Πολυτυπίας ελικοπτέρων συνέχεια στις Ένοπλες Δυνάμεις – Ζητούμενο ο ορθολογισμός! Αφορμή για το σχόλιο αυτό είναι δημοσιεύματα σχετικά με τα ελικόπτερα ΑΒ212 που βρίσκονται σε υπηρεσία στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε μια από τις εκτενείς αναλύσεις του παρελθόντος που δημοσίευσε το DP, αφορούσε τον εκσυγχρονισμό των ελικοπτέρων τύπου ΑΒ-212 του Στρατού της Αυστρίας, που μέχρι σήμερα προσφέρουν πολύτιμο έργο όχι μόνο σε ρόλο έρευνας και διάσωσης στο περιβάλλον των Άλπεων, αλλά και στις αερομεταφορές.
Αντίστοιχα και η ισπανική αεροπορική βιομηχανία κινητοποιήθηκε την περασμένη δεκαετία, για την επιτυχή υλοποίηση ενός χαμηλού κόστους προγράμματος εκσυγχρονισμού των ΑΒ-212 του ναυτικού της χώρας, τα οποία μάλιστα αγοράστηκαν αρκετά χρόνια πριν από τα ελικόπτερα του ίδιου τύπου που απέκτησε το Πολεμικό Ναυτικό της Ελλάδας! Πριν από 20 ολόκληρα χρόνια και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ένα από τα ελικόπτερα ΑΒ 212 της Πολεμικής Αεροπορίας, εξοπλίστηκε με πυργίσκο ηλεκτροοπτικών της WESCAM.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό. Για ποιον λόγο δεν έγινε η ίδια προσθήκη και στα άλλα ΑΒ-212 της 358 Μοίρας, προκειμένου να αντικατασταθούν τα μονοκινητήρια ΑΒ-205 σε ρόλο SAR αποκτώντας και βαρούλκο ανύψωσης (hoist). Τίθενται βέβαια και άλλα ερωτήματα, ενώ σε άρθρο του “ΔΟΥΡΕΙΟΥ”, αναφέρεται ότι το μοναδικό Bell 212 της Αεροπορίας Στρατού, παραδόθηκε στην Πολεμική Αεροπορία. Γνώμη του DP είναι ότι έπρεπε να γίνει το αντίστροφο… Δηλαδή τα τέσσερα ΑΒ-212 ίδιας διαμόρφωσης (VIP) της ΠΑ, μαζί με τα εννέα συνολικά AB-212ASW/EW της ΔΕΝ (Διοίκηση Ελικοπτέρων Ναυτικού) θα έπρεπε να μεταβιβαστούν και να περιέλθουν στη δύναμη της Αεροπορίας Στρατού, καλύπτοντας μέρος των αναγκών αερομεταφορών / αεροκίνησης κυρίως για το νησιωτικό χώρο.
Θα ήταν δυνατό και οικονομικά εφικτό. Θα έπρεπε δηλαδή να έχουν υποστεί έναν έστω περιορισμένης έκτασης εκσυγχρονισμό και να αξιοποιηθούν για τη διενέργεια αποστολών πάνω από θάλασσα, ακριβώς επειδή είναι δικινητήρια, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερα περιθώρια ασφάλειας και φυσικά μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα σε σχέση με τα μονοκινητήρια ΑΒ-205/UH-1H Huey. Τα 14 ελικόπτερα και μάλιστα δικινητήρια συνιστούν μια μη ευκαταφρόνητη δύναμη. Πολύ σημαντική για να παραμένει αναξιοποίητη.
Όσο για τις αποστολές έρευνας και διάσωσης (SAR) στα όρια του FIR Αθήνας, η Ελλάδα δεν αντιμετώπισε ποτέ κατά τα τελευταία 20 χρόνια πρόβλημα κατοχής ελικοπτέρων με τέτοιες δυνατότητες. Αντιμετώπισε και συνεχίζει να αντιμετωπίζει προβλήματα διαθεσιμοτήτων. Έχει δηλαδή ελικόπτερα που όμως δεν πετάνε γιατί δεν υποστηρίζονται. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα καινούρια NH-90 της Αεροπορίας Στρατού, αλλά -μέχρι πρότινος- και με τα Aegean Hawk της Δ.Ε.Ν., επί πολλά χρόνια φυσικά συμβαίνει και με τα ASS332C1 Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας.
Επίσης, ακριβώς όπως στη συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα / Ελληνικής Ακτοφυλακής, η Πολεμική Αεροπορία εκμεταλλεύεται επιχειρησιακά τέσσερα AS332C1 Super Puma του ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ για τη διενέργεια αποστολών SAR από το 1999-2000, παρομοίως θα μπορούσε η ελληνική πολιτεία να εκμεταλλευτεί τα έξι δικινητήρια και πλούσια εξοπλισμένα AS365N2 Dauphin II του ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ για την κάλυψη του Ιονίου Πελάγους και ολόκληρης της δυτικής Ελλάδας. Ημέρα και νύχτα και υπό άσχημες καιρικές συνθήκες. Στο ζήτημα της μηδενικής σχεδόν, εδώ και 20 χρόνια, εκμετάλλευσης των έξι Dauphin II, το DP έχει επίσης αναφερθεί αναλυτικά, δεδομένου ότι ο συγκεκριμένος τύπος ελικοπτέρου (προγενέστερη έκδοση), αξιοποιείται από την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ (US Coast Guard) εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες με μεγάλη επιτυχία στον ίδιο ρόλο πάνω από ωκεανό!
Συνοψίζοντας επομένως, οι ανάγκες για νέα ελικόπτερα επιβάλλεται να επανεξεταστούν και να επαναξιολογηθούν με βάση το ποιοι από τους ήδη διαθέσιμους τύπους μπορούν να επανέλθουν στην ενέργεια σε μικρό χρόνο και με λογικό κόστος, προκειμένου να προσφέρουν επιχειρησιακά σε βάθος χρόνου. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει με την Αεροπορία Στρατού και την Πολεμικής Αεροπορία, από τη στιγμή που η ΔΕΝ θα μείνει στο συνδυασμό Aegean Hawk και MH-60R. Με άλλα λόγια το ΥΠΕΘΑ οφείλει με βάση τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, να δώσει απαντήσεις στα παρακάτω ερωτήματα:
1. Σε ποιο χρονικό διάστημα και με ποιο εκτιμώμενο κόστος μπορούν να διατεθούν στις πτήσεις και τα 16 ΝΗ-90 που έχουν παραληφθεί;
2. Σε ποιο χρονικό διάστημα και με ποιο εκτιμώμενο κόστος θα μπορούσε να γίνει πλήρης εκμετάλλευση των 14 συνολικά ΑΒ-212 (εφτά ΑΒ-212ASW, δύο ΑΒ-212ΕW, τέσσερα AB-212VIP και ένα Bell 212 VIP) με σκοπό να ενισχυθεί άμεσα ο στόλος των μέσων μεταφορικών ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού και τα μονοκινητήρια ΑΒ-205/UH-1H να περιοριστούν σε ρόλους εκπαιδευτικούς και συνδέσμου (liaison);
3. Υπάρχει πρόβλεψη και πρόθεση αγοράς περισσότερων συλλογών Assault για τα 35 μέσα μεταφορικά ελικόπτερα τύπου UH-60M που σχεδιάζει να αποκτήσει η Αεροπορία Στρατού, έτσι ώστε αυτά να πλαισιώσουν αρχικά και κατόπιν να αντικαταστήσουν τα επιθετικά ελικόπτερα, αξιοποιώντας πυραύλους αέρος – εδάφους μεγάλης ακτίνας και περιφερόμενα πυρομαχικά; Πέρα από τα καθήκοντα που θα αναλάβουν ώς μεταφορικά ελικόπτερα.
4. Ποιος χρόνος και ποιο εκτιμώμενο κόστος απαιτούνται για την επαναφορά στην ενέργεια του συνόλου των AS332C1 Super Puma και AS365N3 Dauphin II; Υπάρχει ολοκληρωμένη εκτίμηση – μελέτη προ της λήψης απόφασης αγοράς νέων ελικοπτέρων SAR/CSAR;
Όλα τα παραπάνω γράφονται υπό την απόλυτα δεδομένη ανάγκη περιορισμού του αριθμού των τύπων ελικοπτέρων που είναι ενταγμένα σε υπηρεσία στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας. Τύπων που στην πλειοψηφία τους δεν πετούν (δεν είναι εκμεταλλεύσιμοι δηλαδή…) γιατί δεν μπορούν να υποστηριχθούν. Λόγοι ομοιοτυπίας και μείωσης του συνολικού κόστους επομένως, επιβάλλουν τη λήψη αποφάσεων το συντομότερο δυνατό. Η χαοτική κατάσταση που επικράτησε τις περασμένες δεκαετίες δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τώρα είναι η πλέον κατάλληλη περίοδος για να περάσουμε σε ένα ορθολογικότερο μέλλον και τον τομέα της εκμετάλλευσης ελικοπτέρων.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου