Του Παντελή Δ. Καρύκα
Όπως ανακοινώθηκε από τη Μόσχα και την Άγκυρα και μάλιστα από επίσημα χείλη οι δηλώσεις των οποίων δεν χωρούν αμφισβήτησης, οι υπογραφές για την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία έπεσαν μαζί με την σχετική προκαταβολή.
Ο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά και η Μόσχα, δεν μπλοφάριζαν. Ή τουλάχιστον έτσι δείχνει το πράγμα. Το δεδομένο είναι πάντως ότι οι πύραυλοι επισήμως αγοράστηκαν. Τον αν θα παραδοθούν ή αν τελικά θα αναπτυχθούν είναι ένα άλλο ζήτημα που ειδωθεί εν καιρώ.
Σε κάθε περίπτωση ο Ερντογάν προχώρησε στην υπέρτατη, μέχρι τώρα, πρόκληση έναντι των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, έβαλε τη Ρωσία στην Ανατολία. Και ναι μεν οι S-400 δεν είναι συμβατοί με τις δυτικές – νατοϊκές υποδομές της Τουρκίας, αλλά η Ρωσία έχει ήδη αναπτύξει τους αυτούς πυραύλους στην Συρία και ενδεχομένως μπορούν να παράσχουν τη βοήθειά τους στους Τούρκους όψιμους συμμάχους τους.
Η Μόσχα δεν μπορεί παρά να τρίβει τα χέρια της με ικανοποίηση από την εξέλιξη που το Κρεμλίνο ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν μπορούσε να ονειρευτεί. Η Μόσχα δεν τρέφει προφανώς ψευδαισθήσεις για τα αποτελέσματα της εν λόγω αγοράς, αν τελικά ολοκληρωθεί. Αυτό που με βεβαιότητα όμως γνωρίζει είναι ότι επιτυγχάνει ρήγμα, αδιάφορου βάθους, για την ώρα, στην συνοχή του ΝΑΤΟ.
Ο Ερντογάν με την σειρά του επίσης με την αγορά των S-400 ασκεί πλέον ασφυκτική πίεση στη Δύση επιδιώκοντας την προώθηση των τουρκικών συμφερόντων κυρίως στη Μέση Ανατολή, ενόψει και του τερματισμού του πολέμου στην Συρία που πλέον δεν φαίνεται μακρινό. Ο στόχος του είναι γνωστός, η αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους στην Συρία.
Ο Τούρκος σουλτάνος μέχρι τώρα απειλούσε. Τώρα όμως η απειλή είναι απτή και πλέον ορατή. Ωστόσο η απειλή αγγίζει περισσότερο το Ισραήλ και πολύ λιγότερο τη Δύση και το ΝΑΤΟ. Η ισραηλινή αεροπορία είναι που θα εγκλωβιστεί στο αντιαεροπορικό δίχτυ που απλώνεται βόρεια – βορειοανατολικά του εβραϊκού κράτους.
Ήδη το Ισραήλ ανησυχεί ιδιαίτερα με την ανεπτυγμένη στην Συρία ρωσική αντιαεροπορική ομπρέλα. Για αυτό και πραγματοποιεί επιδείξεις ισχύος σε Συρία και Λίβανο για να δει αντιδράσεις και να «ζυγίσει» καταστάσεις.
Βασικός αντίπαλος του Ισραήλ δεν είναι η Συρία, ούτε η Τουρκία, αλλά το Ιράν. Αλλά από την στιγμή που Ρωσία και Τουρκία στηρίζουν το Ιράν και το καθεστώς Άσαντ και η Χεζμπολάχ εξαρτώνται από την στήριξη όλων των ανωτέρω, για το Ισραήλ είναι όλοι εν δυνάμει αντίπαλοι.
Και η Ιερουσαλήμ δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο απρόβλεπτος Ερντογάν δεν χρησιμοποιήσει τους S-400 για να καλύψει το Ιράν. Ούτε γνωρίζει πως θα αντιδρούσε η Μόσχα σε ενδεχόμενη ισραηλινή αεροπορική προσβολή στο ιρανικό έδαφος.
Πιθανόν είναι επίσης το Ισραήλ να ακολουθήσει την στρατηγική του εμμέσου πλήγματος πλήττοντας Άσαντ ή Χεζμπολάχ που είναι και οι πιο αδύναμοι κρίκοι της αταίριαστης συμμαχίας που έχει σχηματιστεί μεταξύ της σουνιτικής Τουρκίας, του σιιτικού Ιράν και της χριστιανικής Ρωσίας.
Κατά συνέπεια η επιλογή Ερντογάν να προχωρήσει στην αγορά των ρωσικών πυραύλων έχει ευρύτερες γεωπολιτικές συνέπειες στη Μέση Ανατολή, κατ’ αρχήν.
Φυσικά θα μπορούσε να έχει ανάλογες συνέπειες και όσον αφορά Ελλάδα και Κύπρο. Ειδικά στην περίπτωση της Κύπρου και κυρίως της κυπριακής ΑΟΖ η απόκτηση των S-400 αποτελεί σημαντικό πρόβλημα και εμπόδιο στην κάλυψη αυτής από την Ισραηλινή αεροπορία.
Για την Ελλάδα το πρόβλημα εφόσον οι S-400 καταστούν επιχειρησιακοί είναι εξόφθαλμα φανερό που δεν χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης.
Το τι μέλλει γενέσθαι απομένει να το δούμε. Ωστόσο η κίνηση Μόσχας και Άγκυρας θα προσθέσει άλλη μια θρυαλλίδα στην ταραγμένη Μέση Ανατολή, με επιπτώσεις σε Αιγαίο και Κύπρο.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου