Του Βασίλη Νέδου
Η κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού στο Ισραήλ και η επιστροφή στις κάλπες το φθινόπωρο ήταν ένα ατύχημα που αναμενόταν να συμβεί. Οι δύσκολες ισορροπίες στα εσωτερικά ζητήματα του Ισραήλ είναι ένα θέμα, ωστόσο οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις παρακολουθούνται από την Ελλάδα με ενδιαφέρον, καθώς είναι σαφές ότι η αβεβαιότητα στη χώρα επηρεάζει και την ποιότητα των σχέσεων στο τρίγωνο Αθήνα, Λευκωσία, Ιερουσαλήμ.
Οπως είναι σε θέση να γνωρίζουν όσοι ασχολήθηκαν με τις σχέσεις Ελλάδας – Ισραήλ τον τελευταίο χρόνο, ο εύθραυστος και ασταθής συνασπισμός των οκτώ κομμάτων, εκ των πραγμάτων καθιστούσε την κυβέρνηση Ναφτάλι Μπένετ εξαιρετικά ρευστή σε ό,τι αφορά την ποιότητα των σχέσεων με την Ελλάδα.
Στον χρόνο που πέρασε οι τριμερείς (σε επίπεδο κορυφής και υπουργών Εξωτερικών) γίνονται αντιληπτές περισσότερο ως μήνυμα διατήρησης του σχήματος και λιγότερο ως ανάληψη πρωτοβουλιών. Ισως το πλέον ενδεικτικό παράδειγμα της δυσκολίας να μετεξελιχθούν οι σχέσεις (πέρα από τους εξοπλισμούς και τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις) είναι η μάλλον πλήρης αδράνεια στο σχήμα 3+1 (Ελλάδα, Ισραήλ, Κυπριακή Δημοκρατία και ΗΠΑ).
Στην περίοδο της πολυκομματικής κυβέρνησης επιταχύνθηκε, ακόμα, και ο βηματισμός εξομάλυνσης των σχέσεων του Ισραήλ με την Τουρκία, κάτι το οποίο εξηγείται περισσότερο ως αποτέλεσμα ενίσχυσης εξωγενών παραγόντων, παρά ως οργανωμένη προσπάθεια της Ιερουσαλήμ να επανέλθει σε τροχιά κανονικότητας με την Αγκυρα, διαδικασία, ούτως ή άλλως, αργή και δύσκολη.
Εν ολίγοις, η κυβέρνηση Μπένετ εμφανίζεται από ορισμένες πηγές ως ευκολότερα υποκείμενη σε πιέσεις σε ό,τι αφορά την Τουρκία, κυρίως λόγω του εγγενώς ευμετάβλητου χαρακτήρα του σχήματος. Ευλόγως, λοιπόν, δημιουργείται το ερώτημα για το τι πρόκειται να συμβεί στις εκλογές του Οκτωβρίου και, κυρίως, αν υπάρχει περίπτωση επιστροφής του κ. Νετανιάχου και του Λικούντ.
Παρά το γεγονός πως είναι σαφές ότι όποιος αντιμετωπίζει κατηγορίες (όπως ο κ. Νετανιάχου) δεν μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση του πρωθυπουργού στο Ισραήλ, έμπειροι αναλυτές εκτιμούν πως αυτά είναι κωλύματα που μπορεί να ξεπεραστούν εύκολα, δεδομένου μάλιστα ότι ο πρώην πρωθυπουργός δηλώνει θύμα πολιτικών διώξεων.
Η πιθανή επιστροφή του κ. Νετανιάχου στην ηγεσία της χώρας μπορεί θεωρητικά να αναζωογονήσει την τριμερή σχέση με το Ισραήλ ως βασικό παίκτη. Στο ίδιο πλαίσιο πρέπει να θεωρείται δεδομένη η αναζωογόνηση και των σχέσεων ΗΠΑ – Ισραήλ.
Φυσικά σε μια πιθανή επιστροφή Νετανιάχου θα φανεί και το βάθος της επαναπροσέγγισης Ισραήλ – Τουρκίας, ιδιαίτερα υπό το φως των κάκιστων προσωπικών σχέσεών του με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το ειδικό βάρος του κ. Νετανιάχου και κυρίως… η απουσία αυτού φάνηκε και από τη σχετική αδράνεια του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ τον τελευταίο χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου