του Σταύρου Καρκαλέτση *
Εδώ και πολλούς μήνες επισημαίναμε τις, σε εξέλιξη τώρα, τουρκικές κινήσεις για υιοθέτηση εναλλακτικής (σχεδίου Β'), προς αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Αυτό πράττει τώρα η Άγκυρα, για αυτό και ο εγκάθετος κατοχικός ηγέτης Έρογλου επισκέφθηκε την Τζέντα, έδρα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας. Προφανές το τι πήγε να επιτύχει εκεί, το ζήτημα είναι για πολλοστή φορά τι κάνει η παραδομένη στην οικονομική και πολιτική κρίση Αθήνα. Διότι εμείς ποτέ δεν είχαμε ούτε σχέδιο Α', ούτε Β', ούτε Γ'. Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος πήγαινε με τον ''αυτόματο''.
Η Άγκυρα έστειλε τον Έρογλου στην Ισλαμική Διάσκεψη για να προωθηθεί η μόνιμη παρουσία του ψευδοκράτους εκεί, όχι μόνο ως παρατηρητού. Το εκβιαστικό μήνυμα των Τούρκων κινείται στη λογική πως αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν (δεν ικανοποιηθεί δηλαδή η Άγκυρα), μόνη επιλογή από τα μουσουλμανικά κατ'αρχήν κράτη, πρέπει να είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους. Η τουρκική πλευρά αντιλαμβάνεται ως πιλοτική τη δράση της μέσα στην Ισλαμική Διάσκεψη, ως το πλέον ευνοικό πεδίο για να βάλει μπροστά τις μηχανές της διεθνούς αναγνώρισης. Επαναλαμβάνουν δε οι Τούρκοι αξιωματούχοι, και εκεί και παντού, τον μύθο των δήθεν καταπιεσμένων, απομονωμένων, δυστυχισμένων κτλ κτλ Τουρκοκυπρίων. Φυσικά δεν λένε πως οι ίδιοι οι εναπομείναντες 60.000 Τουρκοκύπριοι, είναι μειονότητα εν μέσω 200.000 και πλέον εποίκων στα κατεχόμενα.
Πώς θα αντιδράσουν Αθήνα και Λευκωσία; Η πρώτη έχει ένα χαρτί: Τους εκατοντάδες χιλιάδες νόμιμους (νομιμοποιηθέντες κατ' ουσίαν) και παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα, από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, το Μαγκρέμπ. Μπορούμε λοιπόν να κινηθούμε αποτρεπτικά. Υπάρχουν δυνατότητες, φτάνει να κινηθούμε επιτέλους. Μήπως μια κλήση στο ΥΠΕΞ του Αιγύπτιου πχ, του Πακιστανού ή του Μαροκινού πρέσβη στην Αθήνα, επιβάλλεται; Με μια διακριτική υπενθύμιση πως στη χώρα μας ζουν χιλιάδες άνθρωποί τους και θα είναι κρίμα να ''ταλαιπωρηθούν'' αν οι δικές τους χώρες αναγνωρίσουν το ψευδοκράτος;
Δεν χρειάζεται να γίνουμε σαφέστεροι. Πέραν από τις καταγγελίες, που η Άγκυρα έχει δείξει διαχρονικά που τις γράφει, πρέπει να υπάρξει και αξιοποίηση όλων των μοχλών πίεσης που διαθέτουμε. Και διαθέτουμε πολλούς, φτάνει να το αντιληφθούμε.
Ακούει κανείς στο υπουργείο εξωτερικών;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου