Συνάντηση του εκπροσώπου του Ισραηλινού πρωθυπουργού και πρώην υψηλόβαθμου στελέχους της Mossad, Ντέιβιντ Μέινταν, με τον αρχηγό της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές. Στη συνάντηση αποφασίστηκε να επαναλειτουργήσουν η ισραηλινή πρεσβεία στην Άγκυρα και η τουρκική στο Τελ Αβίβ. Επίσης, συζητήθηκε η πιθανότητα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν να πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ, έναν μήνα μετά τις τοπικές εκλογές της Τουρκίας.
Των Παντελή Καρύκα & Μιχαήλ Βασιλείου
Θα πρόκειται για ραγδαία αλλαγή στάσης του Ερντογάν, μετά την περίοδο που ξεκίνησε με την προσβολή στον Ισραηλινό πρόεδρο, Σιμόν Πέρεζ, στο Νταβός της Ελβετίας, για να ακολουθήσουν πολλά επεισόδια, με αποκορύφωμα την αιματηρή κατάληξη της επιδρομής Ισραηλινών κομάντος στο πλοίο των «ακτιβιστών», το Μαβί Μαρμαρά.
Ακόμα, στη συζήτηση εγέρθηκαν ζητήματα σχετικά με την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο αρχηγός της ΜΙΤ είπε στον Ισραηλινό αξιωματούχο, ότι η Τουρκία θα έχει ρόλο στο πεδίο αυτό. Είναι προφανές, ότι η Τουρκία συζητά τα πάντα, με τα κατάλληλα ανταλλάγματα…
Είδε κανείς την είδηση αυτή στα δελτία ειδήσεων; Απασχόλησε; Αξιολογήθηκε; Ή μήπως πιστοί στα στερεότυπά μας έχουμε αποφανθεί είτε υπέρ του ενός είτε υπέρ του άλλου άκρου, συνεχίζοντας τη μυωπική τακτική μας να αντιμετωπίζουμε τον κόσμο ως «περιγραφόμενο» με δύο μόνο χρώματα, το άσπρο και το μαύρο, ενώ τα πάντα κινούνται σε ένα απέραντο γκρίζο;
Κινήθηκε Έλληνας αξιωματούχος, κυβερνητικός ή/και κρατικός προς την ισραηλινή πλευρά να ζητήσει επισήμως διευκρινίσεις; Έχουμε καμία ιδέα ποια ήταν η ισραηλινή απάντηση στην αναφορά των Τούρκων στο ζήτημα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου; Επειδή η έγερση του θέματος στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της υπόθεσης του Μαβί Μαρμαρά ήταν απολύτως προβλέψιμη, έχει θέσει η Αθήνα τα δικά της όρια και ποια είναι αυτά;
Ή μήπως ουδείς στην Αθήνα γνωρίζει, αφού άλλοι δεν θέλουν ούτε να ακούν για Τουρκία και άλλοι δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν συμμετοχή της; Έχει κανείς καμία ιδέα για το ποια είναι η ελληνική θέση, με βάση τις δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων ή/και του υπουργείου Εξωτερικών;
Διότι γενικολογίες περί της εξεύρεσης λύσης μέσω διαλόγου και διαπραγμάτευσης, λυπούμαστε, αλλά δεν αποτελούν θέση, παρά μόνον διαβίβαση μηνύματος ότι πρώτα περιμένουμε να διαμορφωθούν οι ισορροπίες στην περιοχή και μετά να δούμε εάν βρισκόμαστε μέσα στον σχεδιασμό τρίτων. Ούτε είναι θέση που αφορά τα ελληνικά συμφέροντα η στερεοτυπική επανάληψη ότι η «στρατηγική συμμαχία» με το Ισραήλ δεν στρέφεται έναντι οποιασδήποτε χώρας. Δεν προτείνουμε κάτι συγκεκριμένο, απλώς διαπιστώνουμε, ότι η ανησυχία ορισμένων εξαντλείται στο να μην «παρεξηγηθεί» η χώρα…
Αλήθεια, έχουμε σκεφτεί ποτέ ότι η συνεχής αναζήτηση της μέσης οδού, σε μια προσπάθεια να τους διατηρούμε όλους ικανοποιημένους, καταλήγει στο να περνά μια εικόνα κράτους με αδυναμία να διατυπώσει με σαφήνεια τα συμφέροντά του; Να τα προωθήσει δυναμικά, ανταλλάσσοντας στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής, χειρονομίες ουσίας που ενδιαφέρουν τους άλλους με αυτά που ενδιαφέρουν εμάς; Μας προτάθηκε ποτέ κάτι συγκεκριμένο και εμείς διστάσαμε να προχωρήσουμε για να μην ενοχλήσουμε την Τουρκία; Υπάρχει επ’ αυτού απάντηση;
Έχουμε πολλάκις αναφέρει, ότι ενδεχόμενη εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και την Τουρκία δεν σημαίνει το τέλος του κόσμου. Νομοτελειακά κάποια στιγμή θα γινόταν, έστω κι αν πρωθυπουργός στην Τουρκία είναι ένας ιδεοληπτικός πολιτικός που φλερτάρει έντονα με τα όρια της παράνοιας.
Αυτός είναι και ο λόγος της σκανδαλώδους επίδειξης μετριοπάθειας απέναντι στην Τουρκία από ισραηλινής πλευράς και αυτό δεν θα πρέπει να συγχέεται με τις μύχιες σκέψεις των σχεδιαστών της πολιτικής του εβραϊκού κράτους για το μέλλον. Και μόνο οι συσχετισμοί κοσμικών-ισλαμιστών στο εσωτερικό της Τουρκίας δεν αφήνουν περιθώρια στους Ισραηλινούς να επιδιώξουν αποκατάσταση του επιπέδου των σχέσεων που κάποτε υπήρχαν (και εξαιτίας ελληνικής ολιγωρίας), τουλάχιστον για το προβλέψιμο μέλλον.
Το ερώτημα είναι η Ελλάδα τι κάνει. Εάν είναι αποφασισμένη να προχωρήσει, ή θα διαπιστώνουμε αργότερα ότι οι εξελίξεις μας ξεπέρασαν και πάλι βρεθήκαμε να τρέχουμε από πίσω…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου