Χάθηκε εντελώς το μέτρο από τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος εξαπέλυσε απειλές κατά παντός εμπλεκομένου στην υπόθεση των κυπριακών υδρογονανθράκων, λέγοντας ότι Τουρκία και «τουρκική Κύπρος», θα απαντήσουν μαζί στις γαλλο-ιταλικές γεωτρήσεις, για τις οποίες χρησιμοποίησε τον όρο «λεγόμενες [σ.σ. δήθεν] διεθνείς δημοπρασίες».
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP), ο Τσαβούσογλου είπε, ότι «ορισμένα από τα οικόπεδα που παραχωρεί η ελληνική Κύπρος στις λεγόμενες διεθνείς δημοπρασίες διέρχονται από την τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ανατολική Μεσόγειο»!
«Δεν θα κάνουμε τα στραβά μάτια στις ελληνοκυπριακές δραστηριότητες σε αυτά τα οικόπεδα, οι οποίες παραβιάζουν τα νόμιμα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και θα δώσουμε την απαραίτητη απάντηση σε συνεργασία με την τουρκοκυπριακή κυβέρνηση», διαβεβαίωσε το Κοινοβούλιο ο Τσαβούσογλου.
Όσον αφορά το τι μπορεί η Άγκυρα να κάνει, θεωρητικά μιλώντας, Γαλλία και Ιταλία και θέλουν και μπορούν να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους από τις παράνομες διεκδικήσεις ενός κακού γείτονα, ο οποίος είναι εθισμένος να θεωρεί διεθνές δίκαιο ό,τι έχει στο κεφάλι του, το οποίο όλως τυχαίως ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τα δικά του συμφέροντα.
Πρόκειται για έναν γείτονα που είναι εύκολο να διακρίνεις, ότι το μοναδικό δίκαιο που αντιλαμβάνεται, είναι αυτό του ισχυρού, δηλαδή αναγνωρίζει μόνο τον νόμο της ζούγκλας. Μπορεί αυτό εν πολλοίς να ισχύει στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις, ουδείς λόγος.
Όμως, πάλι με βάση τα συμφέροντα έρχονται καιροί που ο συνασπισμός συμφερόντων ορισμένων μπορεί να αρνηθεί την αυθαιρεσία, οπότε, παρά τους λεονταρισμούς, δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από την αποδοχή αυτού που επιβάλλει η αδυναμία σου να αποτρέψεις, εάν το πάμε σύμφωνα με τον Θουκυδίδη. Κι εδώ έχουν μαζευτεί πολλοί και ισχυροί που δεν συμφωνούν με την οπτική της Άγκυρας.
Η Τουρκία συζητά με τη Γαλλία και την Ιταλία τη συμπαραγωγή του αξιόλογου ευρωπαϊκού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβαλλιστικής άμυνας SAMP/T της κοινοπραξίας Eurosam που αξιοποιεί επιχειρησιακά του πυραύλους αναχαίτισης Aster 30. Ένα «αντίμετρο», είναι η εγκατάλειψη του συστήματος αυτού. Ας περιμένουμε βέβαια τη συνάντηση του Ερντογάν με τον Τραμοπ στη Νέα Υόρκη, ίσως βγουν ειδήσεις.
Μικρό το κακό και κυρίως για την Κύπρο. Η Τουρκία θα βγει πάλι χαμένη, αν υποτεθεί ότι για να κατευνάσουν την Άγκυρα, Παρίσι και Ρώμη θα ήταν έτοιμοι να παραχωρήσουν μεγαλύτερο ποσοστό τεχνολογίας – τεχνογνωσίας του συστήματος, ώστε οι Τούρκοι να αποκτήσουν «εθνικό σύστημα» που επιθυμούν.
Διότι όσο και να κοροϊδεύουν τον κόσμο οι Τούρκοι, οι Ρώσοι δεν είναι αφελείς και παιχνιδάκια σαν αυτά της Άγκυρας τα αξιοποιούν για την εξυπηρέτηση του δικού τους εθνικού συμφέροντος και σίγουρα δεν θα έκαναν κάτι που θα άφηνε περιθώριο για να πέσει ρωσική τεχνολογία αιχμής, σε έναν τομέα που η ρωσική αμυντική βιομηχανία είναι εξόχως ανταγωνιστική, να πέσει σε «δυτικά χέρια».
Εν ολίγοις, τα περιθώρια αντιδράσεων για την Τουρκία έχουν στενέψει πολύ και αυτό το ξέρει τόσο ο Ερντογάν όσο και το Γενικό Επιτελείο. Πολεμικές περιπέτειες ο Ερντογάν έχει λόγο να τις φοβάται, διότι ξέρει ότι πλην εξαιρέσεων, οι σχέσεις του με τους στρατηγούς εμπίπτουν στον κλασικό ορισμό της «λυκοφιλίας», οπότε περιθώριο για υπερβολικό ρίσκο δεν υπάρχει, για να μην ανακαλύψει ότι μετατράπηκε σε… αμνό για τους λύκους, ουχί μόνο γκρίζους.
Εάν δεν επικρατήσει το θυμικό (του Ερντογάν) της λογικής (του «συστήματος»), εκπλήξεις ιδιαίτερες δεν θα έχουμε, διότι οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια ασκήσεως του προσφιλούς σε αυτούς «bullying» δεν είναι ιδιαιτέρως πολλά και το λαμβάνουν υπόψη.
Ελλάδα και Κύπρος έχουν οικοδομήσει την αποτροπή τους, πέραν του στρατιωτικού πεδίου που εξακολουθεί να παραμένει σε αξιοπρεπή επίπεδα, υπό την έννοια της ικανότητας να επιφέρεις ισχυρότατα πλήγματα στον αντίπαλο, αν και ο χρόνος κυλά σαφέστατα σε βάρος μας και στο επίπεδο των συμμαχιών.
Έστω με τον «ιδιαίτερο» ελληνικό τρόπο, που ποτέ δεν κατόρθωσε να αντιληφθεί την ουσία των συμμαχιών σε στρατιωτικό επίπεδο, ενώ πάντα υπερτιμούσε τη δική της συνεισφορά, στην τρέχουσα χρονική συγκυρία και χάρη στη δράση συγκεκριμένων προσώπων με ονοματεπώνυμο, η Ελλάδα είναι περισσότερο ισχυρή από όσο προδίδει η οικονομική και πολιτική της κατάσταση.
Δεν θα ισχύει αυτό όμως για πάντα και επείγει η ανάκαμψη, χωρίς καταστρεπτικές ιδεοληψίες, ώστε η χώρα μας να επιστρέψει στην κανονικότητα και να προγραμματίσει το μέλλον της και την ασφάλειά της όχι με συγκυριακούς, αλλά με πιο βιώσιμους όρους, μιας κοινωνίας που επιτέλους έχει ωριμάσει. Όνειρα θερινής νυκτός; Ίσως. Οψόμεθα κύριοι και κυρίες…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου