ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ … «SCRAMBLE»
Στις διαδοχικές, με συνοπτικές -βλ. μη διαγωνιστικές– διαδικασίες (π.χ. στην περίπτωση του UH-60M με τον νατοϊκό αριθμό ονομαστικού – NSN [NATO Stock Number] 1520-01-492-6234) αναθέσεις συμβολαίων ή στην τελική φάση υπογραφής των συμβάσεων (MH-60R, UH-60M, F-35A) της κυβέρνησης, στην Lockheed Martin φαίνεται ότι προσαρμόζουν την επικοινωνιακή τους καμπάνια. Εξάλλου, πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες αεροδιαστημικές και αμυντικές βιομηχανίες παγκοσμίως, στην οποία δικαιωματικά ανήκει ο τίτλος… του εθνικού προμηθευτή!
Ταχύτης και πολιτικός βίος
Για παράδειγμα χθες με προειδοποίηση μικρότερη των 24 ωρών, εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης προσεκλήθησαν να μεταβούν «με ίδια μέσα» στην αεροπορική βάση της Τανάγρας για παρουσίαση του αεροσκάφους τακτικών μεταφορών C-130J Super Hercules, υποψήφιο αντικαταστάτη των διαθέσιμων σήμερα C-130. Οπότε, εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να αναρωτηθούμε εάν οι τόσο συχνές παρουσιάσεις του συγκεκριμένου προϊόντος, σημαίνουν κάτι για το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του προγράμματος, που αγνοείται. Και αν ναι, αναρωτιέται κανείς εάν οι εντός μερικών μηνών αναθέσεις συμβολαίων συνολικού ύψους περί τα 5+ δις ευρώ (1,2 δις τα UH-60M, 3,4 δις τα F-35 και C-130J που δεν θα πέσουν κάτω από μισό δις) θα μπορούσαν να συνεπάγονται οτιδήποτε για τον αναμενόμενο βίο της κυβέρνησης. (ΖΝΡ)
ΜΟΕ – ΠΑΛΙΑ ΜΑΣ ΤΕΧΝΗ ΚΟΣΚΙΝΟ
Με άτυπη ενημέρωση έγινε γνωστή η επανέναρξη μίας παλαιότερης πρακτικής, της ανταλλαγής επισκέψεων των διοικητών σχηματισμών στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Οπότε το διήμερο 16-17 Απριλίου, «ο Έλληνας Διοικητής της 3ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Πεζικού με έδρα την Καβύλη Έβρου θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην τουρκική 54η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού που εδρεύει στην Αδριανούπολη». Με τη λήξη της επίσκεψης του, το διήμερο 18-19 Απριλίου, «ο Τούρκος Διοικητής της 4ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Πεζικού με έδρα την Κεσσάνη, θα πραγματοποιήσει επίσκεψη στην ελληνική 31η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Πεζικού που εδρεύει στις Φέρες».
Σατανικό σχέδιο
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τέτοιου είδους επαφές μπορούν να βοηθήσουν στην ταχεία αντιμετώπιση περιστατικών στη μεθόριο, με προϋπόθεση ότι ένθεν κακείθεν είναι επιθυμητές οι σχέσεις καλής γειτονίας και ο σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας. Όταν όμως ακόμα και η ανακήρυξη θαλάσσιων οικολογικών πάρκων αντιμετωπίζεται με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που θέτει απερίφραστα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας, τότε δύο τινά συμβαίνουν: είτε σε δουλειά να βρισκόμαστε δίνοντας ταυτόχρονα διαπιστευτήρια για το πόσο «καλά παιδιά» είμαστε, ή για να «αστειευτούμε» λίγο, επιχειρούμε μέσω ανάπτυξης διαπροσωπικών σχέσεων να… αλώσουμε το τουρκικό «βαθύ» κράτος, ελπίζοντας ότι με την πάροδο του χρόνου οι Τούρκοι διοικητές θα αναδειχθούν στα ανώτατα επίπεδα ηγεσίας. Σατανικό… (ΖΝΡ)
ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΚΑΙ ΤΡΩΣ…
Η επικοινωνία και το θέαμα είναι αναπόσπαστο μέρος των σύγχρονων πολεμικών επιχειρήσεων. Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Το στοιχείο αυτό εντοπίζεται… πανταχού παρόν. Από την 7η Οκτωβρίου που σημειώθηκε ο αιφνιδιασμός της ισλαμικής Χαμάς, η οποία δημοσιοποίησε το κατόρθωμά της με κάθε δυνατό τρόπο για την επίτευξη των πολιτικών της στόχων. Εάν είχε στοιχειωδώς αποφύγει τις αγριότητες που διαπράχθηκαν, το πλήγμα στο εβραϊκό κράτος θα ήταν ακόμα πιο αποτελεσματικό σε πολλαπλά επίπεδα.
Το φιλοθεάμον κοινό…
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στην αντεκδικητική επίθεση του Ιράν το περασμένο Σαββατοκύριακο, ενώ η αξιοποίηση του συνεχίζεται, εν αναμονή της απόφασης των Ισραηλινών για το πως θα επιλέξουν να αντιδράσουν… Αυτή η καινοφανής κατάσταση που παρατηρείται στη Μέση Ανατολή, δείχνει να αλλοιώνει κάποια δεδομένα στις πολεμικές επιχειρήσεις, όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Η επιχείρηση των Ιρανών στηρίχθηκε στην εικόνα, με το «φιλοθεάμον διεθνές κοινό» να περιμένει στις οθόνες των τηλεοράσεων την εξέλιξη του δράματος. Πόσοι κατάλαβαν ότι για χάρη της επικοινωνίας είχε θυσιαστεί η προσπάθεια να επιτευχθεί ο όποιος αιφνιδιασμός…
Επικοινωνία vs. αιφνιδιασμός
Θα μπορούσε άραγε, ένα πρώτο συμπέρασμα – παρατήρηση να είναι, ότι η επικοινωνία αρχίζει να πλησιάζει προς την κορυφή των προτεραιοτήτων που υπηρετεί μια επιχειρησιακή σχεδίαση, όσο μικρότερη είναι η διάθεση εμπλοκής σε γενικευμένη πολεμική σύρραξη; Όταν δηλαδή οι στόχοι παραμένουν περιορισμένοι και δεν αποσκοπούν στην ολοκληρωτική καταστροφή του αντιπάλου. Δηλαδή, εν ολίγοις, σχετίζεται ευθέως -στο μέτρο που τους εξυπηρετεί- με τους αντικειμενικούς σκοπούς που επιδιώκονται. Διότι η δημοσιοποίηση των προθέσεων και η εμπλοκή σε αποτρεπτική ρητορική, θυσιάζει το κομβικό στις πολεμικές επιχειρήσεις πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού. Του όποιου αιφνιδιασμού, τακτικού ή στρατηγικού. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αλλάζει διαρκώς ο κόσμος. Αλλάζει διαρκώς και ο πόλεμος… (ΖΒΜ)
ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ
Πώς είναι δυνατόν η παρανοϊκή κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή να έχει πρακτικό αντίκτυπο στην ελληνική άμυνα; Μα είναι απλό! Ετοίμασε έτοιμο το αφήγημα για άλλη μια προτεραιότητα! Κι αυτή τη φορά μάλιστα δεν θα είναι και αμφιλεγόμενη… Σωστά το μαντέψατε! Για την αεράμυνα μιλάμε! Πόσες φορές δεν έχουμε αναφερθεί σε αυτό τον παραμελημένο τομέα; Πόσες φορές έχουμε αναφερθεί στην ειδική φύση της απειλής που αντιμετωπίζει η Ελλάδα από το τουρκικό βαλλιστικό οπλοστάσιο, το οποίο χρήζει συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για να αντιμετωπιστεί; Όσο αυτό είναι δυνατό. Τι συνέβη λοιπόν; Έσπευσε ο Ερντογάν να θυμίσει σε ομιλία του, ότι και η χώρα του διαθέτει κάθε τύπου μη επανδρωμένα.
«Ασίστ» Ιρανών, χαρά Ισραηλινών σε ελληνικό γήπεδο!
Εκεί στρέφεται ο πόλεμος, μας είπε ο πολυχρονεμένος. Κι όντας… «ξύλο απελέκητο» ο Τούρκος πρόεδρος, δεν τα σκέφτηκε μόνος του. Κάποιους έχει και του τα λένε. Δεν τα βγάζει από το κεφάλι του. Πού θα τα χρησιμοποιήσει τα βαλλιστικά και τα μη επανδρωμένα; Μαντέψτε ποιος εντάσσεται στη λίστα… Η Ελλάδα εξετάζει κατά προτεραιότητα ισραηλινές υποψηφιότητες για το νέο σύστημα αεράμυνας που θα αντικαταστήσουν τα διάφορα ρωσικά, των οποίων η υποστήριξη εξελίσσεται σε εφιάλτη. Άρα, η εικόνα από το τρίωρο της επίθεσης των Ιρανών στο Ισραήλ, «έστρωσε τη μπάλα» στην ελληνική κυβέρνηση. Για παράδειγμα, για τα F-35 θα βρεις λογική που να υποστηρίζει είτε το «όχι», είτε το «όχι τώρα». Στην αεράμυνα, υπό το φως των εξελίξεων, είναι δύσκολο να βρεις έστω κι έναν Έλληνα να σου πει ότι δεν χρειάζεται…
«ΒΙΒΛΙΟ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΩΝ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ
Κάθε χρόνο, με κάθε κυβέρνηση γίνεται ο κακός χαμός, εν όψει Πάσχα, ποιοι θα μεταβούν το Μεγάλο Σάββατο με το κυβερνητικό αεροσκάφος στους Αγίους Τόπους, στα Ιεροσόλυμα, για να φέρουν το Άγιο Φως. Όπως όλοι θυμόμαστε, η ελληνική κυβέρνηση το υποδέχεται με τιμές αρχηγού κράτους. Κι όπως σχολίαζε χθες το βράδυ αγαπημένος -θυμόσοφος και πολύπειρος- φίλος, προερχόμενος από τις Ένοπλες Δυνάμεις, «να δεις που ενώ κάποτε τσακώνονταν για το ποιος θα πρωτοπάει να φέρει το Άγιο Φως, για την ευλογία ασφαλώς… φέτος θα τσακωθούν για το ποιος θα το αποφύγει». Προφανώς διότι τη βαθιά θρησκευτική κατάνυξη την… παρεμβάλει άλλο φως, ή μάλλον ο φόβος του. Αυτό το απόκοσμο, της αεράμυνας, το βράδυ.
ΣΥΓΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ;
Ενώ μέχρι στιγμής καθετί ρωσικό είναι από παντού κομμένο, εξαιτίας της εισβολής στην Ουκρανία και του πολέμου που ακόμα μαίνεται, οι Γάλλοι που προσφάτως… έφαγαν τα μουστάκια τους με τους Ρώσους και απείλησαν μέχρι και με αυτόνομη αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, έκαναν ένα πρώτο βήμα. Στη λίστα των καλεσμένων για τον ετήσιο εορτασμό της D-DAY (απόβαση στη Νορμανδία), μαζί με τον Τζο Μπάιντεν και άλλους ηγέτες, μπορεί να μη βρίσκεται ο Βλαδίμηρος Πούτιν, όμως υπάρχουν Ρώσοι προσκεκλημένοι, αν και ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστοί. Αυτό δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο.
Αμήχανη αντιμετώπιση
Να θυμηθούμε την απουσία τα τελευταία χρόνια εκπροσώπων των δυτικών κυβερνήσεων στον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης με τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στη Μόσχα. Η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης, διαχρονικά, έβγαζε λίγη πλάκα, λόγω της ασυνέπειας στη στάση. Το 2014 ο Πούτιν προσεκλήθη, παρά την κίνηση που κατέληξε στον αναίμακτο έλεγχο της Κριμαίας λίγους μήνες νωρίτερα. Ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, είχε αναφέρει, «μπορεί να έχουμε διαφορές δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι ο ρωσικός λαός έδωσε εκατομμύρια ζωές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Για να μην πάμε στις αντίστοιχες –διπλωματικά χοντροκομμένες– ελληνικές ενέργειες στους εορτασμούς απελευθέρωσης περιοχών της χώρας, ή ακόμα κι αυτήν καθαυτή τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου.
Ζυμώσεις…
Είναι προφανές ότι η διπλωματία έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα. Όμως τα πρώτα σημάδια μιας ακόμα κυνικής προσαρμογής στα δεδομένα είναι εδώ. Ειδικά στην περίπτωση της Γαλλίας που ιστορικά είχε διαφοροποιημένη γεωπολιτική οπτική απέναντι στη Ρωσία και παρότι η μετωπική σύγκρουση συμφερόντων στο Σαχέλ της Αφρικής έχει υπαγορεύσει μεγάλο μέρος της στάσης των Παρισίων στην εξέλιξη του πολέμου της Ουκρανίας. Η διπλωματία γενικότερα δείχνει να έχει εισέλθει στη διαδικασία αναθεωρήσεων. Πέραν μάλιστα της ευδιάκριτης αλλαγής του τόνου των συζητήσεων τόσο στις αναλύσεις – αρθρογραφία των κορυφαίων ψηφιακών και έντυπων δυτικών μέσων ενημέρωσης, αλλά και των εξειδικευμένων στις διεθνείς σχέσεις επιθεωρήσεων. Ευθυγραμμίζεται με την εικόνα της στιγμής στο έδαφος της Ουκρανίας, ιδίως όταν αυτή τείνει να εξελιχθεί σε «τάση». Να τονιστεί βέβαια το «της στιγμής». Διότι το πράγμα δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει. Προς το παρόν.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου