Σωτήρης Καμενόπουλος*
Η επαναπροσέγγιση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας φαίνεται πως ξεκίνησε.
Μία επαναπροσέγγιση η οποία μάλλον επιβλήθηκε, όπως ένας αρραβώνας ο οποίος επιβάλλεται στη νύφη. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις η νύφη το σκάει καθώς δεν αντέχει τις συνθήκες του προξενιού... Με το ζόρι φιλίες δεν διατηρούνται.Στις 2 Ιανουαρίου 2016 είχε αναφερθεί: «... Καλό θα ήταν να συνεχισθεί η καλή σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ Ελλάδας-Ισραήλ ανεξαρτήτως της επαναπροσέγγισης Ισραήλ-Τουρκίας. Business as usual δηλαδή (...) Εάν η συνεργασία μεταξύ Ελλάδας-Ισραήλ επεκταθεί και στον ιδιωτικό τομέα τότε αυτός ο δεσμός θα ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο και θα αποκτήσει βάθος χρόνου πολλών δεκαετιών με αμφότερα ωφέλη (...) Στο πίσω μέρος του μυαλού μας ας έχουμε ωστόσο αυτό που είχε πει κάποτε ο Βρεττανός υπουργός Εξωτερικών Λόρδος Πάλμερστον το 1848: τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς, έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα ("We have no eternal allies, and we have no perpetual enemies. Our interests are eternal and perpetual, and those interests it is our duty to follow.") »
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως η Τουρκία επιθυμεί να αναλάβει ηγεμονικό-δεσποτικό ρόλο στην περιοχή της Μεσογείου με την επιβολή της Ισχύος επί του Δικαίου. Η Τουρκία ονειρεύεται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και δεν το κρύβει. Μία αυτοκρατορία η οποία είχε φτάσει λίγο έξω από τη Βιέννη... Η Τουρκία επιθυμεί να μετατρέψει τη Μεσόγειο σε κλειστή Τουρκική θάλασσα. Όχημα αυτής της προσπάθειας είναι η Ήπια Ισχύς της θρησκείας.
Η ηγεμονία-δεσποτοποίηση της Τουρκίας στην περιοχή θα επέφερε αποσταθεροποίηση της «Βεστφαλιανού τύπου» ισορροπίας δυνάμεων που υφίστανται στη Μεσόγειο τα τελευταία 100 χρόνια.
Ωστόσο η Τουρκία δεν επιθυμεί μόνο αυτό: επιθυμεί να παίξει ρόλο και στην πλούσια σε ορυκτούς πόρους Αφρική. Λίγες ημέρες μετά από αυτό το ταξίδι ο Ερντογάν, με πρόσχημα την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τη Γερμανική Βουλή, επιτέθηκε στη Γερμανία ανασύροντας το θέμα της Ναμίμπια.
Σύμπτωση: η Ναμίμπια διαθέτει σπουδαία αποθέματα σπάνιων γαιών.
Η Τουρκία λοιπόν θέλει να είναι αρκετά μεγάλη για τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική ταυτόχρονα, αλλά είναι πολύ μικρή γι'αυτόν το ρόλο. Αυτή η αλαζονεία της Τουρκίας, ίσως, ορισμένους άλλους παίκτες (stakeholders) τους ενοχλεί, αν δεν τους τρομάζει.
Κρίσιμο ερώτημα: είναι άξια εμπιστοσύνης η Τουρκία ώστε να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο; Ένα ρόλο δεσποτικό ο οποίος θα διασφαλίζει την ισορροπία ειρήνης σε αυτή την τεράστια σε ορυκτούς πόρους περιοχή;
Οι φίλοι μας Ισραηλινοί λένε δικαιωματικά για το Ολοκαύτωμα: «Ποτέ Ξανά». Ομοίως, οι Έλληνες λέμε για την περίοδο της Τουρκοκρατίας: «Ποτέ Ξανά».Η φράση «Ποτέ Ξανά» αποτελεί κοινό σύμβολο. Ένα επιπλέον κοινό σύμβολο σαν αυτά που αναφέρθησαν στη συζήτηση «Περί Συμβόλων» σε άρθρο στις 24 Φεβρουαρίου 2016.
Δυστυχώς δεν ήταν καθόλου συμβολική η συνεργασία Ναζιστών και Τούρκων όταν οι Έλληνες πότιζαν με το αίμα τους την αντίστασή τους στο Ναζισμό. Σύμφωνα με την απογραφή του ελληνικού πληθυσμού στις 16 Οκτωβρίου 1940, η Ελλάδα είχε 7.344.860 κατοίκους. Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πέθαναν 1.106.922 Έλληνες, δηλαδή περίπου το 15% του πληθυσμού.
Όταν ο Χίτλερ με το Ολοκαύτωμα αφάνισε 6 εκατομμύρια Εβραίους, οι Έλληνες αντιστεκόμαστε στο Ναζισμό. Την ίδια περίοδο που το Κράτος του Ισραήλ δεν υπήρχε. Την ίδια περίοδο οι Τούρκοι γίνονταν «σύμμαχοι» του Χίτλερ μέσω του Γερμανο-Τουρκικού Συμφώνου Μη Επίθεσης (Φιλίας) που υπεγράφη στις 18 Ιουνίου 1941.
Οι αναγνώστες μπορούν να δουν μία σοκαριστική, αλλά ιστορική φωτό από εκείνη τη συμφωνία εδώ.
Οι ψυχές των 6 εκατομμύριων νεκρών Εβραίων στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης θα θυμίζουν για πάντα αυτή τη φωτογραφία. Είναι η Μεγάλη Εικόνα της Τουρκίας. Μπορεί κάποιος βλέποντας αυτή τη Μεγάλη Εικόνα να εμπιστευτεί την Τουρκία ως πυλώνα της οποιασδήποτε Βεστφαλιανού τύπου ισορροπίας δυνάμεων στη Μεσόγειο; Μπορούν οι Ισραηλινοί απόγονοι των 6 εκατομμυρίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος να τους εμπιστευθούν;
Λένε, πως μία εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Δυστυχώς, η φωτό από το Τουρκοναζιστικό υπογραφέν Σύμφωνο Φιλίας του 1941, στην περίπτωση της Ελλάδας και του Κράτους του Ισραήλ ισούται με 7.106.922 νεκρούς.
Με μαθηματικούς όρους: Τουρκοναζιστικό Σύμφωνο Φιλίας του 1941 = 7.106.922 νεκροί Έλληνες και Εβραίοι.
Το εν λόγω Τουρκοναζιστικό Σύμφωνο Φιλίας είχε υπογραφεί την ίδια χρονιά που οι ναζιστές εισέβαλαν στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά που τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης γνώριζαν περίοδο ακμής.
Με όρους Βιώσιμης Ανάπτυξης, το γεωπολιτικό-κοινωνικό-ιστορικό-πολιτικό κόστος που θα υποστεί το Ισραήλ αν συμβάλλει με τον οποιονδήποτε τρόπο στην ηγεμονοποίηση-δεσποτοποίηση της Τουρκίας στην περιοχή της Μεσογείου θα είναι ίσως υπέρ-πολλαπλάσιο του οποιουδήποτε οικονομικού οφέλους...
Αντί περαιτέρω γεωπολιτικής ανάλυσης, ας αναφερθούν τρία αρχαία ελληνικά ρητά. Οι ενδιαφερόμενες πλευρές (Ελλάδα και Ισραήλ) ας βγάλουν συμπεράσματα από αυτά, και ας επιτείνουν ακόμη περισσότερο τις κοινές τους προσπάθειες για εμβάθυνση της Ελληνοϊσραηλινής φιλίας με τη σκέψη στα Ιερά Σύμβολα που μας ενώνουν... Αυτή η φιλία μπορεί να καθυστέρησε αλλά αξίζει τον κόπο να διατηρηθεί για πάντα. Η Ελλάδα και το Κράτος του Ισραήλ το χρωστούν στις 7.106.922 ζωές που χάθηκαν. Μία ηγεμονική-δεσποτική Τουρκία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής-Μεσογείου-Αφρικής θα τη μετατρέψει σε τύραννο εναντίον όλων ανεξαιρέτως. Οι άξιοι θα πρέπει να γίνονται φίλοι μόνο με άξιους... Και αν μπερδευτήκατε: business as usual αλλά ας θυμόμαστε και το μαύρο παρελθόν ορισμένων...
Δούλοι γαρ και δεσπότης ουκ αν ποτέ γένοιντο φίλοι (Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος).*Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
Βραδέως μεν φίλος γίγνου, γενόμενος δε, πειρώ διαμένειν (Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας).
Κρείττον ένα φίλον έχειν πολλού άξιον, ή πολλούς μηδενός αξίους (Ανάχαρσις, 6ος π.Χ. αιών, Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος).
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου