Μέτρια, χωρίς φαντασία και γεμάτη κοινοτυπίες – ευσεβείς πόθους είναι η έκθεση του γνωστού think tank «International Crisis Group», η οποία εξετάζει την αυξανόμενη ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, από τη στιγμή που η Κυπριακή Δημοκρατία άρχισε τις έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων στις νότιες ακτές της μεγαλονήσου, στο οικόπεδο «Αφροδίτη», τον Σεπτέμβριο του 2011. Η Τουρκία απάντησε στην κίνηση αυτή με φραστικές επιθέσεις, αλλά και ναυτικές επιδείξεις και απειλές, αλλά και με μονομερείς συμφωνίες με το ψευδοκράτος της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου για ανάλογες έρευνες στο νησί.
«Τα προσφάτως ανακαλυφθέντα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Κύπρο διχάζουν ακόμα περισσότερο την Ελληνοκυπριακή και τη Τουρκοκυπριακή κοινότητα, ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν πλούτο στις δύο κοινότητες και στην Τουρκία, αν μπορούσε να υπάρξει συνεννόηση για την από κοινού άντληση και αξιοποίηση των κοιτασμάτων»…
Υπό ιδανικές συνθήκες μια συμφωνία επανένωσης του νησιού θα επίλυε και το νέο πρόβλημα και θα εκμηδένιζε την ένταση στην περιοχή. «Το φυσικό αέριο που ανακαλύφθηκε μπορεί να αποτελέσει τη συνδετική ύλη για την επανένωση του νησιού. Ωστόσο, οι μονομερείς αποφάσεις – της Κυπριακής Δημοκρατίας – καθιστούν το ενδεχόμενο πιο δύσκολο και οξύνουν την ένταση, συντρίβοντας την ελπίδες για ασφάλεια και σταθερότητα γύρω από το νησί», αναφέρει ο Ντιντέμ Ακιγιέλ Κόλινσγουορθ, αναλυτής του «International Crisis Group», στην εν λόγω αναφορά – έκθεση (δεν το ήξεραν οι Κύπριοι να συζητήσουν με τους κατακτητές και το κατοχικό καθεστώς τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, τι φοβερός αναλυτής!).
«Οι δύο πλευρές, θα πρέπει να συμφωνήσουν να μοιράσουν τα οφέλη από τους υδρογονάνθρακες και εγκαθιδρύσουν μια ειδική συμβουλευτική επιτροπή που να ασχολείται με αυτό. Η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι πρέπει να αποφύγουν οποιαδήποτε επιθετική κίνηση εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Η κοινή προσέγγιση στην Αν. Μεσόγειο θα αποφέρει πλεονεκτήματα και στις δύο πλευρές. Διαφορετικά ο δρόμος της έντασης σημαίνει μικρά κέρδη και καθυστερήσεις που θα ανατρέψουν τα υπάρχοντα σχέδια εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων», αναφέρει, στο ίδιο έγγραφο, ο Χιούγκ Πόουπ, του «International Crisis Group».Άρα φτάσαμε εκεί που επιθυμούσαν οι συγγραφείς. Ανησυχία τους είναι μήπως γίνουν εξορύξεις και δεν πάρει η Τουρκία τίποτε. Και το «μικρά κέρδη και καθυστερήσεις» θα μπορούσε να συνιστά και έμμεση απειλή. Αυτά βλέπουν στο Τελ Αβίβ και ξεκαρδίζονται…
«Στο τέλος η Άγκυρα πρέπει να μεταβάλει την πολιτική της άρνησης απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, ακόμα και αν δεν αναγνωρίζει την κυπριακή κυβέρνηση ως την νόμιμη κυβέρνηση του νησιού. Πρέπει να συμφωνήσει να εισέλθει σε έναν διάλογο με τους Ελληνοκύπριους, ώστε να διαφυλάξει τα συμφέροντα της στην Αν. Μεσόγειο. Ένας αγωγός μέσω Τουρκίας, ίσως έπειθε την Άγκυρα να συνεργαστεί με τους Ελληνοκύπριους. Η Τουρκία επίσης πρέπει να αναπτύξει μια μακρόπνοη στρατηγική, να πάψει να απειλεί και να βοηθήσει στην ομαλοποίηση της κατάστασης στην Κύπρο, αποσύροντας από το νησί τα τουρκικά στρατεύματα. Οι δύο πλευρές έχουν παγιδευτεί στους εθνικούς τους μύθους και η καθεμιά πιστεύει ότι η άλλη δεν επιθυμεί λύση», αναφέρει η Σαμπίν Φρέιζερ του «International Crisis Group».
Αφού πλέον η «πολιτική ορθότητα» εκπροσωπείται από την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι από τους Τούρκους δεν θα μπορούσαν δα και να ξεφύγουν πολύ. Να θυμίσουμε στην κυρία αναλύτρια ότι ο ίδιος ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, αναφέρθηκε συγκεκαλυμμένα στον αγωγό κάνοντας τον σκληρό και λέγοντας ότι η χώρα του δεν τον θέλει αν δεν ζητήσουν οι ισραηλινοί συγνώμη; Όλοι στην περιοχή πρέπει να υποκλινόμαστε στις διαθέσεις και τις επιθυμίες των συμπλεγματικών νεοθωμανών, οι οποίοι πιστεύουν ότι όλοι στην ευρύτερη περιοχή οφείλουν να νιώθουν δέος απέναντι στην τρομερή τους χώρα…
«Ο μόνος τρόπος να ξεφύγουν από αυτόν τον φαύλο κύκλο, που τους στερεί ευκαιρίες, είναι να οι δύο πλευρές να γνωριστούν μεταξύ τους, μέσω ειλικρινούς διαλόγου», καταλήγει. Πρόκειται για τις γνωστές αρλούμπες που συνοδεύουν κάθε διεθνή ανάλυση αυτής της λογικής. Ότι όλα είναι θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης γι’ αυτό με μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) θα λυθούν τα προβλήματα σταδιακά και θα… αγαπηθούμε.
Αντί επιλόγου να αναφέρουμε ότι εάν η συγκεκριμένη μελέτη δεν έχει σαν στόχο την προπαγάνδιση της τουρκικής κατά βάθος επιθυμίας να περάσει από το έδαφός της αγωγός ώστε να ελέγχει τη ροή του πετρελαίου προς τη Δύση, τότε δεν κάνει ούτε για τα σκουπίδια. «Χαραμοφάηδες μεγαλόσχημοι αναλυτές», είναι η πρώτη εντύπωση που σου γεννάται αμέσως μετά μια γρήγορη ανάγνωση της μελέτης…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου