Η ευρωζώνη επιστρέφει από την άβυσσο, ισχυρίζεται το Bloomberg View και ο αρθρογράφος Mark Gilbert, τονίζοντας πως μετά από εβδομάδες δημοσιευμάτων σύμφωνα με τα οποία οι Γερμανοί ήταν έτοιμοι να αφήσουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ, φαίνεται να επικρατεί μια πιο συνετή λογική.
Ωστόσο, όλο το συμβάν είναι μια έγκαιρη υπενθύμιση ότι αν και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιγράφει το ευρώ ως αμετάκλητο, οι επενδυτές δεν είναι τόσο σίγουροι για τη μονιμότητά του.
Ένας πιο ήπιος τόνος από τον Αλ. Τσίπρα, τον πιο πιθανό νικητή των εκλογών, βοηθάει ώστε να γίνουν όλοι πιο ρεαλιστές. Στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, υποσχέθηκε να διατηρήσει την χώρα στο ευρώ και να τηρήσει τις υποχρεώσεις της Ελλάδας.
Τα σχόλια των Γερμανών αξιωματούχων έχουν επίσης καθησυχάσει τους επενδυτές. Ο Volker Kauder, του CDU της Merkel, δήλωσε στο περιοδικό Focus ότι είναι «ανοησίες» η συζήτηση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, και ότι μπορεί να προκαλέσει σπέκουλα και για άλλες χώρες να βγουν επίσης. «Όσο λιγότερο αισιόδοξη φαίνεται η Γερμανία για μια διάσπαση του ευρώ, τόσο το καλύτερο».
Η υπόλοιπη ευρωζώνη είναι λιγότερο οικονομικά εκτεθειμένη στην Ελλάδα από ό,τι ήταν το 2009. Ο ιδιωτικός τομέας τώρα κατέχει μόλις το ένα πέμπτο του κρατικού χρέους της Ελλάδας. Παρόλα αυτά, εάν η Ελλάδα εγκατέλειπε το ευρώ θα ήταν μια καταστροφή για το ενιαίο νόμισμα.
Και αυτό διότι μόλις μια χώρα αποχωρήσει και αποδειχθεί ότι η ιδιότητα του μέλους της ευρωζώνης μπορεί να ανατραπεί, οι traders δεν θα αντισταθούν στο να επιλέξουν τα ασθενέστερα μέλη της ευρωζώνης, σορτάροντας τα ομόλογά τους και οδηγώντας στα ύψη το κόστος δανεισμού. Ενώ μια ελληνική επιστροφή στην δραχμή για είχε μηδενικές επιπτώσεις για αντίστοιχη επιστροφή στο εσκούδο, την πεσέτα ή την λίρα, αυτό δεν είναι αποτρεπτικό για ένα hedge fund «που μυρίζεται κέρδη, ανεξαρτήτως του τι δηλώνει η λογική, οικονομική ή πολιτική».
Η επαναπροσέγγιση μεταξύ των ηγετών της ΕΕ και της νέας ελληνικής κυβέρνησης, θα απαιτήσει και από τις δύο πλευρές να υποχωρήσουν. Ο Αλ. Τσίπρας είναι κατανοητό ότι αξιοποιεί την κόπωση της λιτότητας στην Ελλάδα για τον δικό του πολιτικό σκοπό, αλλά δεν θα έπρεπε να δίνει υποσχέσεις που δεν μπορεί να τις αντέξει.
Η ΕΕ από την πλευρά της, πρέπει να αναγνωρίσει ότι χρειάζεται να κάνει περισσότερα για να τονώσει την ανάπτυξη και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Παραδόξως, οι ελληνικές εκλογές μπορεί να καταλήξουν να κάνουν μια χάρη στην ευρωζώνη, βγάζοντας την Γερμανία από την δημοσιονομική αδιαλλαξία της, και ξεκινώντας έτσι πιο φιλοαναπτυξιακές πολιτικές να συνοδεύουν την όλο και πιο χαλαρή νομισματική στάση της ΕΚΤ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου