Θρυαλλίδα εξελίξεων στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν οι πρόσφατες εξελίξεις, οι οποίες αναδεικνύουν σε καίριο ζήτημα τον συνδικαλισμό σε αυτές.
Το έγγραφο που απεστάλη από τον Σύνδεσμο Υποστήριξης & Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ) προς τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας στρατηγό Μιχαήλ Κωσταράκο, προκάλεσε την άμεση αντίδραση του μέσω σχολίων στον λογαριασμό του στο Twitter, αλλά και στη συνέχεια την έκδοση επίσημης ανακοίνωσης του ΓΕΕΘΑ.
Το σχετικό έγγραφο με ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 2013 και θέμα «Ζητούνται πληροφορίες», αναφέρεται «στη διαρροή πληροφοριών που φέρνει το Συμβούλιο των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) να συζήτησε και πολύ σύντομα να εισηγείται προς την αρμόδια πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών (δια του ΥΠΕΘΑ) τα κάτωθι…». Τα σχόλια του Α/ΓΕΕΘΑ και το πλήρες έγγραφο παρατίθενται στο τέλος του παρόντος σημειώματος, ενώ τη σχετική ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ μπορείτε να διαβάσετε στον σύνδεσμο http://www.defence-point.gr/news/?p=68162.
Το έγγραφο απευθύνεται δε στον Α/ΓΕΕΘΑ «για ενέργεια», καθώς και στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (υπουργό Εθνικής Άμυνας και τους δύο υφυπουργούς), τα πολιτικά κόμματα, τους βουλευτές και τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων των Κλάδων «για πληροφορία», ενώ δημοσιοποιείται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέσω της αποστολής του στους στρατιωτικούς συντάκτες.
Το περιεχόμενο του εγγράφου αφορά στρατιωτικά ζητήματα (αφορούν το στρατιωτικό προσωπικό), ο δε παραλήπτης «για ενέργεια» είναι ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ, δηλαδή ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων.
Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι η αποστολή του εγγράφου από ένα νόμιμο συνδικαλιστικό όργανο εγείρει καίρια ερωτήματα που άπτονται αυτού καθ’ αυτού του θεσμού και των κανόνων λειτουργίας των ενόπλων δυνάμεων:
Για παράδειγμα, καθώς οι αποστολείς του εγγράφου και ο παραλήπτης «για ενέργεια» διαθέτουν την ιδιότητα του στρατιωτικού εν ενεργεία, οι σχετικοί στρατιωτικοί κανονισμοί υπηρεσίας και λειτουργίας τι αναφέρουν και προβλέπουν για την επικοινωνία μεταξύ αυτών όταν μάλιστα διέπονται από ιεραρχική σχέση;
Άραγε η ιδιότητα του στρατιωτικού με ότι αυτή συνεπάγεται (υποχρεώσεις, δεσμεύσεις και δικαιώματα) σε ότι αφορά την εφαρμογή των στρατιωτικών νόμων και κανονισμών, αναιρείται ή θα πρέπει να αναιρείται ολικά ή μερικά ή περιλαμβάνει ή θα έπρεπε να περιλαμβάνει εξαιρέσεις και σε ποιές περιπτώσεις;
Με βάση τις πιο πρόσφατες πληροφορίες το ζήτημα του εγγράφου έλαβε τον δρόμο της πειθαρχικής διευθέτησης.
Από την άλλη πλευρά δεν πρέπει όμως να αγνοηθεί ότι αποτελεί εξέλιξη που άπτεται γενικότερων ζητημάτων, που πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συστηματικής πολιτικής και κοινωνικής συζήτησης.
Είναι αλήθεια ότι η σχέση στρατού και πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια δεν ήταν ομαλή. Μάλιστα η στρατιωτική δικτατορία 1967-1973 απετέλεσε κομβικό σημείο στην εξέλιξη τους και μάλιστα στο συνειδητό ή υποσυνείδητο πολλών, ιδιαίτερα μεγαλύτερης ηλικίας, παραμένει ανεξίτηλα χαραγμένη. Και μάλιστα ενός στρατού που για όλο σχεδόν το πρώτο μισό του 20ου αιώνα είχε αποκτήσει την τάση δυναμικών παρεμβάσεων στα πολιτικά πράγματα είτε με επαναστάσεις (π.χ. Γουδή 1909) ή αλλεπάλληλα κινήματα, που σε αρκετές περιπτώσεις απολάμβαναν της λαϊκής αποδοχής, επιδοκιμασίας ή έστω ανοχής. Όμως η δικτατορία 1967-1973 και οι συνέπειες της οδήγησαν στη συστηματική «δημοσιο-υπαλληλοποίηση» του στρατιωτικού προσωπικού ώστε να να εκμηδενιστεί η πιθανότητα οποιασδήποτε νέας παρέμβασης (φαινόμενο ιδιαίτερα έντονο τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης).
Ταυτόχρονα, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις «υποφέρουν» και από τα παρεπόμενα μίας παρατεταμένης ειρηνικής περιόδου που διαρκεί για περισσότερα από 60 χρόνια (η εισβολή στην Κύπρο το 1974 ήταν μεν πολεμική εμπλοκή αλλά σε αυτή συμμετείχε μέρος του τότε υπηρετούντος στρατιωτικού προσωπικού). Η διαπίστωση αυτή ΔΕΝ αποτελεί προϊόν πολεμοκαπηλείας ή πατριδοκαπηλείας αλλά ψυχρής συνεκτίμησης μίας δεδομένης και εγγενούς κατάστασης. Ως μηχανισμός, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις όπως και όλες οι αντίστοιχες σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν και λειτουργούν ως αποτροπή, με την ικανότητα τους να διεξαγάγουν πόλεμο. Εξ ορισμού λοιπόν ο πόλεμος αποτελεί το μόνο κριτήριο για την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αποτελεσματικότητα τους ως οργανισμού.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Πέραν πάσης αμφιβολίας οι στρατιωτικοί όπως και το σύνολο σχεδόν της ελληνικής κοινωνίας έχουν υποστεί τις δραματικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Τα εισοδήματα τους έχουν περικοπεί σημαντικά και φυσικά αντιμετωπίζουν τα ίδια αυξημένα και πιεστικά προβλήματα διαβίωσης σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.
Είναι επίσης πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο στρατιωτικός των σχηματισμών και των μονάδων εκστρατείας και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων δεν γνωρίζει ωράριο, ενώ οι ευθύνες είναι σημαντικές σε κάθε επίπεδο διοίκησης. Ευθύνες που αναλαμβάνονται για ότι έπραξε ή παρέλειψε να πράξει και οι οποίες αφορούν όχι μόνο μέσα και υλικά αλλά το κυριότερο ανθρώπινες ζωές. Ακόμη και την εποχή των «παχέων αγελάδων» οι απολαβές των στρατιωτικών δεν ανταποκρίνονταν στο παραγόμενο έργο ούτε στην αξία των μέσων και υλικών των οποίων η πατρίδα τους εμπιστευόνταν τη χρήση και τη διαχείριση.
Όμως οι ένοπλες δυνάμεις αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας είναι ένας μικρόκοσμος που ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ.
Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ, Η ΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ δεν αποτελούν προαιρετικές επιλογές – απαιτήσεις αλλά τα θεμέλια όλου του οικοδομήματος και φυσικά τον συνεκτικό ιστό όταν έλθει η ώρα της ουσιαστικής δοκιμασίας. Κατά συνέπεια θα πρέπει να απαιτούνται και να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα από όλους εκείνους που αποτελούν το προσωπικό τους.
Σε αυτό το πλαίσιο ο συνδικαλισμός, έστω και αν αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα έχει θέση στις Ένοπλες Δυνάμεις;
Μήπως όσοι από τους συμπολίτες μας δεν επιθυμούν ΟΙΚΟΙΟΘΕΛΩΣ και ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ να παραιτηθούν του συγκεκριμένου συνταγματικού δικαιώματος τους θα έπρεπε να μην ταχθούν να φέρουν τα όπλα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους;
Το να παρουσιάζεται το σύνολο του στρατιωτικού προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων ως σύνολο δυσαρεστημένων δημοσίων υπαλλήλων (που είναι) λόγω απώλειας των κεκτημένων (που ισχύει) είναι ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ για τους δεκάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που όντας αντιμετωπίζοντας τα καθημερινά πιεστικά προβλήματα διαβίωσης, ξημεροβραδιάζουν στους όρχους, στα πεδία ασκήσεων, τα μαχητικά και λοιπά αεροσκάφη και ελικόπτερα, πλοία επιφανείας και υποβρύχια για να υπερασπίσουν την ακεραιότητα και τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας.
Τα σχόλια του Α/ΓΕΕΘΑ στο Twitter:
Kostarakos Το ΣΑΓΕ ουδέποτε εισηγήθηκε και ουδέποτε θα εισηγηθεί
μέτρα σε βάρος των στελεχών. Οι απόψεις και οι θέσεις
μας είναι γνωστές και σαφείς.
37 minutes ago • reply • retweet • favorite
Kostarakos Η διασπορά ανυπόστατων φημών μόνο κακό κάνει στις
Ένοπλες Δυνάμεις και στα στελέχη μας.
19 minutes ago • reply • retweet • favorite
Το έγγραφο του ΣΥΣΜΕΔ:
πηγή
Δημοσίευση σχολίου