Στις 18 Αυγούστου η ισραηλινή Shin Bet υποστήριξε ότι στη Δυτική Όχθη σημειώθηκε πραξικόπημα της Χαμάς το οποίο είχε ως στόχο τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς. Οι Ισραηλινοί απέτρεψαν το πραξικόπημα και συνέλαβαν 90 μέλη της Χαμάς, ενώ κυρίευσαν ποσότητα οπλισμού και ανακάλυψαν 170.000 δολάρια, στο κρησφύγετο της Χαμάς. Για τους Ισραηλινούς, εγκέφαλος του πραξικοπήματος ήταν ο προστατευόμενος του Ερντογάν, «στρατηγός» της Χαμάς Σαλέχ αλ Αρουρί.
Των Jonathan Schanzer και Michael Argosh, «Lying Down With Dogs»
ΠΗΓΗ: FOREIGN POLICY
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας
Στόχος του Αρουρί, κατά τους Ισραηλινούς, ήταν να καταλάβει η Χαμάς την αρχή και στη Δυτική Όχθη, από όπου θα μπορούσε κατόπιν να προσβάλει το Ισραήλ, με μεγαλύτερη ευκολία από ότι από τη Λωρίδα της Γάζας. Ο ίδιος ο πρόεδρος Αμπάς διέταξε έρευνα για το πραξικόπημα, το οποίο χαρακτήρισε ως «πραγματικό κίνδυνο για την ενότητα του παλαιστινιακού λαού και μέλλοντός του».
Το όνομα του Αρουρί δεν είναι άγνωστο στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Για τους Ισραηλινούς ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την απαγωγή και την δολοφονία των τριών εφήβων, η οποία αποτέλεσε και την αφορμή για τη νέα σύγκρουση στη Γάζα. Ακόμα και πριν από αυτό όμως ο Αρουρί βρισκόταν στο στόχαστρο των Ισραηλινών.
Ο Αρουρί είναι ένας από τους βασικούς δρώντες της Χαμάς, εκτός παλαιστινιακού εδάφους. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές των ταξιαρχιών Κασάμ, του στρατιωτικού σκέλους της Χαμάς, δηλαδή στη Δυτική Όχθη. Συνελήφθη από τους Ισραηλινούς και κρατήθηκε μέχρι το 2010, οπότε και απελευθερώθηκε. Κατόπιν ο Αρουρί πήγε στη Δαμασκό και το 2012 πήγε στην Τουρκία.
Στην Τουρκία ο Αρουρί είχε σειρά συναντήσεων με τον τότε πρωθυπουργό και νυν πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν. Ο Αρουρί θεωρείται από τους Ισραηλινούς ως ο υπεύθυνος για τη λογιστική και οικονομική οργάνωση της Χαμάς. Πιθανότατα λοιπόν οι συναντήσεις του με τον Ερντογάν είχαν σκοπό την εξασφάλιση της τουρκικής υποστήριξης.
Ωστόσο ο Αρουρί δεν ήταν μόνος. Το 2011 το Ισραήλ απελευθέρωσε 10 υψηλόβαθμα στελέχη της Χαμάς, βάζει της συμφωνίας για την απελευθέρωση του στρατιώτη του Γκιλάντ Σαλίτ. Τα στελέχη αυτά της Χαμάς, επίσης κατέφυγαν στην Τουρκία και αργότερα πλαισίωσαν τον Αρουρί. Στην Τουρκία η Χαμάς δρα ανενόχλητη, με τα στελέχη της να μετέχουν στον δημόσιο βίο τα χώρας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Μαχμούτ Ατούν. Ο Ατούν απελευθερώθηκε από τις ισραηλινές φυλακές, το 2011. Σήμερα ο Ατούν είναι ο νέος αστέρας της Χαμάς, ο οποίος επίσης ζει και δρα στην Τουρκία. Είναι μάλιστα μέλος της τουρκικής ΜΚΟ HIKMET, η οποία αποτελεί παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τουρκία.
Ανάλογη είναι και η περίπτωση του Ταϊσίρ Σουλεϊμάν, ο οποίος επίσης απελευθερώθηκε το 2011 και σήμερα δίνει διαλέξεις, προβάλλοντας τη δράση των ταξιαρχιών Κασάμ. Μαζί δε με τον Αρουρί και τον Ατούν, αποτελεί την ηγετική ομάδα που, από το τουρκικό έδαφος, σχεδίασε το πραξικόπημα κατά του προέδρου Αμπάς.
Τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις του Τελ Αβίβ με την Άγκυρα βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο. Κορύφωση της κρίσεις στις σχέσεις των δύο χωρών ήταν το επεισόδιο με το πλοίο Μαβί Μαρμαρά το 2010. Από τότε ο Ερντογάν έχει αναπτύξει μια άκρως επιθετική ρητορική κατά του Ισραήλ, φτάνοντας στο σημείο να συγκρίνει τις ισραηλινές ενέργειες με αυτές του Χίτλερ.
Ο Ερντογάν όμως δεν περιορίζεται σε ρητορικές κορώνες, αλλά έχει μετατρέψει τη ρητορική του σε πολιτική θέση. Ο ίδιος διατηρεί στενή προσωπική σχέση με τον ηγέτη της Χαμάς Χαλέντ Μεσάαλ, ο οποίος από το 2006, έχει επισκεφτεί την Τουρκία τουλάχιστον 10 φορές, ενώ χρηματοδοτεί και τη Χαμάς με εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο.
Η υποστήριξη του Ερντογάν προς τη Χαμάς έχει και ιδεολογικά κίνητρα, καθώς και ο ίδιος είναι φανατικός ισλαμιστής, με στενούς δεσμούς με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ωστόσο, ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν στηρίζει τη Χαμάς είναι η επιθυμία του να κερδίσει την υποστήριξη των συντηρητικών στρωμάτων στην Τουρκία, αλλά και την υποστήριξη όλων των, φίλα προσκείμενων προς τους Παλαιστίνιους, Αράβων της Μέσης Ανατολής.
Η στρατηγική αυτή έχει αποδώσει πρόσκαιρες επιτυχίες στον Ερντογάν, με κορυφαίο παράδειγμα τη νίκη τους στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές. Ωστόσο, το πραξικόπημα κατά του προέδρου Αμπάς δηλώνει πως η Τουρκία οδηγείται πλέον σε ένα άκρως επικίνδυνο μονοπάτι.
Η υποστήριξη της Τουρκίας προς τη Χαμάς, πέραν του γεγονότος ότι δεν βοηθά στην πραγματικότητα την παλαιστινιακή υπόθεση, είναι και απαράδεκτη από μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν γνωρίζουμε με ποιο τρόπο οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα αντιμετωπίσουν τον Ερντογάν. Ωστόσο, η απόπειρα πραξικοπήματος κατά της Παλαιστινιακής Αρχής είναι ένα γεγονός που η Δύση δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου