Mετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι δυνάμεις της κατοχής, κατά την πάγια, αήθη παράδοση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας άρχισαν την συστηματική αλλοίωση του πολιτισμικού και ελληνικού χαρακτήρα των κατεχομένων στην Κύπρο και τουρκοποίηση των τοπωνυμίων, καθώς και πιεστικές διπλωματικές προσπάθειες επιβολής και αναγνώρισης των νέων τουρκικών ονομάτων. Οι Τούρκοι, γνωρίζοντας πολύ καλά την σημασία της εξαφάνισης φυσιογνωμίας και ονομάτων, που για χιλιάδες χρόνια καθορίζουν την εθνική και ιστορική φυσιογνωμία στην ταυτότητα των περιοχών που κατέλαβαν, επιδίδονται σε μια ασταμάτητη προσπάθεια πλήρους εξάλειψης κάθε ίχνους ελληνικής παρουσίας στην κατεχόμενη Κύπρο.
Ουσιαστικά υλοποιούν τα γνώριμα και προσφιλή σχέδια αφελληνισμού και εθνοκάθαρσης, που υπηρετούν την εθνικιστική και σοβινιστική στόχευσή της εθνικής μετάλλαξης του τόπου, και τον τελεσίδικο εκτουρκισμό του.
Στην περιοχή των κατεχομένων βρίσκονται 192 χαρακτηρισμένοι αρχαιολογικοί χώροι και αρχαία μνημεία. Από αυτά, 113 είναι εκκλησίες και μοναστήρια, 48 οικοδομήματα δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα, 31 αρχαιολογικοί χώροι και αρχαία νεκροταφεία. Το σύνολο των χαρακτηρισμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων υπολείπεται ασφαλώς του πραγματικού αριθμού χώρων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, δεδομένου ότι επί δεκαετίες δεν έγιναν χαρακτηρισμοί ένεκα της κατοχής. Για παράδειγμα, έναντι των 113 χαρακτηρισμένων εκκλησιών και μονών, υπάρχουν 400 ακόμη εκκλησίες και μοναστήρια χωρίς να υπολογίζονται τα εκ παραδόσεως γνωστά σπήλαια, αγιάσματα κ.λπ.
Oι χώροι αυτοί όχι μόνον δεν συντηρήθηκαν, αλλά αποτέλεσαν αντικείμενα λεηλασίας, είτε άλογης καταστροφής. Σε πολλές περιπτώσεις η Εκκλησία της Κύπρου και οι αρμόδιες υπηρεσίες της Κυπριακής Δημοκρατίας ανέκτησαν με νόμιμο τρόπο ή απέκτησαν με αγορά θησαυρούς των εν λόγω ναών, οι οποίοι πουλήθηκαν στην Ευρώπη ή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε άλλες περιπτώσεις ναοί και μονές μεταβλήθηκαν σε αχυρώνες, μάντρες ή στρατιωτικές αποθήκες. Είκοσι πέντε εκκλησίες καταστράφηκαν ολοσχερώς. Επίσης, πολλοί από τους αρχαιολογικούς χώρους απλώς αφέθηκαν χωρίς καμία συντήρηση. Οι αποθήκες στις οποίες φυλάσσονταν τα ευρήματα από τις ανασκαφές λεηλατήθηκαν. Ορισμένοι αρχαιολογικοί χώροι καταστράφηκαν πλήρως (π.χ., Γαστριά Αμμοχώστου, Κάστρος στο Ακρωτήριο του Αποστόλου Ανδρέα και Γαληνόπορνη στην Καρπασία).
Οι τουρκικές μετονομασίες των τοπωνυμίων καλύπτουν 40,000 περίπου κυπριακά ενδώνυμα – παραδοσιακά τοπωνύμια και μικροτοπωνύμια τα οποία ενεγκρίθηκαν από την ψευδοβουλή, και τα οποία επιχείρησαν απεγνωσμένα να καταθέσουν στα Ηνωμένα Έθνη.
Η αλλαγή των τοπωνυμίων και η βίαιη και παράνομη τουρκοποίηση των ενδωνύμων στην κατεχόμενη Κύπρο από τις δυνάμεις της Εισβολής, παρά την ολέθρια σημασία της, ποτέ δεν ετέθη ως θέμα από τις εθελόδουλες Κυπριακές Κυβερνήσεις.
Το σχέδιο Ανάν, εισερχόμενο σε μύριες και επουσιωδέστερες άλλες πτυχές της κατ’ ευφημισμό λύση του Κυπριακού, αμέλησε ηθελημένα να θίξει το θέμα των εκτουρκισμένων τοπωνυμίων μας και ακόμη, αυτός ο ίδιος ο Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών χρησιμοποιεί στο Σχέδιο και στους χάρτες του τις παράνομες μετονομασίες των Τούρκων.
Την ίδια πρόκληση υπηρετούν και οι τεράστιες τουρκικές σημαίες, που κατασκευάσθησαν στον Πενταδάκτυλο, η ανέγερση των ογκοδέστατων και αναρίθμητων μνημείων της Εισβολής, οι έφιπποι ανδριάντες του Κεμάλ Αττατούρκ, οι οποίοι, ως άλλη εισβολή, κατέκλυσαν την Κύπρο, και ανεγέρθησαν, κατά προτίμηση, εκεί όπου προηγουμένως υπήρχαν ελληνικά μνημεία, όπως στην περίπτωση του χωριού Λύση, όπου ένας έφιππος Αττατούρκι εστήθη στον χώρο της προτομής του Γρηγόρη Αυξεντίου!
Αντικατέστησαν με τουρκικά όλα τα ονόματα των κατεχομένων χωριών μας, τα οποία έφεραν όνομα Αγίου, ακόμα και εκείνων που εκατοικούσαν αμιγώς από Τουρκοκυπρίους ή ήσαν μεικτά. Μόνο ενδεικτικά παρατίθενται κάποιες από τις μετονομασίες αυτές:
Άγιος Βασίλειος σε Turkeli
Άγιος Ιάκωβος σε Altinova
Άγιος Συμεών σε Avtepe
Άγιος Γεώργιος (Αμμοχώστου) σε Aygun
Η οποιαδήποτε βίαιη, και ιδιαιτέρως έξωθεν προερχόμενη αλλαγή των πατροπαράδοτων τοπωνυμίων ενός λαού θεωρείται από τα Ηνωμένα Έθνη και τις αρχές της Ε.Ε. ως έγκλημα. Ασφαλώς οι επιβαλλόμενες από το δίκαιο των όπλων μετονομασίες αποτελούν σκανδαλώδη κατάλυση του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας, και ασύστολη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα τοπωνύμια και τα ονόματα ενός τόπου είναι η πυρηνική ουσία της διαχρονικής - ιστορικής του ταυτότητας, είναι ο αψευδής καθρέπτης της εθνικής μνήμης των λαών και ο ομφάλιος λώρος, που τους συνδέει με την παράδοσή τους. Τα τοπωνύμια και τα ονόματα είναι η άλλη όψη του ιδίου λαού.
Έθνη, ονόματα και τοπωνύμια γεννιούνται μαζί, ζουν μαζί και πεθαίνουν μαζί. Η βίαιη αλλαγή των τοπωνυμίων σημαίνει τον πνευματικό θάνατο ολόκληρης φυλής, γι αυτό και η προστασία τους ισοδυναμεί με μάχη εθνικής επιβίωσης…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου