Τέλος οι… με Τουρκία, στροφή σε Ισραήλ.

Του Άγη Βερούτη

Προ ολίγων ημερών συναντήθηκε ο Έλληνας Πρωθυπουργός με τον Ισραηλινό ομόλογό του στην Ιερουσαλήμ, και μίλησαν για σχεδόν τρεις ώρες για το μέλλον της σχέσης των δύο χωρών. Μετά από καιρό, όπου η Ελλάδα είχε μια ικανά επικριτική στάση για τις εξελίξεις του πολέμου του Ισραήλ με τις ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τις επιθέσεις στο έδαφός του, οι δύο χώρες αλλάζουν κεφάλαιο ενόψει των διεθνών εξελίξεων.

Σε ένα καινούργιο κεφάλαιο που αφορά στην επέκταση της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ, η έμφαση θα είναι αφενός στην αμυντική συνεργασία έναντι απειλών και την συνεργασία για ανάπτυξη στρατιωτικών τεχνολογιών, αφετέρου στην ενεργειακή συνεργασία στο πλαίσιο του "3+1” για την ανατολική Μεσόγειο. Η τελευταία περιλαμβάνει και το ηλεκτρικό καλώδιο διασύνδεσης Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας, για το το οποίο η Ελλάδα και η Κύπρος ήδη έχουν εξασφαλίσει Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση €650 εκατ. ευρώ για ένα τρίτο του κόστους του.

Θα μπορούσε ίσως και να αναβιώσει ο αγωγός East Med με το εκ νέου ενδιαφέρον της Αμερικανικής πλευράς (το "+1” της συνεργασίας) για υδρογονάνθρακες, σύμφωνα με τις επιταγές του νέου Αμερικανού προέδρου Τραμπ.

Και τα δύο έργα συνεπικουρούν στην εφαρμογή των ΑΟΖ Ελλάδος-Κύπρου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, χωρίς αυθαίρετη παρεμβολή της Τουρκίας, η οποία αμφισβητεί όλους και όλα, προσπαθώντας να διεκδικήσει μερίδιο σε ενεργειακά έργα που δεν την αφορούν, ακόμα και κάτω από την Κρήτη στέλνοντας κατασκοπικό πλοίο της ΜΙΤ να μαζεύει πληροφορίες για τις γεωτρήσεις της Chevron σε Ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα.

Πέραν από τα συνήθη και τετριμμένα, όπου οι δύο ηγέτες Ελλάδος-Ισραήλ επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας στους τομείς άμυνας και ενέργειας, ο Μητσοτάκης τόνισε τη σημασία της οικονομικής και αμυντικής συνεργασίας, επισημαίνοντας ότι η τελευταία είναι προτεραιότητα για την Ελλάδα. ​

Ήδη η Ελλάδα διαπραγματεύεται με το Ισραήλ την ανάπτυξη του αντιπυραυλικού και αντιαεροπορικού συστήματος "Ασπίς Αχιλλέως”, παρόμοιου με τον ισραηλινό "Iron Dome" με εκτιμώμενο κόστος €2 δισ. για την προστασία από πυραυλικές απειλές μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, καθώς και από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και drones.

Η συνεργασία με το Ισραήλ επίσης θα προσφέρει στην Ελλάδα μια μοναδική ευκαιρία να ενισχύσει την αμυντική της βιομηχανία, μέσω της συμπαραγωγής προηγμένων ισραηλινών συστημάτων που είναι ήδη σε παραγωγή εκεί. Επίσης θα ενισχύσει την Ελληνική τεχνογνωσία και θα δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας τεράστιας προστιθέμενης αξίας.

Για το Ισραήλ, η έξοδος προς τη θάλασσα, προς την Κύπρο, αποτελεί μοναδικής σημασίας στρατηγική του επιλογή, καθώς είναι περικυκλωμένο από αρνητικά διακείμενους γείτονες στην ξηρά. Επίσης, η υλοποίηση του τόξου Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα του δίνει δίοδο προς την τεράστια Ευρωπαϊκή αγορά και τις υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ.

Σημαντικότατα, και για τους δύο όμως, θα επιτρέψει την εξαγωγή αυτών των Ελληνο-Ισραηλινών αμυντικών συστημάτων στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, στο πλαίσιο των €800 δισ. του "Readiness 2030" (πρώην ReARM Europe) και του "Ευρωπαϊκού ΝΑΤΟ”, αξιοποιώντας τη νεότευκτη αυξημένη ζήτηση για αμυντικές τεχνολογίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι το οποίο το Ισραήλ δύσκολα θα μπορούσε να κάνει από μόνο του, καθώς το ίδιο δεν είναι μέλος της ΕΕ.​

Η στρατηγική αυτή συνεργασία ενισχύει την περιφερειακή σταθερότητα της Ανατολικής Μεσογείου και συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων ασφαλείας. Κυρίως αποτελεί αντίβαρο στον Τουρκικό αναθεωρητισμό και επιθετικότητα στη Μεσόγειο, στη Συρία και στην Κύπρο, ιδίως αν η Τουρκία αποκτήσει πρόσβαση και στα υπερσύγχρονα μαχητικά F-35.

Από την άλλη πλευρά, η υλοποίηση τόσο του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης, όσο και πιθανόν του EastMed με εντολή Τραμπ, προσφέρει ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη συνολικά, και απεξάρτηση από το ακριβό Αμερικανικό LNG και το γεωπολιτικά ασταθές Ρωσικό αέριο. Επίσης παρακάμπτει την Τουρκία ως μοναδικό ρυθμιστή των ροών (Ρωσικού) αερίου σήμερα προς την Ευρώπη.

Το κατά πόσον θα μπορέσει ο Κυριάκος να επιτύχει μια ενισχυμένη εταιρική σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ σε άμεσο χρόνο, όπως επέτυχε με την Γαλλία προ πενταετίας, όπως ήδη έχουμε με την Κύπρο, είναι πιθανόν να παίξει καθοριστικό ρόλο για το μέλλον των δύο χωρών και των λαών μας, στον επόμενο μισό αιώνα και παραπέρα. Η Ελλάδα δυστυχώς κινείται νωχελικά σε τέτοιες περιστάσεις, αλλά ελπίζω οι γραφειοκράτες να καμφθούν.

Η τεράστια σημασία της εταιρικής σχέσης αυτής δεν είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της Ελλάδας με την ΕΟΚ πριν 45 χρόνια, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η οποία μας έφερε στο σήμερα...

Με την πρωτοβουλία Μητσοτάκη-Νετανιάχου να ταξιδέψει ο πρώτος στην Ιερουσαλήμ και να καθίσουν στο τραπέζι ηγέτης προς ηγέτη για να πάρουν αποφάσεις, και όχι να αναθέσουν σε αντιπροσωπείες γραφειοκρατών συνομιλίες που ίσως έπαιρναν χρόνια για να καταλήξουν, πιθανόν σηματοδοτείται μια νέα top-down ενεργητική στρατηγική της Ελλάδας, με την προοπτική της φυγής προς τα εμπρός από την ως τώρα παθητική στρατηγική κατευνασμού προς την Τουρκία και τις επεκτατικές βλέψεις της στο Αιγαίο και στην Ελληνική ΑΟΖ.

Έτσι θα μας δοθεί η δυνατότητα για νέα στρατηγική αποτροπής και ενεργητικής προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην δυνατότητα συνένωσης των ΑΟΖ του τόξου Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, με βάση το Διεθνές Δίκαιο και όχι το δίκαιο του νταή ή του ισχυρότερου.

Ας ελπίσουμε η ταχύτητα υλοποίησης από πλευράς Ελλάδος να επιτρέψει στον Μητσοτάκη να αλλάξει το αμυντικό δόγμα της χώρας μας για τα επόμενα 50 χρόνια.

Όποιος δε, προσπαθήσει να το εμποδίσει για στενόμυαλα και μικροπολιτικά συμφέροντα της στιγμής, καλό θα είναι στο εξής να σκέφτεται δύο φορές πριν μιλήσει μία. Ειδικά το περιστασιακό αντιευρωπαϊκό μπλοκ της εβδομάδας, που εκφράζεται με μποτ και ψευδώνυμα του τουίτερ.

ΥΓ. Νομίζω πως ο Τσώρτσιλ είχε πει ότι, όποιος ανάμεσα στην ατίμωση και τον πόλεμο διαλέξει ατίμωση, τότε θα έχει πόλεμο.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.