Όταν ασχολείται το Reuters με την κατάσταση στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία, του ισλαμιστικού AKP του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είναι προφανές, ότι όσα γράφουμε τον τελευταίο καιρό για το σοβαρό διχασμό στο εσωτερικό των ισλαμιστών, δεν είναι αποκυήματα φαντασίας, ούτε «υπερβολικές» αναλύσεις φορτισμένες από την ελληνοτουρκική διαμάχη…
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο με τις δυο πλευρές να καλούνται – με «πρωτοβουλία» Ερντογάν – να λύσουν τις διαφορές τους στην κάλπη, με τον Τούρκο πρωθυπουργό να ακολουθεί στρατηγική εξουδετέρωσης του άκρως επικίνδυνου και κατά τα φαινόμενα υποστηριζόμενο από «ισχυρές δυνάμεις» στις ΗΠΑ, ιμάμη Φετχουλάχ Γκιουλέν…
Τα λόγια που ανταλλάσσουν οι δυο πλευρές, δημοσίως πλέον, είναι βαριά. Για «στιλέτο στην καρδιά» έκανε λόγο ιστοχώρος προσκείμενος στο κίνημα «Hizmet» του Γκιουλέν, με αφορμή το θέμα που έχει φέρει τη σύγκρουση στα άκρα, την οριστική απόφαση κατάργησης των 4.000 περίπου προπαρασκευαστικών για την ανώτατη εκπαίδευση σχολείων που ελέγχει το κίνημα Γκιουλέν, στρατολογώντας βεβαίως και νέα μέλη, πέραν των εσόδων.
«Ίσως να θέλουν να κλείσουν και τις πύλες του παραδείσου», προσθέτει ο ισλαμιστής ιεροκήρυκας που παριστάνει τον μετριοπαθή τα τελευταία χρόνια. Άλλος ιστοχώρος, εμφανίζει τον Γκιουλέν να θυμίζει τις διώξεις και τα πραξικοπήματα του παρελθόντος από τους στρατιωτικούς στην Τουρκία, σε μια έμμεση αλλά σαφέστατη απόπειρα να εμφανίσουν τον Ερντογάν ως δικτάτορα…
Η σύγκρουση που υπέβοσκε είναι και η αιτία της μη επιστροφής του Γκιουλέν στην Τουρκία από τις ΗΠΑ όπου εγκαταστάθηκε το 1999 εξαιτίας ων διώξεων από τους στρατιωτικούς, για να ανοίξει πλέον ενδο-ισλαμικό μέτωπο… Αυτός είναι όμως και ο λόγος που ο Ερντογάν αποφάσισε να συγκρουστεί και να φανεί στις κάλπες (τοπικές εκλογές του 2014 και γενικές το 2015) ποιος είναι ο πραγματικά ισχυρός ισλαμιστικός πόλος. Εκτιμήσεις που αποτυπώνονται στο θέμα του Reuters υπολογίζουν την ισχύ του κινήματος Γκιουλέν να κυμαίνεται από 3-8% του εκλογικού σώματος.
Παράλληλα, τα πλήγματα έρχονται το ένα πίσω από το άλλο. Χθες διέρρευσε ότι θα διαλυθεί η ομάδα που μελετά τρόπους συμφωνίας των πολιτικών δυνάμεων για να επιτευχθεί η απαραίτητη πλειοψηφία που θα επιτρέψει την αναθεώρηση του Συντάγματος, κάτι που σημαίνει ότι μπλοκάρεται ο δρόμος του Ερντογάν προς την προεδρία, ενώ δεν μπορεί να είναι πάλι υποψήφιος πρωθυπουργός, βάσει του καταστατικού του AKP. Θα εκμεταλλευτεί μήπως τις εξελίξεις ιδρύοντας νέο κόμμα, ώστε να απαλλαγεί από τον περιορισμό; Θα επιχειρήσει να αλλάξει το καταστατικό;
Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και πνευματικό παιδί του Γκιουλέν (τον είδε στις ΗΠΑ όταν πήγε με τον Ερντογάν) Μπουλέντ Αρίντς, ανακοίνωσε την αποχώρησή του (;) από την ενεργό πολιτική, συντασσόμενος με τον Γκιουλέν, αφού πήρε ανοιχτά θέση κατά της πολιτικής Ερντογάν στο θέμα. Μαζί με τον πρόεδρο, Αμπντουλάχ Γκιουλ είχαν διαφωνήσει ανοιχτά με τον Ερντογάν με τον τρόπο χειρισμού των διαμαρτυρόμενων στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Όλα δείχνουν, ότι στην Τουρκία επέρχεται η τελική σύγκρουση. Μόνο που δεν θα είναι μεταξύ κεμαλιστών και ισλαμιστών. Ποιος το περίμενε ότι θα είναι «ισλαμικός εμφύλιος»; Όχι πολλοί…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου