Η νίκη των Ρεπουμπλικάνων στις εκλογές της «μεσοπεριόδου» για τη Γερουσία και το Κογκρέσο είναι πιθανόν να ωφελήσει τελικά την Τουρκία, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι συμμερίζονται, επί παραδείγματι, την τουρκική άποψη για τη μη διάπραξη γενοκτονίας κατά των Αρμενίων, δεν βλέπουν με θετικό μάτι το φλερτ Ομπάμα με τους σιίτες, αλλά και επιδιώκουν την άσκηση «δυναμικής» εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΡΥΚΑ
Εμφανίζονται, δε, αντίθετοι με την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ όσον αφορά και τις συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, αλλά και έχουν θέσει στο τραπέζι την προοπτική εμπλοκής αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στη Μέση Ανατολή κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά και το ζήτημα της αποπομπής του Άσαντ.
Αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, τότε η Τουρκία πράγματι θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ωφελημένη από την αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ που σηματοδοτεί η εκλογική αυτή νίκη των Ρεπουμπλικάνων. Αυτό το λέμε, υπό την έννοια της ευκαιρίας που ενδεχομένως θα παρουσιάσει η αλλαγή στις ΗΠΑ για την Τουρκία, να επιχειρήσει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τους παραδοσιακούς υπερατλαντικούς συμμάχους της που κάποτε «έπιναν νερό στο όνομά της»…
Αφού οι Ρεπουμπλικάνοι αντιμάχονται τους σιίτες, τότε υπάρχει χώρος τόσο για διαπραγμάτευση επί της ουσίας με τους Αμερικανούς, όσο και εμμέσως να εξομαλύνουν, οριακά έστω, την ένταση στη σχέση τους με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, κάτι που θα άλλαζε δυνητικά τα δεδομένα στην περιοχή.
Η Τουρκία μπορεί να ξαναγίνει ο σημαντικότερος παίκτης της αμερικανικής πολιτικής στην Συρία, αναφέρουν. Οι Τούρκοι αναμένουν μεγαλύτερη εμπλοκή των Αμερικανών σε Ιράκ και Συρία, ακόμα και αποστολή αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων.
Παράλληλα, η μη εκλογή Δημοκρατικών γερουσιαστών που τάσσονταν υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους, το 1915, κλείνει ένα ακόμα μέτωπο στις διμερείς σχέσεις, προς όφελος των Τούρκων. Οι Ρεπουμπλικάνοι, σύμφωνα με τους Τούρκους, δεν θα επιδείξουν το ίδιο ενδιαφέρον για το «συμβάν του 1915», όπως χαρακτηρίζουν την σφαγή των Αρμενίων, αφού θεωρούν την Τουρκία σοβαρό παράγοντα στη Μέση Ανατολή και δεν θέλουν να διαταραχθούν οι μεταξύ τους σχέσεις.
Παράλληλα, οι Ρεπουμπλικάνοι, όπως αναμένουν οι Τούρκοι, θα επιδιώξουν να κλείσει το χάσμα μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και να ομαλοποιηθούν οι σχέσεις των δύο αυτών χωρών. Είναι δεδομένο ότι η συντριπτική ήττα των Δημοκρατικών θα υποχρεώσει τον πρόεδρο Ομπάμα σε αλλαγή πολιτικής, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, σε μείζονα ζητήματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Αμερικανοί αναλυτές θεωρούν δεδομένο ότι η στάση των ΗΠΑ έναντι του Ιράν θα σκληρύνει, ειδικά αν οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό του πρόγραμμα, δεν καταλήξουν σε μιας μορφής συμφωνία, έως τις 24 Νοεμβρίου, που είναι και η καταληκτική ημερομηνία. Ακόμα όμως κι αν υπάρξει συμφωνία, είναι πιθανό να μην επικυρωθεί από τους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές και αντιπροσώπους.
Το μέγα ερώτημα είναι εάν το υπό διαμόρφωση νέο τοπίο έχει προβληματίσει την Αθήνα κι εάν έχει προχωρήσει η σε βάθος ανάλυσή του, ώστε να ληφθούν μέτρα εγκαίρως, προτού κληθούμε πάλι να αντιδρούμε σε τετελεσμένα, σε εξελίξεις που όμως ήταν απόλυτα προβλέψιμες.
Δημοσίευση σχολίου