Μας ήρθε λοιπόν ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν στην Αθήνα. Καλώς ήλθε, ειλικρινά, όλοι είναι καλοδεχούμενοι και μάλιστα στην ηλιόλουστη σημερινή Αθήνα. Τον υποδέχθηκε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, στο αεροδρόμιο.
Ο Ερντογάν μας ανησύχησε λίγο όταν αναφέρθηκε ότι είχε ζητήσει φορητή κάμερα κατά τη διάρκεια της κατάθεσης στεφάνου στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, στο Σύνταγμα, καθώς η «δυσανεξία» της τουρκικής πλευράς λόγω της αναφοράς νικηφόρων ελληνικών πολέμων κατά των Τούρκων έκανε την υπόθεση πολιτικά δύσκολη για τον ισλαμοεθνικιστή Ερντογάν.
Τελικά το «κατάπιε», όπως το καταπίνουν και οι Έλληνες που καταθέτουν στεφάνι στο μαυσωλείο – πολύ σοβιετικό ακούγεται αυτό! – του σφαγέα του Ελληνισμού Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ», του «πατερούλη» της σύγχρονης Τουρκίας.
Κάποια πονηριά λοιπόν εκεί εμείς δεν διαπιστώσαμε την οποία υποπτευθήκαμε φοβήθηκε η τουρκική προεδρία ότι δεν θα κατέγραφε η κάμερα και ευελπιστούσε να καταγράψει η φορητή κάμερα… Οι «διαρροές» προς τα τουρκικά ΜΜΕ θα δείξουν εάν αυτό που παρατηρήσαμε εμείς είναι το μοναδικό…
Είδαμε τον Ερντογάν να ακουμπάει το στεφάνι και σχεδόν αυτόματα του γύρισε την πλάτη, σα να ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι το έκανε «διεκπεραιωτικά». Οι εύζωνες δεν πρόλαβαν καλά καλά να σηκώσουν τα χέρια να χαιρετίσουν στρατιβτικά σύμφωνα με το τελετουργικό.
Πάντως έκλινε το κεφάλι σε ένδειξη σεβασμού στην ελληνική σημαία, ενώ το γενικότερο κλίμα ήταν πολύ θερμό από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, ο δε Τσίπρας δείχνει να έχει βάλει μυαλό και δείχνει τον πρέποντα σεβασμό στην ανάκρουση των εθνικών ύμνων…
Όσον αφορά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων των χωρών οι παρατηρήσεις είναι δύο. Η πρώτη αφορά τον τουρκικό εθνικό ύμνο. Μεταφέροντας τη συζήτηση με φίλο ιδιαίτερα έμπειρου στα θέματα Τουρκίας, «ακόμα και ο εθνικός της ύμνος σου βγάζει μια μελαγχολία, σου περνάει αυτό που ξέρεις από τα βιβλία και την έρευνα και αφορά τη στρατηγική ανασφάλεια της χώρας, η οποία σε μια “προσπάθεια φυγής προς τα εμπρός”, όσο περισσότερο αισθάνεται πιεσμένη, τόσο συχνότερα παθαίνει… “κρίσεις μεγαλείου” και συμπεριφέρεται ενίοτε και αλλόκοτα».
Από ελληνικής πλευράς, το να τραγουδάνε – ολίγον παράφωνα, τα μέλη των αγημάτων των ελληνικό εθνικό ύμνο μαζί με τη μπάντα, παραδοσιακά μας έμοιαζε λίγο με ελληνικό… «βλαχομπαρόκ»! Στην περίπτωση του Ερντογάν θα κάνουμε μια εξαίρεση.
Αυτό το παράφωνο τραγούδι, έμοιαζε στα μάτια μας με «απάντηση» στην άμεση στροφή του Ερντογάν μετά την κατάθεση στεφάνου. «Χαίρε ω χαίρε ελευθεριά», από τους συγκεκριμένους, έτσι παράφωνα, έμοιαζε με απάντηση στο ιδεολόγημα του νεοθωμανισμού.
Μια τελευταία παρατήρηση αφορά την υγεία του Τούρκου προέδρου, ο οποίος είναι εμφανές ο άνθρωπος ότι έχει χάσει τη «σπιρτάδα» των περασμένων ετών στο βάδισμά του. Είναι πλέον πιο «βαρύ», ενώ δεν μπορεί να κρυφτεί ένα πρόβλημα στο δεξί του πόδι. Ειδικά τα πίσω βήματα μετά την κατάθεση στεφάνου ήταν τραγικά ασταθή.
Για το που οφείλεται άλλοι είναι ειδικότεροι να μιλήσουν, ενώ υπάρχουν πολλοί που μελετούν την εν λόγω παράμετρο έχοντας άλλες «ανησυχίες» και υπολογισμούς στο κεφάλι τους, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τον κυνισμό της διεθνούς πολιτικής.
Οι πληροφορίες πάντως θέλουν την υγεία του Ερντογάν να παρουσιάζει σημάδια επιδείνωσης. Σε ανθρώπινο καθαρά επίπεδο, δεν μπορεί η Ελλάδα να του ευχηθεί τα καλύτερα, από καρδιάς. Είναι ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος με ηλικία όχι ιδιαίτερα προχωρημένη. Ακόμα και στη φωνή του αποτυπώνεται μια γενική κόπωση. Όποιος συγκρίνει δηλώσεις στο παρελθόν μπορεί να το διαπιστώσει. Ας ελπίσουμε να του πάνε όλα καλά
Δημοσίευση σχολίου