ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, Κ. ΜΑΡΓΙΟΛΗΣ
Oπλα αντί για ιδέες. Η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί δεν εξάγει πλέον ριζοσπαστικές ιδέες όπως έκανε στον 18ο αιώνα, τον Αιώνα των Φώτων. Στο θεμελιώδες τρίπτυχο «ελευθερία- ισότητα- αδελφοσύνη» της Γαλλικής Επανάστασης έχει προστεθεί μία νέα «αξία»: οι εξαγωγές οπλικών συστημάτων.
Το 2009 οι πωλήσεις γαλλικών όπλων εξακοντίστηκαν στα 8 δισ. ευρώ, εδραιώνοντας για τα καλά το Παρίσι στην πρώτη τετράδα εξαγωγέων πολεμικού εξοπλισμού στον κόσμο. Η Γαλλία ανακτά λοιπόν το έδαφος που είχε χάσει από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90 και έχει πλέον έναν φιλόδοξο στόχο: να υπερκεράσει τον άμεσο ανταγωνιστή της στην κούρσα των εξοπλισμών, τη Ρωσία. Με «άρμα» την Dassault, τη βιομηχανία κατασκευής οπλικών συστημάτων του 85χρονου Σερζ Ντασό, και «πολιορκητικό κριό» τα μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς Ραφάλ (Rafale) η Γαλλία προσπαθεί να απλώσει την «αυτοκρατορία» της σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στο στόχαστρο έχει βρεθεί τους τελευταίους μήνες η Βραζιλία. Ο πρόεδρος της χώρας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα δέχεται έντονες πιέσεις προκειμένου να επιλέξει το μαχητικό των «τρικολόρ» αντί της αμερικανικής Βoeing και της σουηδικής Saab που ερίζουν για το πολυπόθητο συμβόλαιο αγοράς 36 νέων αεροσκαφών.
«Δεν θα εγκαταλείψουμε τις προσπάθειές μας ώσπου να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις » δήλωσε με πείσμα ο διευθυντής της DGΑ Ζακ ντε Λαζουζί. Και πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, όταν η χώρα του προέδρου Λούλα αναδεικνύεται βασικός «σύμμαχος» της Γαλλίας στην προσπάθειά της να σπάσει την «τριαρχία» ΗΠΑ, Βρετανίας και Ρωσίας. Ο «πόλεμος», όμως, είναι πολυμέτωπος. Καθώς οι συνομιλίες με τη Βραζιλία αναμένεται να διαρκέσουν πολλούς μήνες ακόμη, οι Γάλλοι στρέφονται παράλληλα στη Μέση Ανατολή.
Ωσπου να πειστεί λοιπόν ο «αναποφάσιστος» Λούλα, 60 Ραφάλ θα βρίσκονται πιθανότατα καθ΄ οδόν προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, όπως βάσιμα ελπίζει το Παρίσι, θα πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας. Εκτός από το Αμπου Ντάμπι, οι Γάλλοι εστιάζουν και στη Βαγδάτη. Το Ιράκ ήταν άλλωστε ένας από τους καλύτερους πελάτες των (ξεπερασμένων πλέον) Μιράζ F1 τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν δεν κρατάει πλέον τα ηνία της χώρας αλλά το γαλλο-ιρακινό «φλερτ» καλά κρατεί. Ο σημερινός πρόεδρος Τζαλάλ Ταλαμπανί ακολουθεί πιστά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την αγορά εξοπλισμών, τη λογική «αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι». Στο περιθώριο πρόσφατης επίσκεψής του στην Πόλη του Φωτός επισφραγίστηκε η αγορά 24 ελικοπτέρων Εurocopter και δόθηκαν υποσχέσεις για νέες συμφωνίες στο άμεσο μέλλον. Η Ρωσία έχει ήδη ζητήσει από τα γαλλικά ναυπηγεία του Σεν Ναζέρ ένα «πλωτό φρούριο» Μistral αντί 550 εκατ. ευρώ.
Oπλα αντί για ιδέες. Η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί δεν εξάγει πλέον ριζοσπαστικές ιδέες όπως έκανε στον 18ο αιώνα, τον Αιώνα των Φώτων. Στο θεμελιώδες τρίπτυχο «ελευθερία- ισότητα- αδελφοσύνη» της Γαλλικής Επανάστασης έχει προστεθεί μία νέα «αξία»: οι εξαγωγές οπλικών συστημάτων.
Το 2009 οι πωλήσεις γαλλικών όπλων εξακοντίστηκαν στα 8 δισ. ευρώ, εδραιώνοντας για τα καλά το Παρίσι στην πρώτη τετράδα εξαγωγέων πολεμικού εξοπλισμού στον κόσμο. Η Γαλλία ανακτά λοιπόν το έδαφος που είχε χάσει από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90 και έχει πλέον έναν φιλόδοξο στόχο: να υπερκεράσει τον άμεσο ανταγωνιστή της στην κούρσα των εξοπλισμών, τη Ρωσία. Με «άρμα» την Dassault, τη βιομηχανία κατασκευής οπλικών συστημάτων του 85χρονου Σερζ Ντασό, και «πολιορκητικό κριό» τα μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς Ραφάλ (Rafale) η Γαλλία προσπαθεί να απλώσει την «αυτοκρατορία» της σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στο στόχαστρο έχει βρεθεί τους τελευταίους μήνες η Βραζιλία. Ο πρόεδρος της χώρας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα δέχεται έντονες πιέσεις προκειμένου να επιλέξει το μαχητικό των «τρικολόρ» αντί της αμερικανικής Βoeing και της σουηδικής Saab που ερίζουν για το πολυπόθητο συμβόλαιο αγοράς 36 νέων αεροσκαφών.
«Δεν θα εγκαταλείψουμε τις προσπάθειές μας ώσπου να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις » δήλωσε με πείσμα ο διευθυντής της DGΑ Ζακ ντε Λαζουζί. Και πώς θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, όταν η χώρα του προέδρου Λούλα αναδεικνύεται βασικός «σύμμαχος» της Γαλλίας στην προσπάθειά της να σπάσει την «τριαρχία» ΗΠΑ, Βρετανίας και Ρωσίας. Ο «πόλεμος», όμως, είναι πολυμέτωπος. Καθώς οι συνομιλίες με τη Βραζιλία αναμένεται να διαρκέσουν πολλούς μήνες ακόμη, οι Γάλλοι στρέφονται παράλληλα στη Μέση Ανατολή.
Ωσπου να πειστεί λοιπόν ο «αναποφάσιστος» Λούλα, 60 Ραφάλ θα βρίσκονται πιθανότατα καθ΄ οδόν προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Αν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, όπως βάσιμα ελπίζει το Παρίσι, θα πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας. Εκτός από το Αμπου Ντάμπι, οι Γάλλοι εστιάζουν και στη Βαγδάτη. Το Ιράκ ήταν άλλωστε ένας από τους καλύτερους πελάτες των (ξεπερασμένων πλέον) Μιράζ F1 τις προηγούμενες δεκαετίες.
Ο Σαντάμ Χουσεΐν δεν κρατάει πλέον τα ηνία της χώρας αλλά το γαλλο-ιρακινό «φλερτ» καλά κρατεί. Ο σημερινός πρόεδρος Τζαλάλ Ταλαμπανί ακολουθεί πιστά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την αγορά εξοπλισμών, τη λογική «αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι». Στο περιθώριο πρόσφατης επίσκεψής του στην Πόλη του Φωτός επισφραγίστηκε η αγορά 24 ελικοπτέρων Εurocopter και δόθηκαν υποσχέσεις για νέες συμφωνίες στο άμεσο μέλλον. Η Ρωσία έχει ήδη ζητήσει από τα γαλλικά ναυπηγεία του Σεν Ναζέρ ένα «πλωτό φρούριο» Μistral αντί 550 εκατ. ευρώ.
Δημοσίευση σχολίου