Το πήρανε το μήνυμα του Σάλι Μπερίσα οι Σκοπιανοί;

Βγαλμένη μέσα από τις πιο μαύρες σελίδες της βαλκανικής Ιστορίας που είναι γεμάτη από συγκρούσεις και νεκρούς ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού της Αλβανίας, Σάλι Μπερίσα, με την οποία κατόρθωσε να κινητοποιήσει το σύνολο των γειτόνων της χώρας του, αφού έθεσε ζητήματα εδαφικού ακρωτηριασμού όλων των υπολοίπων στο πλαίσιο της υλοποίησης του οράματος της Μεγάλης Αλβανίας…
Σε στρατιωτικό επίπεδο μπορεί η Ελλάδα να μην έχει λόγο να ανησυχεί για τους λεονταρισμούς του Μπερίσα, τον οποίο κάποτε ελληνικά κόμματα τον χρηματοδοτούσαν για να εκλεγεί με βάση… ιδεολογικά κριτήρια, παρεμβαίνοντας με ολίγον αφελή τρόπο στη διένεξη Γκέγκηδων και Τόσκηδων στην Αλβανία. Αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε στο μυαλό μας όλοι όμως, είναι ότι μπορεί σε στρατιωτικό επίπεδο να μην απειλείται η Ελλάδα από την Αλβανία, ποτέ όμως δεν γνωρίζει κανείς πως θα διαμορφωθούν οι γεωπολιτικές ισορροπίες και οι διεθνείς συμμαχίες σε μια περιφέρεια σαν τα Βαλκάνια, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και σε αλλαγή συνόρων στο απώτερο μέλλον. Και «των φρονίμων τα παιδιά»…

Η ελληνική διπλωματία βέβαια θα πρέπει να διακρίνει την ευκαιρία μέσα στο εθνικιστικό παραλήρημα του Σάλι Μπερίσα, το οποίο ΔΕΝ μπορεί να εξηγηθεί αμιγώς με όρους εσωτερικής πολιτικής, καθότι μια τέτοια εξήγηση θα ήταν απλά ανεπαρκής… Αυτός που θα έπρεπε να ανησυχήσει περισσότερο από όλους είναι ο Νίκολα Γκρουέφσκι, ο οποίος ακολουθεί επίσης εθνικιστική πολιτική και ρητορική, χωρίς να δείχνει να αντιλαμβάνεται επαρκώς ότι το καμπανάκι χτυπάει για τη χώρα του περισσότερο για από οποιονδήποτε άλλον, καθώς η αλβανική μειονότητα επιθυμεί να αναγνωριστεί ως συνιδρυτική οντότητα της ΠΓΔΜ.
Σε αυτό το πλαίσιο και σε αυστηρά τακτικό επίπεδο, τα συμφέροντα Ελλήνων και Αλβανών ταυτίζονται και πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο σύμπραξης – όχι συμμαχίας – εάν τα πράγματα κλιμακωθούν από την πλευρά των Σκοπιανών περισσότερο από κάποιο σημείο… Οι εξελίξεις πάντως, αποδεικνύουν τη μυωπική πολιτική του Γκρουέφσκι ο οποίος πετάει στα σκουπίδια τη σλαβική ταυτότητα του λαού του – αλήθεια, είναι ακατανόητη η απέχθεια – και επιδιώκει να κατασκευάσει μια νέα.
Οι Σκοπιανοί, ενώ γνωρίζουν ότι ΜΟΝΟ από τους Έλληνες δεν κινδυνεύουν, εμμένουν στην πολιτική προκλήσεων, αντί να προσεταιριστούν την Ελλάδα, δημιουργώντας έναν «άξονα» ασφαλείας που θα μπορούσε να τους θωρακίσει από περιπέτειες…

πηγή