Η σοβαρότητα μιας χώρας φαίνεται από το αν και κατά πόσο λειτουργεί με στρατηγική. Στη χώρα όπου ζούμε όλοι γνωρίζουμε ότι τα πάντα είναι και γίνονται για το τώρα, άντε και για το αύριο. Στη χώρα που βρίσκεται ακριβώς απέναντί μας όλα γίνονται για το μεθαύριο, όπου μεθαύριο δέκα χρόνια μπροστά.
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι οι Τούρκοι παίζουν μαζί μας στο κομμάτι έρευνα και διάσωση. Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι η Τουρκία δεν έχει απεμπολήσει την τακτική της για να διεκδικήσει το μισό Αιγαίο σε ό,τι αφορά τη διαχείρισή του στα υποθαλάσσια κοιτάσματα.
Ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι μπορεί πολιτικά ο Ερντογάν να μας στηρίζει, να ενδιαφέρεται για το χρέος της χώρας μας, να δηλώνει φίλος και γείτονας, αλλά οι στρατιωτικοί να συνεχίζουν το χαβά τους… Τουρκική άλλωστε η λέξη.
Και γιατί να μην το κάνουν, άλλωστε; Όταν η Ελλάδα, η χώρα μας υπενθυμίζω, για έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο διαθέτει μερικά Super Puma και κάποια μη σοβαρά επανδρωμένα με τεχνικό υλικό C-130. Τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας που διέθετε το Πολεμικό Ναυτικό είναι καθηλωμένα εδώ και περίπου 2 χρόνια. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τα αντικαταστήσει. Και τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, με άδειο πορτοφόλι, τα σαΐνια στο Υπουργείο Άμυνας βρήκαν τη λύση. Θα πάρουν πιρ-παρά (τουρκική και αυτή η λέξη) κάτι παλιά μεταγωγικά αεροπλάνα της Ολυμπιακής για να κάνουν –λένε– ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Οι γνωστοί «οπλάδες», κατά γενικό γραμματέα εξοπλισμών, τρίβουν τα χέρια τους διότι η μετασκευή του αεροσκάφους από απλό μεταγωγικό σε αεροσκάφος έρευνας και διάσωσης και ανθυποβρυχιακού πολέμου θα τους δώσει κέρδη πολλαπλάσια αυτών που θα έβγαζαν αν το ελληνικό κράτος αγόραζε έτοιμο το αεροπλάνο. Είναι προφανές ότι οτιδήποτε και να κάνει η ελληνική πλευρά, όσα μεταγωγικά και να πάρει, αν δεν προμηθευτεί ειδικά αεροσκάφη, ο πόλεμος της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο έχει χαθεί.
Καλό είναι τα σαΐνια να θυμούνται ότι όταν πνίγεσαι στο Αιγαίο δεν σε ενδιαφέρει ποιος θα σε σώσει. Σε ενδιαφέρει να σωθείς.
Δημοσίευση σχολίου