Συνέντευξη του προέδρου της Τουρκίας στη Süddeutsche Zeitung
Σε συνέντευξή του στη «Süddeutsche Zeitung», ο πρόεδρος της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ μιλάει, μεταξύ άλλων, για την αντιπαράθεση με τα γειτονικά κράτη, τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Η συνέντευξη δημοσιεύεται με τον τίτλο «Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση του Ισραήλ».
Η πλήρης μετάφραση της συνέντευξης:
SZ: Κύριε Πρόεδρε, ο κόσμος στη γειτονική περιοχή της Τουρκίας άλλαξε τους τελευταίους οχτώ μήνες τόσο γρήγορα, όσο δεν θα φανταζόταν ποτέ πριν κανείς σε Δύση και Ανατολή. Τί σημαίνουν για την Τουρκία οι αλλαγές αυτές στην Αραβία και στη Βόρεια Αφρική;
Γκιουλ: Οι επαναστάσεις αυτές είναι στην πραγματικότητα ένα δώρο των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας. Ίσως θα μπορούσαμε να αναμένουμε αυτές τις πολιτικές αλλαγές ήδη νωρίτερα, π.χ. ήδη από το 1989. Όπως και τότε, όταν έπεσε το Σιδηρούν Παραπέτασμα, τα αυταρχικά καθεστώτα στον αραβικό κόσμο δεν έχουν πια σήμερα τη στήριξη του λαού. Για το λόγο αυτό έγιναν εξεγέρσεις. Το γεγονός αυτό δεν θα έπρεπε να αποτελεί τόσο μεγάλη έκπληξη. Απαραίτητες είναι τώρα δραστικές μεταρρυθμίσεις. Εμείς υποστηρίζουμε αυτές τις αλλαγές με μεγάλο ενθουσιασμό.
SZ: Αποτελεί η Τουρκία έμπνευση, μπορεί να αποτελέσει μοντέλο για την αλλαγή στη Μέση Ανατολή;
Γκιουλ: Γνωρίζω ότι μας παρατηρούν από πολύ κοντά τα κράτη, που διέρχονται αλλαγές. Όπως έστρεψαν το βλέμμα προς Κωνσταντινούπολη, προς το Βόσπορο, πριν από 100 χρόνια, έτσι κάνουν και σήμερα. Η Τουρκία είναι μία χώρα με το μουσουλμανικό πληθυσμό να αποτελεί πλειοψηφία. Στη χώρα μας υπάρχει δημοκρατία, σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα, έχουμε ελεύθερη οικονομία αγοράς. Όλα αυτά επιθυμούμε να τα δούμε και στα αραβικά κράτη της αλλαγής. Μας χαροποιεί βεβαίως το ότι θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε πηγή έμπνευσης για τα κράτη αυτά.
SZ: Στη γειτονική σας Συρία οι εξεγερμένοι δεν έχουν ακόμη νικήσει. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν προειδοποιεί ήδη για εμφύλιο πόλεμο στη χώρα αυτή. Θεωρείται ότι υπάρχει μέλλον για τον Σύρο Πρόεδρο Μπασάρ Αλ Ασαντ;
Γκιουλ: Η Συρία είναι γείτονάς μας. Για το λόγο αυτό έχουμε πολύ στενές σχέσεις με τον λαό της. Θέλουμε να είναι ευτυχισμένοι οι άνθρωποι στη Συρία και η χώρα να είναι ισχυρή. Αυτό, όμως, δεν είναι δυνατό με ένα μονοκομματικό σύστημα, με ένα αυταρχικό καθεστώς. Καμία χώρα στις ακτές της Μεσογείου δεν μπορεί σήμερα να κυβερνάται από μη δημοκρατικό καθεστώς. Είναι αναγκαίο να γίνουν δραστικές μεταρρυθμίσεις. Περιμέναμε πολύ καιρό ο κ. Ασαντ να λάβει μία τέτοια πρωτοβουλία. Προσπαθήσαμε πολλές φορές ανοιχτά, ενίοτε και καλυμμένα, να σταθούμε στο πλευρό του με σχετικές συμβουλές. Κάναμε πολλά προς αυτή την κατεύθυνση. Στηρίξαμε τον Ασαντ.
SZ: Και τώρα;
Γκιουλ: Τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου δεν έχουμε πια καμία ελπίδα ότι η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί θετικά στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων. Μία εξέλιξη υπ’ αυτή την έννοια, μία αλλαγή, είναι όμως αναπόφευκτη. Δυστυχώς, πεθαίνουν ακόμη πολλοί άνθρωποι στη Συρία. Για εμάς είναι σημαντικοί οι άνθρωποι. Άλλα συμφέροντα δεν έχουμε στη Συρία.
SZ: Κάνατε λόγο για ένα μοντέλο, το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει η Τουρκία στην περιοχή. Ισχύει αυτό και για τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους; Η νέα Λιβύη συζητάει, π.χ. σχετικά με το εάν θα πρέπει να αποτελέσει η Σαρία, ο ισλαμικός νόμος, θεμέλιο της έννομης τάξης.
Γκιουλ: Για εμάς δοκιμάστηκαν επιτυχώς η δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία πίστης αποτελούν σημαντικό τμήμα αυτών. Θα χαιρόμασταν, εάν και τα κράτη που διέρχονται αλλαγές, προσανατολίζονταν στις επιτυχίες μας.
SZ: Η Τουρκία είχε ανακοινώσει ότι ακολουθεί μία πολιτική μηδενικών προβλημάτων με τα γειτονικά κράτη. Από αυτή τη διακήρυξη δεν φαίνεται να έχουν μείνει και πολλά.
Γκιουλ: Αυτό δεν θα πρέπει να παρερμηνεύεται. Όταν κάνουμε λόγο για μία πολιτική μηδενικών προβλημάτων πρόκειται ασφαλώς για μία επιθυμία, για έναν στόχο, που έχουμε θέσει. Είναι το αντίθετο μίας επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και η προσπάθειά μας να στηρίξουμε τους γειτονικούς μας λαούς. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να ακούει ο ένας τον άλλον. Πολύ σημαντικότερες από τις σχέσεις σε επίπεδο κυβερνήσεων είναι οι καλές σχέσεις μεταξύ των λαών.
SZ: Υπάρχει ένα κράτος στην περιοχή, του οποίου ο λαός και η κυβέρνηση ήταν φίλοι της Τουρκίας, αλλά τώρα έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα: Το Ισραήλ. Η Τουρκία απειλεί να ενισχύσει τη ναυτική της παρουσία στην ανατολική Μεσόγειο, ο Πρωθυπουργός Ερντογάν χρησιμοποίησε μάλιστα τον όρο «αιτία πολέμου» μιλώντας για τους 9 νεκρούς στο πλοίο ανθρωπιστικής βοήθειας Μαβί Μαρμαρά. Το Ισραήλ κόβει πτήσεις τσάρτερ προς Τουρκία, επειδή οι τουρίστες της χώρας αποφεύγουν την Αντάλυα. Τί απέγινε η φιλία των λαών;
Γκιουλ: Στο σημείο αυτό θα πρέπει να κάνω μία διόρθωση. Οι λαοί συνεχίζουν να είναι φίλοι, το πρόβλημά μας είναι με την κυβέρνηση του Ισραήλ. Πιστεύω ότι η σημερινή κυβέρνηση στο Ισραήλ αποτελεί βάρος και για τον ίδιο της τον πληθυσμό, διότι η στάση της μαρτυρά ότι στρατηγικά είναι κοντόφθαλμη. Η πολιτική αυτή συνεπάγεται κόστος και για τους συμμάχους του Ισραήλ, αποτελεί μεγάλο βάρος. Δεν θα πρέπει να εκπλαγεί κανείς, εάν οι σύμμαχοι του Ισραήλ πουν μια μέρα: «Φτάνει πια».
SZ: Θεωρείται ότι υπάρχει ακόμη περιθώριο συνεννόησης με την κυβέρνηση στην Ιερουσαλήμ;
Γκιουλ: Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την κυβέρνηση. Τέσσερις φορές εξεφράσθη από ισραηλινής κυβερνητικής πλευράς η επιθυμία για προσέγγιση. Υπήρξαν και συζητήσεις, μυστικές συζητήσεις. Στη συνέχεια επεξεργάστηκαν ένα έγγραφο, με το οποίο ικανοποιούνταν λίγο ή πολύ οι απαιτήσεις μας. Έτσι συμφωνήσαμε. Την επόμενη ημέρα υπήρξαν ξαφνικά και πάλι ανακοινώσεις από ισραηλινής πλευράς, με τις οποίες τα πράγματα παρουσιάστηκαν εντελώς διαφορετικά και όχι έτσι, όπως είχαν συζητηθεί από κοινού. Με τον τρόπο αυτό αιχμαλωτίστηκαν οι ίδιοι και φυλάκισαν και το ίδιο τους το μέλλον.
SZ: Η Τουρκία απαιτεί από το Ισραήλ μία συγγνώμη για τη θανάτωση 9 πολιτών από το ναυτικό του Ισραήλ στο πλοίο που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα τον Μάιο του 2010, καθώς και αποζημίωση για τις οικογένειες των θυμάτων. Αυτό είναι κατανοητό. Για ποιό λόγο, όμως, συνδέσατε τις απαιτήσεις αυτές με τον πολιτικό όρο το Ισραήλ να άρει τον αποκλεισμό της Γάζας προκειμένου να μπορέσουν να εξομαλυνθούν οι σχέσεις της Άγκυρας με την Ιερουσαλήμ; Δεν καθίσταται ακόμη δυσκολότερη η επίτευξη μίας προσέγγισης με τον τρόπο αυτό;
Γκιουλ: Η απαίτηση για άρση του εμπάργκο δεν τίθεται μόνο από εμάς. Τίθεται και από την ΕΕ, από τη Ρωσία, από τις ΗΠΑ. Από ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και δεν λέμε να αρθεί το εμπάργκο όπλων για τη Γάζα. Λέμε μόνο ότι πρέπει να τερματιστεί το εμπάργκο για ανθρωπιστική βοήθεια.
SZ: Η αυτόνομη παλαιστινιακή Αρχή θέλει την ερχόμενη εβδομάδα να παρακαλέσει τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν ένα παλαιστινιακό κράτος. Θα το κάνει η Τουρκία;
Γκιουλ: Στη Τουρκία έχουμε ήδη έναν Παλαιστίνιο Πρέσβη. Και θα στηρίξουμε την Παλαιστίνη και στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Θα υπάρξει ευρεία υποστήριξη. Από τα 193 μέλη του ΟΗΕ, περίπου τα 150 θα σταθούν στο πλευρό των Παλαιστινίων. Δεν είναι το σωστό αυτό;
SZ: Και από τη Μέση Ανατολή ας πάμε σε άλλη γειτονική χώρα. Η Ελλάδα, με την οποία η Τουρκία γειτνιάζει άμεσα, αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Μπορεί η Τουρκία να βοηθήσει;
Γκιουλ: Λυπούμαστε πολύ για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Κι εμείς είχαμε ζήσει μία παρόμοια κρίση το 2001, εξαιτίας της οποίας μειώθηκε το ΑΕΠ της χώρας κατά ένα τέταρτο. Σήμερα βιώνουμε, όμως, μία εντελώς διαφορετική κατάσταση στην Τουρκία, αφού προχωρήσαμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό και στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Θα επιθυμούσαμε να ανακάμψει και η ελληνική οικονομία, το ελπίζουμε. Ασφαλώς είμαστε πρόθυμοι να παράσχουμε στήριξη, όπου είναι δυνατόν. Και αυτό το πράττουμε ήδη. Μέσω του τουρισμού μας, επί παραδείγματι. Σήμερα επισκέπτονται πάρα πολλοί Τούρκοι τουρίστες την Ελλάδα.
SZ: Μία από τις μεγαλύτερες δημοσιονομικές επιβαρύνσεις για την Ελλάδα είναι ο προϋπολογισμός άμυνας και εξοπλισμών. Πώς θα σας φαινόταν μία κοινή πρωτοβουλία αφοπλισμού από την Άγκυρα και την Αθήνα; Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν πολλά χρήματα.
Γκιουλ: Μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας υπάρχει ήδη σε πολλούς τομείς μίας συνεργασία, που χαρακτηρίζεται από εμπιστοσύνη. Έχουμε και ένα κόκκινο τηλέφωνο, το οποίο θα συνδέσει τους δύο αρχηγούς των γενικών επιτελείων στρατού σε περίπτωση σοβαρού έκτακτου περιστατικού. Οι διοικητές των ενόπλων δυνάμεων πραγματοποιούν αμοιβαίες επισκέψεις. Ασφαλώς υπάρχουν περιθώρια για επέκταση της συνεργασίας μας.
SZ: Μα αυτό δεν είναι πρωτοβουλία αφοπλισμού.
Γκιουλ: Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε εξάλλου ότι με την Ελλάδα είμαστε σύμμαχοι στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
SZ: Η αλήθεια είναι ότι αυτό μπορεί κανείς να το ξεχάσει καμιά φορά.
Γκιουλ: Οι δαπάνες για άμυνα έχουν παύσει προ πολλού να αποτελούν τη μεγαλύτερη δαπάνη του προϋπολογισμού μας σε αντίθεση με ό, τι συνέβαινε επί μακρόν κατά το παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια αυτό άλλαξε παρά το γεγονός ότι πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι για την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
SZ: Η κατάσταση που επικρατεί αυτό το διάστημα στο σύνολο της ΕΕ δεν είναι σε γενικές γραμμές η καλύτερη. Το δημόσιο χρέος πολλών κρατών είναι υπερβολικά μεγάλο, έχουμε την κρίση του Ευρώ. Συνεχίζετε να επιθυμείτε να γίνετε μέλος αυτού του ευρωπαϊκού κλαμπ;
Γκιουλ: (γελάει) Ναι, εάν μας δεχθούν. Τότε ευχαρίστως θα θέλαμε να γίνουμε μέλος. Ίσως βλέπουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στα ευρωπαϊκά κράτη ότι η Τουρκία δεν θα αποτελούσε βάρος για την κοινότητα, ότι αντιθέτως θα βοηθούσε και μάλιστα ότι είναι σε θέση να βοηθήσει στην ανάκαμψη της στάσιμης οικονομίας στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι τώρα αναγνωρίζεται το ισχυρό οικονομικό δυναμικό της Τουρκίας. Μπορούμε να συνεισφέρουμε κατά θετικό τρόπο.
SZ: Τί σας ανησυχεί στην κατάσταση της Ευρώπης;
Γκιουλ: Στην Ευρώπη δεν εφαρμόζονται πλέον τα κριτήρια του Μάαστριχτ λόγω του υψηλού χρέους. Επιπλέον, η Ευρώπη εμφανίζεται αναποφάσιστη. Απουσιάζουν οι ταχείες αποτελεσματικές οικονομικές αποφάσεις. Τέτοιου είδους ελλείμματα δεν υπάρχουν στην Τουρκία. Η Τουρκία εφαρμόζει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, καθώς και τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Έτσι κατορθώσαμε να εξελιχθούμε σε μία χώρα με ισχυρή οικονομία.
SZ: Η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει μεγάλη πρόοδο, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά προβλήματα, και σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο Κουρδικό, επί παραδείγματι. Σύμφωνα με έρευνα του Ειδησεογραφικού Πρακτορείου ΑΡ, στα δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 καταδικάστηκαν 35.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με την κατηγορία της τρομοκρατίας, εκ των οποίων περισσότεροι από 12.000 στην Τουρκία, η οποία κατέχει στην κατάσταση αυτή την πρώτη θέση με διαφορά. Είναι σαφές ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει πρόβλημα με την τρομοκρατία, αλλά οι νόμοι της Άγκυρας βοηθούν κάποιον να γίνει πιο γρήγορα τρομοκράτης.
Γκιουλ: Μα δεν ισχυρίζομαι ότι η Τουρκία είναι ένα τέλειο κράτος. Ασφαλώς έχουμε ακόμη να κάνουμε πολλά πράγματα και να υλοποιήσουμε πολλές μεταρρυθμίσεις. Χρειαζόμαστε ένα νέο Σύνταγμα και καλύτερους νόμους. Αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το εξής: Στη χώρα μας δεν υπάρχει πλέον κανένας λόγος για να καταφύγει κάποιος στην τρομοκρατία. Έχουμε ένα Κουρδικό πρόβλημα, ναι, αλλά θέλουμε να υψώσουμε τον δημοκρατικό πήχυ και να λύσουμε το πρόβλημα αυτό. Έχουμε εκπληρώσει τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να έχουμε ξεκινήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Μιλάω βεβαίως για τα τελευταία οχτώ, εννέα χρόνια. Πριν από το διάστημα αυτό υπήρχαν, χωρίς αμφιβολία, προβλήματα. Τα στοιχεία, τα οποία αναφέρατε, θα προέρχονται μάλλον από την παλιά Τουρκία.
SZ: Μιλάμε για μία δραστική αύξηση των καταδικαστικών αποφάσεων μετά το 2006, έτος στο οποίο το κυβερνών σας κόμμα ΑΚΡ κατέστησε πιο αυστηρό τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Και εσείς ο ίδιος ασκήσατε κριτική, όταν παιδιά κουρδικής καταγωγής καταδικάστηκαν ως τρομοκράτες λόγω ρίψης πετρών.
Γκιουλ: Στους αριθμούς αυτούς ίσως, όμως, να συμπεριλαμβάνεται και η οργανωμένη εγκληματικότητα.
SZ: Η κυβέρνησή σας φαίνεται ότι αποκτά τον έλεγχο επί του άλλοτε πολιτικά πολύ ισχυρού στρατού. Πριν από δύο εβδομάδες ήσασταν εσείς και όχι ο αρχηγός του γενικού επιτελείου στρατού οικοδεσπότης των εορτασμών για την παραδοσιακή «Ημέρα της Νίκης». Είναι μη αναστρέψιμη αυτή η πορεία;
Γκιουλ: Όλα αυτά αποτελούν τμήμα του εκδημοκρατισμού της Τουρκίας. Και είναι φυσιολογικό για μία χώρα που προετοιμάζεται για την ΕΕ. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως σε καμία περίπτωση ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να αποδυναμωθούν. Είμαστε πολύ υπερήφανοι για τον ισχυρό στρατό μας. Εγώ είμαι άλλωστε ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων εν καιρώ ειρήνης.
SZ: Χρειάζεται να ψηφιστεί το περίφημο νέο Σύνταγμα προκειμένου να διασφαλιστεί σε μόνιμη βάση αυτή η πορεία;
Γκιουλ: Ναι, ένα νέο Σύνταγμα θα ήταν πολύ σημαντικό σε αυτή την κατεύθυνση. Το σημερινό Σύνταγμα προέρχεται από μία εποχή, στην οποία επικρατούσε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Παρά το γεγονός ότι τροποποιήθηκε πολλές φορές, παραμένει ένα πολύ περιοριστικό Σύνταγμα. Επιθυμώ ένα μικρό, σαφές, ελεύθερο, όχι περιοριστικό Σύνταγμα, το οποίο θα αντικατοπτρίζει το πνεύμα του λαού, ο οποίος διαθέτει μεγάλη αυτοπεποίθηση.
SZ: Από την ερχόμενη Κυριακή θα πραγματοποιήσετε επίσκεψη στη Γερμανία. Ο Γερμανός Πρόεδρος Κρίστιαν Βουλφ θα σας προσκαλέσει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Οσναμπρίκ, αφού κι εσείς πέρσι του δείξατε το Καϊσερί, την πόλη, στην οποία γεννηθήκατε. Έρχεστε με κάποιες συγκεκριμένες επιθυμίες στη Γερμανία;
Γκιουλ: Οι τουρκο-γερμανικές σχέσεις είχαν πάντοτε μία ιδιαίτερη ποιότητα, ήδη από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτά έχουν βέβαια ξεχαστεί. Οι σχέσεις των δύο χωρών είναι τα τελευταία χρόνια και πάλι στενές. Τρία εκ. άνθρωποι από την Τουρκία ζουν στη Γερμανία, πολλοί εξ αυτών διαθέτουν σήμερα γερμανική υπηκοότητα, μεταξύ αυτών είναι πολιτικοί, αθλητές, καλλιτέχνες, επιχειρηματίες. Τις σχέσεις αυτές δεν θα πρέπει, όμως, να τις βλέπουμε κάθε τόσο υπό αρνητική σκοπιά. Εάν ρίξουμε σήμερα μια ματιά στην Ευρώπη, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν μόνο δύο χώρες προσηλωμένες στην ανάπτυξη: Η Γερμανία και η Τουρκία. Οι δύο αυτές χώρες θα πρέπει να συνεργάζονται για το μέλλον, στους τομείς της επιστήμης, της έρευνας, της τεχνολογίας και της οικονομίας.
SZ: Τον επόμενο μήνα συμπληρώνονται 50 χρόνια από την υπογραφή διακρατικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών για την προσέλκυση εργατικού δυναμικού από την Τουρκία. Μισός αιώνας τουρκική μετανάστευση άλλαξε τη Γερμανία. Όσον αφορά την Τουρκία;
Γκιουλ: Και εμάς μας άλλαξε. Η οικονομική συμβολή των μεταναστών ήταν σημαντική κατά το παρελθόν. Τα χρήματα, τα οποία έστειλαν οι Τούρκοι της Γερμανίας στην Τουρκία κατά τη δεκαετία του ’70, ήταν πολύ σημαντικά. Αυτό δεν έχει σήμερα καμία πλέον σημασία.
SZ: Οι Τούρκοι υπήκοοι συνεχίζουν να χρειάζονται θεώρηση εισόδου (visa) προκειμένου να ταξιδέψουν στη Γερμανία. Αυτό δεν ισχύει για τους Γερμανούς που επισκέπτονται την Τουρκία.
Γκιουλ: Αυτό είναι πολύ λυπηρό. Δεν ταιριάζει πλέον στις στενές μας σχέσεις και αντίκειται στα κοινά μας συμφέροντα. Ελπίζω να έχει αναγνωριστεί το πρόβλημα στη Γερμανία και να αρθεί αυτή η αδικία. Ούτε η Γερμανία επωφελείται από αυτήν την κατάσταση.
SZ: Θεωρείτε ότι υπάρχει ελπίδα για επίλυση; Το θέμα μπλοκάρεται στην παρούσα φάση και σε επίπεδο ΕΕ.
Γκιουλ: Μπορεί κανείς να βρίσκει πολλά προσχήματα, αλλά κανένα από αυτά δεν είναι δικαιολογημένο. Κανένα δεν έχει λογική.
SZ: Υπάρχουν ακόμη φόβοι στη Γερμανία ότι πολλοί Τούρκοι μπορεί να έρχονταν στη χώρα, εάν δεν υπήρχε η θεώρηση εισόδου.
Γκιουλ: Είναι πιθανόν να παρουσιάζεται έτσι από ορισμένους πολιτικούς. Δεν θα πρέπει, όμως, να εκπλήσσονται τότε, εάν πολλοί τουρκικής καταγωγής κάτοικοι Γερμανίας με καλό επίπεδο επιστρέφουν στην Τουρκία και εάν ενισχυθεί αυτή η τάση. Εάν η Γερμανία θέλει να διατηρήσει την ευημερία της, θα πρέπει να αποδεχθεί ότι κι άλλοι άνθρωποι θα μεταναστεύσουν στη χώρα. Είναι γεγονός ότι ο πληθυσμός στη Γερμανία συρρικνώνεται. Επομένως είτε λέει κανείς: Είμαι μία ισχυρή χώρα, θέλω να έχω ισχυρή οικονομία. Είτε λέει: Όχι, η οικονομία μου μπορεί ελεύθερα να συρρικνώνεται. Εάν, όμως αποφασίσει κανείς να παραμείνει ισχυρή χώρα με ισχυρή οικονομία, για ποιό λόγο θα πρέπει να αποτελεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο πρόβλημα το 3% των Τούρκων στη Γερμανία; Για ποιό λόγο θα πρέπει να τους φοβάται κανείς;
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου