Πρόσφατα δημοσιεύθηκε σε νοτιοκορεατική ιστοσελίδα μία ενδιαφέρουσα ανάλυση σχετική με την κρίση στη Βόρεια Κορέα. Η ανάλυση αναφέρεται στις σπάνιες γαίες (ΣΓ). Το ενδιαφέρον της ανάλυσης έγκειται στο γεγονός ότι συσχετίζει τις ΣΓ με τα όσα διαδραματίζονται στην ευαίσθητη αυτή χερσόνησο. Πιο συγκεκριμένα ο αρθρογράφος εμπλέκει την παρουσία των τεράστιων κοιτασμάτων ΣΓ της Βόρειας Κορέας, με την παρουσία συγκεκριμένου υπερσύγχρονου οπλικού συστήματος (THAAD) στην περιοχή.
Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος*
Η Βόρεια Κορέα, όσο και να φαίνεται περίεργο, προμηθεύει με σπάνιες γαίες τη Nότιο Kορέα αλλά και την Ιαπωνία! Μέχρι πριν λίγους μήνες, η Βόρεια Κορέα προμήθευε και την Κίνα με ΣΓ: Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει καθώς η Κίνα, όπως έχουμε αναφέρει ξανά, παρότι παράγει το 80%-90% των ΣΓ παγκοσμίως, ωστόσο έχει ανάγκη από πολύ περισσότερες ΣΓ ώστε να καλύψει και την μελλοντική εσωτερική της ζήτηση σε τελικά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας.
Ως εκ τούτου, η Κίνα φροντίζει να πατάει πόδι σε άλλες περιοχές πχ. στην Αφρική μέσω του διπλωματικού εργαλείου της συγχώρεσης του χρέους (debt forgiveness). Απευχόμαστε να έχει πατήσει το πόδι της η Κίνα στις ελληνικές σπάνιες γαίες με παρόμοιο ή άλλον τρόπο, καθώς οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι για τη χώρα μας θα αυξηθούν.
Πρόσφατα, η Βόρεια Κορέα αποφάσισε να διακόψει τις εξαγωγές ΣΓ προς την Κίνα σε αντίποινα για το σταμάτημα εξαγωγής βορειοκορεατικού λιγνίτη προς την Κίνα. Ο αρθρογράφος της νοτιοκορεατικής ανάλυσης λοιπόν εκφράζει την ανησυχία για πιθανή εμφάνιση φαινομένων ανάλογων με αυτά που εκτυλίχθηκαν το 2010 όσο αφορά το μποϊκοτάρισμα εξαγωγής των κινεζικών ΣΓ προς την Ιαπωνία.
Ας σημειωθεί το γεγονός πως οι τιμές των ΣΓ έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν ραγδαία από τον Ιούνιο 2017. Σε ορισμένες ΣΓ η τιμή αυξήθηκε μέχρι και 81%… Όπως αντιλαμβανόμαστε, οι σπάνιες γαίες χρησιμοποιούνται διαρκώς ως γεωπολιτικός διακόπτης on/off για να εκβιάζονται οι δυτικές χώρες.
Οι κοινωνίες των εκβιαζόμενων χωρών προς το παρόν ίσως δεν το αντιλαμβάνονται. Μακροπρόθεσμα όμως θα το αντιληφθούν, ίσως όχι μόνο στις τσέπες τους: μην ξεχνάμε πως οι ορυκτοί πόροι δεν έχουν μόνο οικονομική αξία. Έχουν και κοινωνικοπολιτική αξία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι απαραίτητη ανάγκη να αξιοποιηθούν οι ορυκτοί πόροι των δυτικών χωρών.
Είναι απαραίτητη ανάγκη να μειωθούν τα εμπόδια που συνήθως ταλανίζουν τις εξορυκτικές επενδύσεις στη Δύση: η γραφειοκρατία και οι ψευδο-οικολογικές ευαισθησίες. Και τα δύο αυτά εμπόδια γιγαντώνουν τη διαφθορά και στρέφονται εναντίον των δυτικών κοινωνιών: οι μόνοι που κερδίζουν είναι το απολυταρχικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας και το ολοκληρωτικό καθεστώς της Κίνας. Κάθε φορά που πραγματοποιείται μία διαδήλωση «ψευδο-οικολόγων» ενδυναμώνονται αυτά τα δύο καθεστώτα.
Ταυτόχρονα, όσες χώρες της Δύσης δεν έχουν ήδη αναγνωρίσει τη «Σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης (UNCLOS – United Nations Convention on the Law of the Sea)» αντιλαμβάνονται σιγά-σιγά(;) ότι η συγκεκριμένη σύμβαση λειτουργεί ως εργαλείο για την ασφαλή προσφορά ορυκτών πόρων στις Δυτικές κοινωνίες.
Ο λόγος είναι ότι στον βυθό της θάλασσας βρίσκονται μεγάλα αποθέματα ορυκτών πόρων (και κυρίως στρατηγικών ορυκτών όπως οι ΣΓ). Το μέλλον των εξορύξεων κρύβεται στους ωκεανούς. Όταν αναφερόμαστε σε εκμετάλλευση υποθαλάσσιων στρατηγικών ορυκτών πόρων όπως οι ΣΓ αυτόματα τίθενται θέματα διεθνούς δικαίου.
Αυτό προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε πριν τρία χρόνια περίπου, όταν εκτιμήσαμε πως εξαιτίας των υποθαλάσσιων στρατηγικών ορυκτών πόρων και ειδικότερα εξαιτίας των σπάνιων γαιών διαμορφώνονται σιγά-σιγά οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να μπορεί κάποιος να υποστηρίξει χωρίς μεγάλο σφάλμα πως δεν θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι την επικύρωση της UΝCLOS από τη Γερουσία των ΗΠΑ. Αυτό φαίνεται πως κάποιοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού φροντίζουν να το υπενθυμίσουν ξανά.
Ας είμαστε ξεκάθαροι, και επιτρέψτε μας λίγο απόλυτοι πια: Εάν πράγματι οι ΗΠΑ αποφάσιζαν κάποια στιγμή να αναγνωρίσουν επισήμως την UNCLOS θα το έκαναν κυρίως για έναν και μόνο λόγο: τις σπάνιες γαίες. Και όχι, δεν θα ήταν οι υδρογονάνθρακες… Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ίσως οι αναγνώστες τις άμεσες θετικές συνέπειες μίας τέτοιας προοπτικής στα ελληνικά διακυβεύματα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο;
* Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης
Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου