![](https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/01/tempi_6445440-930x550.jpg)
Όπως ήδη αναλύεται στο άρθρο μας Τέμπη: Όχι, η δικαιοσύνη ΔΕΝ κάνει έρευνα για τον Καραμανλή, ούτε είναι προαπαιτούμενο για να του ασκήσει δίωξη η Βουλή, η δικαστική εξουσία όχι απλώς δεν εξετάζει τυχόν ποινικές ευθύνες πρώην υπουργών για το έγκλημα των Τεμπών αλλά το ίδιο το άρθρο 86 του Συντάγματοςτης το απαγορεύει να το κάνει. Δεν είναι δηλαδή το πρόβλημα ότι δεν γίνεται δικαστική έρευνα για πολιτικά πρόσωπα αλλά ότι απαγορεύεται να γίνει. Απαγορεύεται στους δικαστικούς να ελέγξουν ενδεχόμενες ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τα κυβερνητικά στελέχη που λένε “αφήστε την δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της” για να παραπλανήσουν την κοινωνία ότι δήθεν είμαστε σε αναμονή του τί θα δείξει η δικαστική έρευνα. Γνωρίζουν ότι δεν είναι δουλειά της δικαστικής εξουσίας να ερευνήσει ενδεχόμενες ευθύνες τους. Ξέρουν μετά βεβαιότητας ότι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι και γαλήνιοι διότι τελούν σε καθεστώς εξαίρεσης από οποιαδήποτε ευθύνη. Έχουν την βεβαιότητα ότι τίποτα και κανένας δεν τους ακουμπάει. Δεν φοβούνται τίποτα. Διαβάστε το άρθρο μας Τέμπη: Συγκάλυψη, Παραπληροφόρηση, Ευθύνη υπουργών, Βουλευτική ασυλία και Παραγραφή.
Ακόμα όμως κι αν επιτρέπονταν στην δικαστική εξουσία να ελέγξει τυχόν ποινικές ευθύνες πρώην υπουργών, αυτή θα το έπραττε?
Μάλλον για το αντίθετο είναι βέβαιοι οι πολίτες. Ότι ακόμα κι αν δεν απαγορεύονταν, θα βρίσκονταν δικαστικοί λειτουργοί πρόθυμοι να θυσιάσουν την συνείδηση τους και την εξουσία που τους εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός να ασκούν δικαιοδοτικά καθήκοντα στο όνομα του (Σ26 παρ 3). Γνωρίζουν ότι το δόγμα της “αυστηροποίησης”, των “παραδειγματικων ποινών” και του ηθικού πανικού, αφορά τα λεγόμενα “μικρά ψάρια” και την ποινικοποίηση της φτώχειας. Γνωρίζουν ότι εξαιρούνται οποιασδήποτε ευθύνης οι νομοθέτες και οι κυβερνητικοί, που φέρνουν με μεγαλοστομίες νόμους για “αυστηρότερες ποινές” καθώς κι ότι αυτή η εξαίρεση επιτυγχάνεται με την σύμπραξη των θεσμών εκείνων που θα έπρεπε να λειτουργούν ακριβώς αντίθετα, δηλαδή ως αντίβαρα στην αυθαιρεσία. Συγγενείς και κοινωνία γνωρίζουν ότι όταν οι πολιτικοί μιλούν περί ατιμωρησίας, εννοούν την ατιμωρησία των άλλων κι όχι των ίδιων. Οι ίδιοι εξαιρούνται, όχι απλώς των νόμων, αλλά γενικότερα οποιασδήποτε ευθύνης. Είναι διάχυτη η ανησυχία στους πολίτες ότι κάθε εποχή έχει τον δικό της Κόλλια και για τον λόγο αυτό δεν εμπιστεύονται την δικαστική εξουσία.
Από την άλλη, η ανησυχία των πολιτικών είναι ότι κάθε εποχή έχει τον δικό της Σαρτζετάκη, Δελλαπόρτα και Ντεγιάννη, οι οποίοι θα σπάσουν το καθεστώς εξαίρεσης των “υψηλά ιστάμενων” που έχουν μάθει να μην λογοδοτούν. Ότι υπάρχει μία στο τόσο το ενδεχόμενο να πάψουν να απολαμβάνουν την ιδιότυπη ασυλία την οποία πιστεύουν ότι δικαιούνται “ελέω Θεού“, ένεκα του ότι δεν είναι κοινοί θνητοί σαν τους υπόλοιπους. Έχουν μάθει να μην έχει κόστος η άσκηση της εξουσίας παρά μόνο ωφέλη. Το έχουν συνηθίσει τόσο πολύ αυτό το ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης που ενδέχεται να έχουν πιστέψει ότι κάπου είναι γραμμένο. Και πράγματι ήταν γραμμένο. Στο αυτοκρατορικό δίκαιο του μεσαίωνα (Ο βασιλεύς τοις νόμοις ουχ υπόκειται). Δυσκολεύονται να εμπεδώσουν ότι όλες οι εξουσίες, ακόμα και η δικαστική, δεν πηγάζουν από τους ίδιους αλλά από τον λαό (Σ1 παρ. 3) κι ότι συμβαίνει πού και πού να λογοδοτούν. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου
Click to see the code!
To insert emoticon you must added at least one space before the code.