Foreign Affairs: Πώς η Τουρκία “κέρδισε” τον συριακό εμφύλιο πόλεμο.

Η πτώση του Άσαντ είναι ευλογία για τον Ερντογάν – τουλάχιστον προς το παρόν.

Η πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ προκάλεσε τεράστια ανησυχία. Η Άγκυρα αντιθέτως δεν φαίνεται να προβληματίζεται… Αντί να ανησυχεί για τις προοπτικές της Συρίας μετά από μια δεκαετία και πλέον συγκρούσεων, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βλέπει ευκαιρίες στο μέλλον μετά τον Άσαντ. Η αισιοδοξία του έχει βάση: από όλους τους μεγάλους παίκτες της περιοχής, η Άγκυρα διαθέτει τους ισχυρότερους διαύλους επικοινωνίας και ιστορικό συνεργασίας με την ισλαμιστική ομάδα που έχει τώρα την ευθύνη στη Δαμασκό, τοποθετώντας την έτσι ώστε να καρπωθεί τα οφέλη από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ.

Επικεφαλής μεταξύ των δυνάμεων των ανταρτών που τερμάτισαν την κυριαρχία του Άσαντ είναι η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), μια σουνιτική μουσουλμανική ομάδα που προηγουμένως συνδεόταν με την Αλ Κάιντα και έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα Ηνωμένα Έθνη. Παρά τους χαρακτηρισμούς αυτούς, η Τουρκία έχει παράσχει έμμεση βοήθεια στην HTS. Η τουρκική στρατιωτική παρουσία στη βορειοδυτική συριακή πόλη Ιντλίμπ προστάτευσε σε μεγάλο βαθμό την ομάδα από τις επιθέσεις των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων, επιτρέποντάς της να διοικεί ανενόχλητη την επαρχία για χρόνια. Η Τουρκία διαχειρίστηκε τη ροή διεθνούς βοήθειας σε περιοχές που διοικούνται από την HTS, γεγονός που αύξησε τη νομιμοποίηση της ομάδας μεταξύ των ντόπιων. Το εμπόριο μέσω των τουρκικών συνόρων παρείχε επίσης οικονομική στήριξη στην HTS.

Όλα αυτά έδωσαν στην Τουρκία επιρροή επί της HTS. Τον Οκτώβριο, ο Ερντογάν ακύρωσε τα σχέδια για μια επίθεση των ανταρτών στο Χαλέπι- όταν οι δυνάμεις των ανταρτών ξεκίνησαν την εκστρατεία τους στα τέλη του περασμένου μήνα, πιθανότατα το έκαναν με την έγκριση του Ερντογάν. Για χρόνια, ο Άσαντ καθυστερούσε καθώς ο Ερντογάν προσπαθούσε να βελτιώσει τους δεσμούς με τη Δαμασκό και να επαναπατρίσει τα εκατομμύρια των Σύρων προσφύγων, η παρουσία των οποίων στην Τουρκία υπονόμευε την υποστήριξη προς το κυβερνών κόμμα του. Με τους περιφερειακούς συμμάχους του Άσαντ να έχουν αποδυναμωθεί από την ισραηλινή εκστρατεία στη Γάζα και τον Λίβανο και τη Ρωσία να έχει αποσυντονιστεί στην Ουκρανία, ο Ερντογάν είδε μια ευκαιρία να αναγκάσει τον Σύρο ηγέτη να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Η θυελλώδης επιτυχία των ανταρτών αποτέλεσε έκπληξη. Τώρα, ο Άσαντ έχει φύγει εντελώς από το προσκήνιο και ο Ερντογάν ετοιμάζεται να εξαργυρώσει την πολυετή επένδυσή του στη συριακή αντιπολίτευση. Το Ιράν και η Ρωσία -οι κυριότεροι αντίπαλοι της Τουρκίας στη Συρία-είναι τιθασευμένοι- μια φιλική κυβέρνηση θα μπορούσε σύντομα να συσταθεί στη Δαμασκό, έτοιμη να υποδεχτεί πίσω τους πρόσφυγες- και η αποχώρηση του Άσαντ θα μπορούσε ακόμη και να ανοίξει ένα παράθυρο για την αποχώρηση των εναπομεινάντων αμερικανικών στρατευμάτων, εκπληρώνοντας έναν μακροχρόνιο στόχο της Άγκυρας. Εάν μπορέσει να αποφύγει τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν, η Τουρκία θα μπορούσε να καταλήξει ξεκάθαρος νικητής στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.