Η γνωστή φιλορωσική φρενίτιδα ξέσπασε στην Ελλάδα σε χρόνο ρεκόρ, μετά την ανακοίνωση από το Κρεμλίνο της συμφωνίας πενταετούς διάρκειας με την Αίγυπτο του στρατάρχη Σίσι για την εκατέρωθεν χρήση των αεροπορικών βάσεων στις δυο χώρες στο πλαίσιο της συνεργασίας των δυο χωρών.
Γράφει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Η γνωστή μυθολογία στη χώρα μας αμέσως «διέγνωσε» ρωσική ηγεμονία στη Μέση Ανατολή και γενικά φοβερές και τρομερές… ανατροπές, για μια συμφωνία αφενός συνηθισμένη, αφετέρου όμως με αυτονόητη σημασία που δεν μπορεί κανείς να την προσπεράσει ελαφρά τη καρδία.
Αυτή είναι η «ανάγνωση», εάν κανείς θέλει να βλέπει τις ειδήσεις στις πραγματικές τους διαστάσεις, διότι στερείται νοήματος να δημιουργούμε φαντασιακές καταστάσεις με τις οποίες να ζούμε εάν μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα για οποιονδήποτε λόγο.
Το σχέδιο αμοιβαίας χρήσης αεροπορικών βάσεων μεταξύ Αιγύπτου και Ρωσίας αποκλείει τις στρατιωτικές ή κατασκοπευτικές επιχειρήσεις και θα είναι για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Εξάλλου και οι δύο χώρες είναι ιδιαιτέρως προσεκτικές ώστε να μη διαταράξουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, τουλάχιστον, διατηρώντας παράλληλα την ελευθερία των κινήσεών τους, πάντα όμως προσέχοντας να μη διαταράξουν χωρίς λόγο περιφερειακές και τοπικές ισορροπίες.
Μην ξεχνάμε την πραγματική επιτυχία της ρωσικής πλευράς που είναι η επιθετική προώθηση στη χώρα του Νείλου οπλικών συστημάτων πρώτης γραμμής με συμβόλαια δισ. δολαρίων που υπογράφτηκαν όπως για την πλέον σύγχρονη έκδοση των MiG-29 (όχι MiG-35 όπως παραπλανητικά λέγεται, καθώς το αεροσκάφος δεν είναι έτοιμο).
Κοιτάζοντας τη συμφωνία από την πρακτική της πλευρά, είναι δύσκολο να διακρίνεις κάποιο πραγματικό όφελος πέραν της συνεκπαίδευσης ανάμεσα στις δυο πλευρές. Πέραν της σημειολογίας μοιάζει με μία από τις πάρα πολλές συμφωνίες που έχουν υπογραφεί διεθνώς, πολλές εκ των οποίων ποτέ δεν βρήκαν ουσιαστική εφαρμογή.
Τα νέου τύπου αεροσκάφη στο αιγυπτιακό οπλοστάσιο απαιτούν συνεπή προσπάθεια στον τομέα της εκπαίδευσης με στόχο να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά με τον βέλτιστο τρόπο. Η συνεκπαίδευση όμως ανάμεσα στις δυο αεροπορικές δυνάμεις, τη ρωσική και την αιγυπτιακή στον συγκεκριμένο χώρο είναι εξ ορισμού μια σημαντική συμφωνία. Αλλιώς Μόσχα και Κάιρο δεν θα την επεδίωκαν.
Ωστόσο, προσπάθειες να μεγιστοποιηθεί επικοινωνιακά η σημασία της συμφωνίας, στο τέλος καταλήγει να υπονομεύει την πραγματικής της σημασία που δεν είναι αμελητέα, τουλάχιστον στο επίπεδο της σημειολογίας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου