Μια δεύτερη εκδοχή για το σύστημα που χρησιμοποίησαν οι Ρώσοι για να καταρρίψουν τον μετεωρίτη (έστω και αν υπήρξε μια αδέξια προσπάθεια διάψευσης του γεγονότος προκειμένου να μην αποκαλυφθούν οι δυνατότητες του ρωσικού συστήματος στρατηγικής αεράμυνας) έρχεται από την Μόσχα: Μπορεί το σύστημα που κτύπησε τον μετεωρίτη και τον διέλυσε σε μικρά κομμάτια να ήταν το μεγάλου βεληνεκούς αντιβαλλιστικό, «Gazelle», το οποίο βρίσκεται περιμετρικά της ευρύτερης περιοχής της Μόσχας, όπως αποκάλυωε η εφημερίδα"Izvestia" .
Στο σύστημα είναι ενταγμένο στο Σώμα Αεροδιαστημικής Άμυνας κωδικός του είναι Α-235 «Samoliot-Μ» και φαίνεται ως πιθανότερος "εκτελεστής" του μετεωρίτη από το S-400. Το σύστημα είναι ήδη σε λειτουργία αν και τελικές δοκιμές αποδοχής θα γίνουν στο τέλος της ανοιξης ή στην αρχή του φθινοπώρου.
Οι εργασίες για την ανάπτυξη τoυ συστήματος «Samoliot-Μ» ξεκίνησαν το 1997. Το 2011 διενεργήθηκαν οι πρώτες δοκιμές στο πολύγωνο – πεδίο δοκιμών «Sary-Shagan». Οι «Γαζέλες» θα είναι από τα βασικά όπλα του ρωσικού Σώματος Αεροδιαστημικής Αμυνας, μαζί με το αντιβαλλιστικό σύστημα Α-135, που βρίσκεται σήμερα σε υπηρεσία.
Το νέο σύστημα, «Samoliot-Μ», που αναπτύχθηκε από το σχεδιαστικό γραφείο «Novator» στο Αικατερινμπούργκ, εκτελεί διαφορετικές αποστολές από τα γνωστά αντιαεροπορικά – αντιπυραυλικά συστήματα S-400 «Triumph» και το προηγμένο S-500 «Prometei» (Προμηθέας).
Έχει μεγαλύτερη εμβέλεια δράσης σε ύψος (μέχρι 30 χιλιόμετρα υψόμετρο) και σε βεληνεκές (έως 100 χλμ). Επιπλέον, το A-235 είναι σε θέση να χτυπήσει τους περισσότερους τύπους από τους υπάρχοντες διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους (ICBMs) υψηλής ταχύτητας. Έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, αλλά υπάρχει ένα μειονέκτημα: Αν οι «Triumph» είναι εξοπλισμένοι με κεφαλές αυτόνομης πλοήγησης, μετά την εκτόξευση του πυραύλου, τον «ξεχνάς», ενώ το «Samoliot-Μ», ελέγχεται από τον χειριστή με ραδιοζεύξη κάτι το οποίο ενέχει κινδύνους παρεμβολών, αν επρόκειτο να αναχαιτίσει αεροσκάφη με ενεργά και προηγμένα συστήματα αντιμέτρων όπως τα στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-1Β ή B-2, αλλά δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν οχήματα επανεισόδου στρατηγικών βαλλιστικών βλημάτων.
Ωστόσο, σε ύψος 30 χιλιομέτρων, γύρω από τον αντιαεροπορικό πύραυλο δημιουργείται ένα «σύννεφο πλάσματος», το οποίο εμποδίζει τα ραδιοκύματα από το έδαφος. Έτσι, στη στρατόσφαιρα η αυτόνομη πλοήγηση είναι αναποτελεσματική και μπορεί να γίνει μόνο με εντολή ραδιο-καθοδήγησης με μια εστιασμένη δέσμη (ραδιοκυμάτων) υψηλής ισχύος.
Το αντιπυραυλικό συγκρότημα Α-235, περιλαμβάνει ένα ραντάρ SAR τύπου «Don-2Μ» και πυραύλους της κλάσης «Gazelle». Σχεδόν όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά απόδοσης του Α-235 καλύπτονται από το κρατικό απόρρητο. Γνωρίζουμε μόνο ότι θα είναι μεγάλης εμβέλειας και εξοπλισμένο με πυραύλους αναχαίτισης μεσαίου βεληνεκούς.
Πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες η διαφορά στην ακτίνα δράσης έγκειται στον τύπο της κεφαλής (πυρηνική ή συμβατική) δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί, διότι αποτελεί επίσης μυστικό.
Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών, Αλεξάντρ Κονοβάλοφ, ονομάζει το «Samoliot-Μ», ένα πραγματικό αντιβαλλιστικό συγκρότημα, σε αντίθεση με το Α-135. «Το «Samoliot» είναι ικανό μόνο για αναχαίτιση με πυρηνικά, από τα οποία πλήττονται περισσότερο οι φίλιες εγκαταστάσεις. Το σύστημα Α-235, λόγω της κινητικής-συμβατικής κεφαλής στο βλήμα, θα καταστρέψει τον εχθρικό πύραυλο χωρίς ζημιές στα φίλια εδάφη που καλύπτει το σύστημα αμυντικά. Από την άλλη πλευρά, οι πυρηνικοί πύραυλοι αναχαίτισης, αρκεί να εκραγούν μερικά χιλιόμετρα μακριά από το στόχο, ενώ οι συμβατικοί, απαιτούν εξαιρετικά υψηλή ακρίβεια στη στόχευση. Είναι αμφίβολο ότι οι σχεδιαστές θα πετύχουν τόσο εξαιρετικά αποτελέσματα στη στρατόσφαιρα», είπε ο Κονοβάλοφ.
Όντως δείχνει ιδανικό για αναχαίτιση του μετεωρίτη...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου