Πραγματική θανάσιμη απειλή για την επιβίωση του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσαντ αποτελούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της αλαουτικής κοινότητας της Συρίας, δηλαδή του 11% της χώρας από το οποίο προέρχεται, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 2,5 εκατομμύρια πληθυσμό, κυρίως συγκεντρωμένο στη βόρεια μεσογειακή ακτογραμμή της Συρίας και γύρω από την πόλη της Λατάκειας. Όλες οι δυτικές μυστικές υπηρεσίες είχαν από την αρχή της σύγκρουσης αναφέρει, ότι κρίσιμος παράγοντας αποσταθεροποίησης του καθεστώτος θα ήταν οι εσωτερικές έριδες στους Αλαουίτες, αφού τότε θα απειλούνταν πραγματικά η συμπαγής βάση που στηρίζει το συριακό καθεστώς.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που πληροφορίες θέλουν τη Δύση και τους συμμάχους τους, τις μοναρχίες του Κόλπου να συμβιβάζονται σταδιακά με την ιδέα ότι η ανατροπή του καθεστώτος είναι αδύνατη εάν δεν προχωρήσουν σε στρατιωτική εισβολή την οποία δεν δείχνουν να επιθυμούν. Μέχρι και η Τουρκία που ήταν η κατεξοχήν χώρα υπέρμαχος της χερσαίας εισβολής διαμηνύει ότι είναι διατεθειμένη να εμπλακεί σε συζητήσεις, ακόμα κι αν η λύση της επόμενης ημέρας δεν προβλέπει την απομάκρυνση του Μπασάρ Αλ Άσαντ.
Ο Σύρος ηγέτης λοιπόν, διαπιστώνει κάθε μέρα που περνάει ότι η αλαουιτική κοινότητα της Συρίας τον αντιμετωπίζει ως παθητικό και φοβάται ότι θα πέσουν επί της κεφαλής της δεινά τα οποία θα μπορούσε να αποφύγει σε περίπτωση που κάποιο άλλο πρόσωπο βρεθεί στην εξουσία. Αντιλαμβάνεται ότι η επόμενη ημέρα δεν μπορεί αν είναι όπως η προηγούμενη και ότι η κυριαρχία των Αλαουιτών σε συνεργασία με μερίδα Σουνιτών που απολάμβαναν σημαντικών προνομίων και εξουσίας – η εξισορρόπηση που είχε πετύχει ο αείμνηστος πατέρας του Μπασάρ, ο Χαφέζ Αλ Άσαντ – είναι απλώς αδύνατη.
Οπότε, η προτεραιότητά τους έχει στραφεί στην ελαχιστοποίηση των συνεπειών της πτώσης τους από την εξουσία και τον έλεγχο του καθεστώτος, κυρίως δε να μην απειληθεί η ασφάλεια των μελών της κοινότητας. Ήδη μετρούν περισσότερους από 10.000 νεκρούς στο βωμό υποστήριξης του καθεστώτος… Ένας από τους τρόπους θα ήταν θεωρητικά η συμμετοχή στην εξέγερση διαπραγματευόμενοι ανταλλάγματα, κάτι το οποίο δεν έχει ακόμη παρατηρηθεί ώστε να απειλήσει να προκαλέσει πραγματικό εμφύλιο ανάμεσα σε Αλαουίτες και δυνάμεις του καθεστώτος, που ενισχύονται από τους Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης (Pasdaran) και παραστρατιωτικούς προερχόμενους από τον Λίβανο και τη Χεζμπολάχ.
Ωστόσο, η ένταση στο εσωτερικό των Αλαουιτών είναι δεδομένη, ενώ έχουν καταγραφεί και σοβαρές εντάσεις ανάμεσα σε σημαίνοντα στελέχη της κοινότητας, καταστάσεις που στον αραβικό κόσμο «επιλύονται δια των όπλων»… προς το παρόν οι Αλαουίτες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εξακολουθήσουν να στηρίζουν το καθεστώς στον αγώνα επιβίωσης που δίνει, ευελπιστώντας η κατάστασης να καταλήξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στη συνέχεια η επιβίωση του καθεστώτος Άσαντ θα είναι λιγότερο σημαντικό, αφού άλλοι ισχυροί παράγοντες θα εμφανιστούν που θα έχουν ανοικτά κανάλια επικοινωνίας με τη Δύση, ανοίγοντας τον δρόμο για την επόμενη ημέρα. Το πιθανότερο σενάριο είναι η αλαουιτική κοινότητα να προσπαθήσει να βρεθεί συγκεντρωμένη και να διαθέτει όλα τα μέσα να υποστηρίξει τα μέλη της εάν κάτι «στραβώσει» στην πορεία, σενάριο που δεν θα πρέπει να θεωρείται καθόλου απίθανο…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου