Πρόσφατο άρθρο του περιοδικού NOVI MAGAZIN του Ντιμίτριε Μποάροβ, με τίτλο «Η ελληνική και η ουγγρική περίπτωση», συγκρίνει τον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και στην Ουγγαρία, επισημαίνοντας ότι σε αντίθεση προς την Ελλάδα η οικονομική πολιτική της Ουγγαρίας επιδόθηκε στη συνεχή υποτίμηση του εθνικού της νομίσματος (κάτι που η Ελλάδα ως χ-μ της ευρωζώνης δεν μπορούσε να κάνει), αλλά και σε μια πολιτική αντιπαράθεσης όχι μόνο με τις εγχώριες τράπεζες και χρηματοοικονομικές δομές, αλλά και με τους διεθνείς χρηματοοικονομικούς θεσμούς, με αποτέλεσμα να διακοπούν το περασμένο φθινόπωρο οι συνομιλίες με το ΔΝΤ. Όλα όμως δείχνουν ότι η κυβέρνηση Όρμπαν θα επανέλθει στις συνομιλίες αυτές, καθώς η χώρα φέτος πρέπει να εξοφλήσει 15 δις ευρώ περίπου στους ξένους πιστωτές.
Το άρθρο επισημαίνει, τέλος, ότι στις ισχυρές χώρες της ΕΕ εναπόκειται τώρα να καταδείξουν ότι το ελληνικό μοντέλο αντιμετώπισης της κρίσης και εξυγίανσης της εθνικής οικονομίας είναι προτιμότερο για τους πολίτες της Ουγγαρίας από το υφιστάμενο ‘ουγγρικό’ μοντέλο, το οποίο υποστήριξαν πέρσι στις εκλογές.
Αποδεικνύεται έτσι ο βραχύς βίος της αυταπάτης ότι μία ‘δεξιά και εθνικιστική κυβέρνηση’ μπορεί να επιβληθεί στην οικονομική κρίση και να ανατρέψει τις μεθόδους αντιμετώπισής της, ακολουθώντας δρόμο αντίθετο της Ελλάδας.
Ενδεικτική για την Ελλάδα, σε κάποιο βαθμό, η κατάσταση που βρέθηκε η Ουγγαρία με την πολιτική που εφάρμοσε για αντιμετώπιση της κρίσης. Ίσως κάθε σύγκριση καταστάσεων και ειδικά χωρών τόσο διαφορετικών δεν είναι ενδεδειγμένη, μπορεί όμως να εξετασθεί υπό το πρίσμα του εργαλείου σε σχέση με το στόχο. Έτσι αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα ότι οι αφορισμοί σε πολιτικές ή η εμμονή σε άλλες δεν αποτελούν την ενδεδειγμένη λύση και επειδή όλοι δεν έχουμε τη γνώση ας αφήσουμε τους ειδικούς να το κάνουν. Όλα φυσικά θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Ένα πάντως είναι σίγουρο το πολιτικό μας σύστημα όπως λειτούργησε από το 74 και μετά απότυχε και θα πρέπει να αναζητηθούν νέες λύσεις, μια από αυτές δοκιμάζεται πλέον στην πατρίδα μας, για την οποία σαν Έλληνες ελπίζουμε να πετύχει για το καλό όλων μας.
Για να γίνει βέβαια αυτό θα πρέπει οι ισχυροί ευρωπαίοι εταίροι, όπως πολύ σωστά επισήμαναν οι Ούγγροι, να αποδείξουν την ορθότητα των επιλογών τους. Για να γίνει αυτό ένας τρόπος υπάρχει να κερδίσουν το στοίχημα της Ελλάδας και η όλη προσπάθεια να μην αποτελέσει «Σισύφειο άθλο», καθόσον τότε οι εξελίξεις θα προσλάμβαναν χαρακτήρα αρχαίου δράματος για όλους δεδομένου ότι το ελληνικό χρέος απέναντι στις τράπεζες τους ανέρχεται στα 41,4 δις ευρώ για την Γαλλία, 15,9 δις για τη Γερμανία, 9,4 δις για τη Μ.Βρετανία και 7,5 δις για την Πορτογαλία.
Όσο για εμάς τους Έλληνες τυχόν επιστροφή στις παλιές κομματικές συνταγές και το ξεπερασμένο άθλιο πολιτικό σύστημα του παρελθόντος, ενόψει μάλιστα και εθνικών εκλογών θα ήταν τραγική για όλους και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου