- Παρατεταμένη η διάλυση της TUAF
- Ανακάμπτουν σε ιπταμένους αλλά παραμένει η απειρία
- Κλειδωμένα Τουρκικά F-16;
- Η λειψή επίδειξη ισχύος
Αυτό είναι το ένα σκέλος που δεν παύει να είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς οι υπερπτήσεις είναι μια ευθεία πράξη αμφισβήτησης της Εθνικής κυριαρχίας των Ελληνικών νησιών και παράλληλα αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη πρακτική διότι πάντοτε υπάρχει το σενάριο ενός ατυχήματος και μάλιστα πάνω από Ελληνική γη.
Το δεύτερο σκέλος όμως που έχει αναλυθεί ενδελεχώς από την Πολεμική Αεροπορία είναι οι αριθμοί των μαχητικών με τους οποίους εισβάλουν οι Τούρκοι εντός του FIR Αθηνών και του Εθνικού Εναέριου Χώρου καθώς και η αεροπορική πρακτική που ακολουθούν.
Η διάλυση της TUAF στο αποτυχημένο πραξικόπημα και μέχρι τώρα
Τα δεδομένα έχουν αλλάξει κατακόρυφα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 στην Τουρκία, με εκατοντάδες διώξεις στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και χιλιάδες στο σύνολο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτό δεν την εμπόδισε να διατηρήσει αριθμούς παραβιάσεων-παραβάσεων και υπερπτήσεων στο τρέχον έτος (2020). Ωστόσο αυτό η Άγκυρα φαίνεται ότι το έχει πετύχει με «λειψά» μαχητικά αεροσκάφη. Ουσιαστικά στηρίζονται στο γεγονός πως οι Έλληνες ιπτάμενοι που βρίσκονται πάντοτε στην ώρα 6 των τουρκικών μαχητικών, δεν θα πατήσουν το κουμπί!
Αν εξαιρέσουμε τρεις- τέσσερις περιπτώσεις μέσα στο τρέχον έτος, στον Ελληνικό ουρανό έχουν εμφανιστεί από 10 έως 18 Τουρκικά μαχητικά, οπλισμένα. Αυτές είναι οι στιγμές που η πραγματική ένταση χτύπησε κόκκινο στον ουρανό, με την Πολεμική Αεροπορία να φτάνει σε απογειώσεις μέχρι και τις 40. Όμως οι περισσότερες παραβιάσεις και οι υπερπτήσεις γίνονται από δυο ή το πολύ τέσσερα αεροσκάφη.
Αυτό σίγουρα δεν σημαίνει πως στην Πολεμική Αεροπορία, δεν δίνουν σημασία. Έμπειροι «αναχαιτιστές» λένε πως ακόμη κι ένα να είναι το μαχητικό που ήρθε, δεν παύει να είναι παραβίαση κι αυτό το μοναδικό θα το καταδιώξουμε.
Οι Έλληνες αεροπόροι και επιτελείς δείχνουν το πιο σκληρό πρόσωπο της αεροπορικής υπεροχής, με ιδιαίτερα επιθετικό πνεύμα, πράγμα που εισπράττεται από την άλλη πλευρά, κάποιοι έχουν κλάψει γιατί χάθηκαν με το ζευγάρι τους κι αντί να φύγουν ανατολικά, βγήκαν πιο δυτικά, χαμένοι στον δικό τους κόσμο λόγω της πίεσης που ασκούσαν τα Ελληνικά φτερά.
Όμως και μέσα από τις αναλύσεις που γίνονται σε Επιτελικό επίπεδο διαπιστώνονται αρκετά δεδομένα που έχουν τη δική τους αξία. Από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 μέχρι σήμερα, όπως γράψαμε και πιο πάνω, πληθώρα Τούρκων αεροπόρων βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Από τότε μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι έχουν αποδοθεί από τις παραγωγικές σχολές (Τουρκική σχολή Ικάρων) σχεδόν 150 μέχρι 200 νέοι αεροπόροι για τα μαχητικά τους, κυρίως τα F-16.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το 2018 και το επόμενο έτος αποδόθηκαν στην Τουρκική Αεροπορία 4 σειρές ιπταμένων, αλλά αυτές ήταν από εσωτερικές και εξωτερικές πηγές.
Αν λάβουμε υπόψη ότι η Τουρκική Αεροπορία έχει 235 μαχητικά τύπου F-16 σημαίνει ότι η ανάκαμψη μετά το πραξικόπημα έχει φτάσει ή και ξεπεράσει το ένας ιπτάμενος για ένα μαχητικό και ίσως αυτή τη στιγμή φτάνει στο πέντε ιπτάμενοι για ένα αεροσκάφος κυρίως αν συμπεριληφθούν κι όλοι όσοι δεν φυλακίστηκαν, απλώς μπήκαν και παραμένουν στο «στόχαστρο».
Μαχητικά F-16 Block 52 Adv κατά τη διάρκεια scramble για την αναχαίτιση τουρκικών αεροσκαφών. Πηγή: Hellas JournalΟι ίδιες πηγές πάντως ανέφεραν ότι το ποσοστό των ιπταμένων για τα διαθέσιμα μαχητικά από το 2016 και για δυο χρόνια ήταν μικρότερο του 0,4 ιπταμένων ανά μαχητικό.
Η απειρία και το ηθελημένο ατύχημα
Ελάχιστη εμπειρία και σχεδόν μηδενική εκπαίδευση είναι τα συμπεράσματα των Ελληνικών «γερακιών» που καθημερινά αντιμετωπίζουν την Τουρκική προκλητικότητα.
Εκτός των κινήσεων εντυπωσιασμού, με βουτιές από τα 25.000-26.000 πόδια, στα 2.000-3.000, οι κινήσεις που γίνονται στον αέρα μαρτυρούν την απειρία αλλά κι ένα τουρκικό χαρακτηριστικό, τον εκνευρισμό, ο οποίος μέσα στο cockpit που μαχητικού είναι ο χειρότερος σύμβουλος.
Κινήσεις διαρκείς που μπορεί να επιφέρουν σε κλάσματα δευτερολέπτου το ατύχημα, κινήσεις που τελικά οι διώκτες των Τουρκικών αεροσκαφών, τις μεταφράζουν ως ακόμη και ηθελημένες ώστε να προκληθεί κάτι κακό.
Και από την άλλη πλευρά υπάρχουν επίσης οι εντελώς άπειροι που ενώ ήδη τα Ελληνικά αεροσκάφη έχουν κλειδώσει τον αρχηγό του σχηματισμού τους, είτε δεν κάνουν κάτι για να απεγκλωβίσουν το ζευγάρι τους, είτε γίνονται μάρτυρες- θεατές του ανελέητου κυνηγητού των «Μπλε φτερών» κατά του Νο1 του δικού τους σχηματισμού.
Τα «λειψά» Τουρκικά F-16
Όμως δεν είναι μόνο το θέμα των αεροπόρων της Τουρκίας που βλέπουν οι Επιτελείς στην Πολεμική Αεροπορία καθώς προς αναζήτηση είναι και τα Τουρκικά F-16.
Όπως εξηγούσαν ανώτατες πηγές που μπορούν να έχουν πλήρη εικόνα, στα αεροδρόμια της Τουρκίας που δεν σταματούσαν οι απογειώσεις και προσγειώσεις, επικρατεί αρκετή ηρεμία στην πίστα κι αυτό για μεγάλο διάστημα. Αυτή η «ηρεμία» φαίνεται και στον ουρανό του Αιγαίου, με μικρούς αριθμούς αεροσκαφών οι οποίοι όμως φέρνουν αποτελέσματα, ανεβάζοντας τον πήχη της προκλητικότητας.
Ωστόσο σε σχέση με το παρελθόν η μεγάλη εικόνα δεν είναι η ίδια, η απουσία αριθμού μαχητικών σε συνδυασμό με τους «ατζαμήδες» ιπταμένους είναι ένας γρίφος που δίνει κάθε μέρα και μια διαφορετική απάντηση στο Ελληνικό Επιτελείο.
Χαρακτηριστικό της απουσίας μαχητικών αεροσκαφών είναι οι δυο επιχειρήσεις επίδειξης ισχύος στη Λιβύη όπου στην Hellas Journal έχουμε αναλύσει σε ρεπορτάζ μας πόσο «γυμνά» προστασίας ήταν τα ιπτάμενα τάνκερ KC-135 και το ιπτάμενο ραντάρ.
Με τέσσερα ή έξι αεροσκάφη προστασία δεν κατοχυρώνεται αυτό όταν στα Νατοϊκά πρότυπα μια τέτοια αποστολή απαιτεί το λιγότερο 25 F-16. Αλλά κι εδώ Επιτελείς θέτουν ένα ρεαλιστικό ερώτημα, «αν όντως πετούσαν όλοι οι ιπτάμενοι στην Τουρκία και είχαν και αυξημένες διαθεσιμότητες αεροσκαφών, με 3 ιπτάμενα τάνκερ στον αέρα, δεν θα ήταν λογικό εκτός της προστασίας, να απογειώνονταν κι άλλα μαχητικά ώστε όλα τα εκπαιδευτούν στον ιπτάμενο ανεφοδιασμό;»
Αλλά ακόμη και στα πρόσφατα χτυπήματα κατά θέσεων ανταρτών του PKK, με αεροπορικά πλήγματα, δεν είδαν στην Πολεμική Αεροπορία κανένα μεγάλο Comao τουρκικών F-16 να απογειώνεται είτε από ένα αεροδρόμιο είτε από διαφορετικά.
Το βασικό συμπέρασμα αλλά και ερώτημα από αυτά τα παραδείγματα είναι το εξής: Μήπως τα Τουρκικά F-16 είναι κλειδωμένα στα υπόστεγα; Δεν πετούν κι’ αν ναι για ποιον λόγο; Μήπως τελικά συμβαίνουν κι άλλα στο εσωτερικό της γείτονος;
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου