Ακροδεξιά πασαρέλα για τα μάτια των Τραμπ -Μασκ.O Μητσοτάκης και το αντίπαλο δέος.

Του Σωτήρη Σιδέρη
Η ελληνική ακροδεξιά φοράει τα καλά της και ετοιμάζεται να υποδεχθεί ή να υποταχθεί καλύτερα, στις ιδεολογικές ορέξεις των Τραμπ -Μασκ, μην κατανοώντας σίγουρα ότι η περιφρόνηση που επιδεικνύουν στους διεθνείς οργανισμούς, το διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα των λαών, μπορεί να έχει ως επόμενο θύμα την Ελλάδα. Ο Βελόπουλος πρότεινε να μιλήσει στη βουλή ο Μασκ και η Λατινοπούλου, λέγεται, επικοινωνεί ήδη με παράγοντες των ΗΠΑ. Αυτοί είναι οι διαμορφωτές της ελληνικής πολιτικής στο άμεσο μέλλον;

Είναι θέμα χρόνου, όπως όλη η Δύση, έτσι και η Ελλάδα να βρεθεί αντιμέτωπη με έναν βουλιμικό Λευκό Οίκο και μια ακόρεστη ελίτ δισεκατομμυριούχων, που απειλεί τον κόσμο, που αδιαφορεί για κανόνες, σύνορα και συμμαχίες.

Στην Αθήνα, αν κρίνουμε από την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο, συμπεραίνουμε, ότι ο πρωθυπουργός είναι κυριολεκτικά αμήχανος και αδύναμος και αναζητά σωσίβιο σε μια τρικυμιώδη θάλασσα. Αντί όμως να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες της κυβέρνησης και της χώρας, αλλά και τις σχέσεις του με την ακροδεξιά, επιδόθηκε σε μια κοινωνικά απειλητική τοποθέτηση, με μοναδικό στόχο να διατηρήσει τα εκλογικά κεκτημένα του 2023. Δηλαδή, εμφανίστηκε αφύσικα ανέτοιμος να εξηγήσει στον λαό τι στόχους έχει.

Ρηχές διαπιστώσεις

Ο πρωθυπουργός έχει δύο νέα σοβαρά προβλήματα. Μέχρι τώρα πίστευε ότι μπορεί με ψευτοπαροχές και επικοινωνιακά τεχνάσματα να χειραγωγήσει την ακροδεξιά και να την καταστήσει εκλογική πελάτισσα της ΝΔ. Τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα μεγάλο κύμα ανατροπών που συντελείται στην διεθνή σκηνή, που δεν επηρεάζεται μόνο από τις πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ, αλλά υποκινούνται πέραν του Ατλαντικού. Αυτό ακριβώς ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει. Πρώτον γιατί αν το κάνει θα βρεθεί αντιμέτωπος με το σύστημα Τραμπ -Μασκ και δεν θέλει. Δεύτερον, κλείνει το μάτι στην ακροδεξιά αναμένοντας ότι θα έχει οφέλη. Αμηχανία και ανησυχία επικρατεί ενόψει κάποιας τοποθέτησης από την Ουάσιγκτον για τα ελληνοτουρκικά και τον Ερντογάν.

Αναζητώντας μια τομή σε όλα αυτά, επιχείρησε στο υπουργικό συμβούλιο να προκαλέσει ανησυχία στην κοινή γνώμη και να συσπειρώσει το εκλογικό του σώμα, με την επίκληση της σταθερότητας. Είπε χαρακτηριστικά:
« ...Μπροστά μας διαγράφεται μια χρονιά δύσκολη. Εκτός συνόρων με πολέμους, οικονομική αβεβαιότητα, αστάθεια σε πολλές κοινωνίες, με την κλιματική κρίση να γίνεται ολοένα και πιο απειλητική αν σκεφτούμε τις πρωτοφανείς ως προς την καταστροφικότητά τους φωτιές στην Καλιφόρνια αλλά και με τεκτονικές θα έλεγα ανατροπές σε αυτό που ξέρουμε ως πολιτική, αν αναλογιστούμε και όσα διαδραματίζονται πέραν του Ατλαντικού. Γιατί πράγματι βρισκόμαστε σε ένα τοπίο το οποίο δεν το σκιάζουν μόνο διακηρύξεις και θα έλεγα πρωτοφανείς εξαγγελίες, προαναγγέλλοντας και γεωστρατηγικές μεταβολές, αλλαγές στις ζώνες επιρροής”.

Είναι πρωτοφανής και φυσικά καθυστερημένη η διαπίστωση του πρωθυπουργού για “γεωστρατηγικές μεταβολές, αλλαγές στις ζώνες επιρροής”. Τώρα το κατάλαβε; ο εξοντωτικός πόλεμος του Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης και του Λιβάνου και η κατάληψη νέων εδαφών στην Συρία δεν είναι αλλαγή στις ζώνες επιρροής; ο ρόλος της Τουρκίας στην Συρία και την Λιβύη δεν είναι το ίδιο, όπως και η κατοχή τεράστιων εδαφικών εκστάσεων της Ουκρανίας από την Ρωσία; και όμως όλα αυτά, δεν συγκίνησαν ποτέ τον πρωθυπουργό, αν εξαιρέσουμε την αντιρωσική πολιτική. Τώρα όμως που ο Τραμπ ετοιμάζει το έδαφος για συνομιλίες με τον Πούτιν τι θα κάνει η Ελλάδα; θα μείνει στο περιθώριο και δεν αποκαταστήσει σχέσεις με τη Μόσχα;

Αλλά ακόμη περισσότερη έκπληξη και προβληματισμό προκαλεί το άλλο σκέλος της δήλωσή του στο υπουργικό συμβούλιο που αναφέρει:
“Μπροστά μας διαμορφώνεται και ένα πρωτόγνωρο σκηνικό όπου παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες διεκδικούν το ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης σε πολλές χώρες. Ένα φαινόμενο το οποίο και με τη συνδρομή της ακόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεί θα έλεγα τον δυτικό πολιτισμό του ορθού λόγου και της δημοκρατίας και προφανώς οι απαντήσεις σε αυτές τις προκλήσεις δεν μπορούν να δοθούν μόνο στο επίπεδο της πατρίδας μας. Αντιλαμβάνεστε ότι απασχολούν τα ζητήματα αυτά και την ΕΕ σε ανώτατο επίπεδο αλλά προφανώς πρέπει να λάβουν κεντρική θέση και στους δικούς μας προβληματισμούς».

Οι διαχωριστικές γραμμές

Γιατί ανησυχεί ο πρωθυπουργός; στην Ελλάδα ποιες δυνάμεις διαμορφώνουν την κοινή γνώμη; οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες που είναι σύμμαχοι της κυβέρνησης και τα ΜΜΕ που είναι σχεδόν μονοκομματικά . Με απλά λόγια ο Κυριάκος Μητσοτάκης οικοδόμησε τις συμμαχίες του στην Ελλάδα, πέτυχε πολλούς από τους στόχους του, επανίδρυσε το πελατειακό κράτος υποστηρίζει τα καρτέλ και τα υπερκέρδη και έχει όλα τα ΜΜΕ μαζί του. Απλά επειδή αυτά τα κάνει στην ελληνική κλίμακα δεν τον ενδιαφέρει. Τώρα όμως που εμφανίζονται κάποιοι παγκόσμιοι παίχτες, όπως ο Μπέζος, ο Μασκ και ο Ζούκεμπεργκ να επιδιώκουν όσα και ο ίδιος στην Ελλάδα, τον τρομάζουν. Οπότε ή θα προσαρμοστεί και θα δηλώσει υποτέλεια στον Τραμπ ή θα βρεθεί αντιμέτωπος. Αυτό τον “σκοτώνει”..

Υπό αυτήν την οπτική, αν ο πρωθυπουργός ανησυχεί για το μέλλον της δημοκρατίας στη Δύση ή και στην Ελλάδα, ας σεβαστεί τους θεσμούς, το κράτος δικαίου, ας απολογηθεί για τις υποκλοπές, τα καρτέλ, τις απευθείας αναθέσεις, το εθνικό βατερλό του Ταμείου Ανάκαμψης και πολλά ακόμη.
Για μια ακόμη φορά, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προσπαθήσουν να θολώσουν τα πολιτικά νερά για να μην βραχούν από την καταιγίδα Τραμπ-Μασκ. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερό σίγουρα, αλλά αν ο πρωθυπουργός θέλει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία, ας ανοίξει μέτωπο κατά της ακροδεξιάς , ας υψώσει διαχωριστική γραμμή και ας προσεγγίσει με νέο σκεπτικό τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται. Το γεγονός ότι δεν το έκανε στο υπουργικό συμβούλιο, δεν είναι καθόλου τυχαίο...

Πολύ σημαντικός είναι και ο ρόλος της Αριστεράς. Το ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να κινητοποιηθεί για να επηρεάσει προς άλλη κατεύθυνση τις εξελίξεις. Επομένως η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ , η Νέα Αριστερά και άλλα κόμματα και κινήσεις είναι αυτά που πρώτα πρέπει να οριοθετήσουν την πολιτική τους απέναντι στο φαινόμενο Τραμπ, απέναντι στην ελληνική ακροδεξιά και τους τακτικισμούς του Μητσοτάκη και να συγκροτήσουν ένα νέο κίνημα , ένα αντίπαλο δέος στην σύμφυση Δεξιάς -Ακροδεξιάς, πριν αυτό γίνει κυρίαρχο στην Ελλάδα.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.