το έδαφος για την είσοδο σε μια μάλλον αχαρτογράφητη περιοχή-εποχή…
Δημοσίευση σχολίου