Γιώργος Σκαφιδάς
«Ο Ερντογάν έχει πάρει φόρα» («Erdogan is on a roll»), γράφει ο (συμπολιτευόμενος) Τούρκος δημοσιογράφος Ράγκιπ Σόιλου, δανειζόμενος μια φράση από τον χώρο του αθλητισμού.
Αφού φιλοξένησε τους ηγέτες της Σομαλίας και της Αιθιοπίας την περασμένη Τετάρτη (11 Δεκεμβρίου) στην τουρκική πρωτεύουσα όπου υπεγράφη η επονομαζόμενη «διακήρυξη της Άγκυρας», ο Τούρκος πρόεδρος είχε τηλεφωνική συνομιλία -την περασμένη Παρασκευή-με τον Σουδανό Αμπντέλ Φατάχ αλ Μπουρχάν και τώρα λέει ότι θέλει να μεσολαβήσει για την εκτόνωση της έντασης μεταξύ Σουδάν και ΗΑΕ.
Κι όλα αυτά, την ώρα που ο τουρκόφιλος SNA κερδίζει έδαφος εντός των συνόρων της μετά-Ασαντ Συρίας ενάντια στους Κούρδους των SDF/YPG, ως φαίνεται προς το παρόν με την ανοχή των Αμερικανών, η οποία αμερικανική ανοχή μένει βέβαια να φανεί για πόσο θα συνεχιστεί και ως πού θα φτάσει γεωγραφικά.
Πράγματι, εκ πρώτης όψεως η team Erdogan δείχνει στην παρούσα φάση να κερδίζει πόντους διεθνώς, με την υποσημείωση ωστόσο ότι ο αγώνας δεν τελείωσε.
Από την ήττα του Μπασάρ αλ Ασαντ και έπειτα, μια εξέλιξη η οποία ερμηνεύεται παράλληλα και ως ήττα για τη Ρωσία και το Ιράν, η Τουρκία του Ερντογάν παίζει πια μπάλα με άλλο (αναθεωρητικό) αέρα στο συριακό έδαφος, ως ρυθμιστικός παράγοντας τον οποίο όμως πια αποδέχεται ως τέτοιο (ρυθμιστικό) και η διεθνής κοινότητα.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η Άγκυρα νιώθει πια δικαιωμένη για τις επιλογές της (τις αλλεπάλληλες τουρκικές στρατιωτικές εισβολές στη Συρία της περιόδου 2016-2022) και συνεχίζει σε επιθετική τροχιά, θέτοντας πια ανοιχτά ως στόχο τη συντριβή των YPG εντός της Συρίας.
Επισήμως, η τουρκική ηγεσία παρουσιάζεται, βέβαια, να υποστηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Εάν η Τουρκία επιτύχει όλους τους βασικούς στόχους της («αποκτώντας» μια φιλική προς τα τουρκικά συμφέροντα κυβέρνηση στη Δαμασκό, «εξαλείφοντας» τις κουρδικές πολιτοφυλακές στα βόρεια και ανατολικά της Συρίας, επαναπατρίζοντας πολλούς Σύρους πρόσφυγες και εξασφαλίζοντας ένα μεγάλο κομμάτι από την πίτα της συριακής ανοικοδόμησης), δεν θα έχει λόγο να προωθήσει ένα σενάριο πολυδιάσπασης της Συρίας, αν και υπάρχουν εντός της Τουρκίας κύκλοι που θα επιθυμούσαν κάτι τέτοιο.
Τα «ματς» είναι πολλά, πολυπαραγοντικά και σε εξέλιξη. Η εικόνα της σχεδόν απόλυτης τουρκικής κυριαρχίας επί των περιφερειακών εξελίξεων που παρουσίασε ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, προφανώς δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η Άγκυρα μετράει κέρδη μεν, αλλά δεν «παίζει» μόνη ούτε ανεξέλεγκτη στην περιοχή.
Οι Άραβες, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, οι Κούρδοι, το Ιράν, η Ρωσία, ακόμη και πολλοί Σύροι (οι οποίοι δεν εξαρτώνται όμως από την Τουρκία, όπως για παράδειγμα εκείνοι της HTS) θα μπορούσαν να την κοντράρουν εάν τους «προκαλέσει» το προσεχές διάστημα. Εάν η πλευρά Ερντογάν παρασυρθεί από την αλαζονεία της και επιχειρήσει εκβιασμούς ή θέσει υπερβολικές απαιτήσεις, μπορεί να βρεθεί προ «εκπλήξεων».
Ακόμη και η συμφωνία Σομαλίας-Αιθιοπιάς που υπεγράφη αυτήν την εβδομάδα στην Άγκυρα έπειτα από τουρκική διαμεσολάβηση, μια συμφωνία για την πρόσβαση της Αιθιοπίας στη θάλασσα (μέσω Σομαλίας κι όχι Σομαλιλάνδης) την οποία πρόβαλε ως «ιστορική» η τουρκική πλευρά, θα μπορούσε να ανατραπεί μέσα στο 2025 εάν Αντίς Αμπέμπα και Μογκαντίσου δεν καταφέρουν να τα βρουν στις τεχνικές λεπτομέρειες…
Επί του πρακτέου ωστόσο, οι Τούρκοι έχουν πια λόγο να θεωρούν ότι κάποια από τα τετελεσμένα που δημιούργησαν επί του συριακού εδάφους τα περασμένα χρόνια, τώρα «δικαιώνονται» αποδίδοντας καρπούς. Πολλοί δυτικοί οι οποίοι προ ετών επέκριναν τις τουρκικές επεμβάσεις στη Συρία, τώρα σπεύδουν να συνομιλήσουν με την Άγκυρα για το Συριακό…
Πώς θα μπορούσε, όμως, αυτή η νέα (προσωρινή ή όχι, μένει να φανεί) τάξη πραγμάτων να επηρεάσει τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό;
Στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών η Άγκυρα δεν θα είχε λόγο, στην παρούσα φάση, να προκαλέσει εντάσεις καθώς αυτό μπορεί να χάλαγε το φαινομενικώς καλό κλίμα που επικρατεί αυτήν την περίοδο στις σχέσεις της με τη Δύση. Από την άλλη πλευρά ωστόσο, κάποιοι στην Τουρκία μπορεί τώρα να θεωρήσουν ότι, αφού «πέτυχε» το τουρκικό «πείραμα» στη Συρία, θα επιτύχει και στη Λιβύη… Σε κάθε περίπτωση, με τις κλιμακώσεις και τις αποκλιμακώσεις του, ο τουρκικός επεκτατικός αναθεωρητισμός όλα δείχνουν ότι έχει έρθει για να μείνει.
Στο Κυπριακό από την άλλη πλευρά, η τουρκική γραμμή έχει σκληρύνει σημαντικά τα τελευταία χρόνια και δεν αναμένεται να «μαλακώσει». Αντιθέτως, εάν η τουρκική επιρροή παγιωθεί στην παράκτια Συρία, ο τουρκικός αναθεωρητισμός θα μπορούσε να αποκτήσει μια νέα «βάση» επέκτασης στην Ανατολική Μεσόγειο…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου