Η συμμαχία Τουρκίας -Ουκρανίας, τα αναθεωρητικά δόγματα και τα διπλωματικά ανεμομαζώματα.

Του Στράτου Βαλτινού
Η ανακούφιση ισχυρών κέντρων των ΗΠΑ από την διαφαινόμενη μετατόπιση της Τουρκίας προς τη Δύση και οι αλλαγές που συντελούνται στην περιοχή μας, ενισχύονται ακόμη περισσότερο καθώς , σαν διπλωματικό ντόμινο, έρχονται νέες κινήσεις που ως παράπλευρη επίδραση, αποδυναμώνουν ακόμη περισσότερο την θέση της Ελλάδας. Η Άγκυρα ξεκίνησε ήδη τις εργασίες ανέγερσης ενός εργοστασίου παραγωγής drones, των γνωστών Bayraktar έξω από το Κίεβο με τις ευχές των ΗΠΑ.

Αυτά συμβαίνουν καθώς η Αθήνα μετά από αφόρητες πιέσεις των ΗΠΑ συζητά με τον Ζελένσκι την αποστολή νέων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία, ζήτημα που χειρίζεται προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εν αγνοία της βουλής και των κομμάτων. Δηλαδή η Ελλάδα στηρίζει μια χώρα που στηρίζει την πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας, και επίσης, ουδέποτε ο Ζελένσκι ούτε πιέστηκε από την Αθήνα, ούτε έκανε την παραμικρή δήλωση κατά της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας. Σε διπλωματικούς κύκλους, εντείνεται η δυσφορία για την πλήρη υποταγή της κυβέρνησης στις ΗΠΑ και ενώ η Τουρκία επανέρχεται στην επιθετική της πολιτική. Διπλωματικά ανεμομαζώματα, στρατηγικά διαβολοσκορπίσματα...

Η ελληνική κυβέρνηση ενσωματώνει τις Ένοπλες Δυνάμεις στα πιο επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ, χωρίς να αποκομίζει το παραμικρό αντάλλαγμα. Η υπόθεση της βοήθειας προς την Ουκρανία υπερβαίνει και αυτό το δόγμα του προκεχωρημένου φυλακίου και η εξωτερική πολιτική γίνεται εθνικά επικίνδυνη. Να σημειωθεί πως η Ουκρανία είναι πολλαπλά ωφελημένη από την ελληνική βοήθεια, όχι μόνο σε επίπεδο εξοπλισμών, αλλά και μέσω της αμερικανικής βάσης της Αλεξανδρούπολης που είναι ένας τεράστιος δίαυλος μεταφοράς κάθε είδους βοήθεια στο Κίεβο.

Η Ελλάδα στέλνει οπλικά συστήματα, συμμετέχει σε επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα και ενώ η Τουρκία υπενθυμίζει όλο και πιο έντονα την επιθετική της πολιτική στο Αιγαίο. Ως προς την Ουκρανία είναι σαφέστατη η διπλωματική υστέρηση της χώρας. Σε καμία περίπτωση ο Ζελένσκι , ούτε κανείς άλλος από το Κίεβο πήρε θέση υπέρ του διεθνούς δικαίου στις σχέσεις Ελλάδας -Τουρκίας. Ο Ζελένσκι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταδίκασαν την ρωσική εισβολή ως στρατηγική κίνηση αναθεωρητικής πολιτικής, αλλά η Ελλάδα δεν πήρε ούτε μια λέξη από τον Ουκρανό πρόεδρο για την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας.

Κατά τον τρόπο αυτό, εδραιώνεται στην διεθνή διπλωματία ότι η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι μια διμερής διαφορά που πρέπει να συζητήσουν οι δύο χώρες και όχι διεθνές πρόβλημα χρήζει σαφούς καταδίκης. Η ελληνική εξωτερική πολιτική βυθίζεται στην ακινησία και αποδεικνύεται επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα. Και όχι δεν είναι διεκδικητική έναντι των Συμμάχων, αντίθετα η ενσωμάτωσή της στα δυτικά επιθετικά δόγματα είναι τόσο άκριτη που προκαλεί ενστάσεις και εντός της ΝΔ. Αλλά απέχουν πολύ από το να αποκαλέσουν τον Μητσοτάκη θλιβερή εθνική εξαίρεση. Αυτό οφείλει να το κάνει η αντιπολίτευση...

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.