Καρακωστάνογλου Βενιαμίν
Προ ολίγων ημερών ο κ. Δένδιας ανακοίνωσε την επίσκεψή του στην Άγκυρα στις 14 Απριλίου για να συναντηθεί με τον ομόλογό του κ. Τσαβούσογλου, τον οποίο μάλιστα αποκάλεσε “φίλο” του! Ουσιαστικά λοιπόν, εκτός από τις άτυπες διερευνητικές επαφές (η Τουρκία τις αποκαλεί επίσημα πολιτικές διαβουλεύσεις), εγκαινιάζεται πλέον και απευθείας υψηλού επιπέδου διάλογος μεταξύ των πολιτικών προϊσταμένων της διπλωματίας των δύο χωρών, με ενδεχόμενο στόχο, μάλιστα –όπως δήλωσε ο κ. Δένδιας– και προσεχή συνάντηση κορυφής Μητσοτάκη-Ερντογάν. Εφόσον βέβαια θα το επιτρέψει το κλίμα που θα έχει δημιουργηθεί μέχρι τότε.
Στις 21 Μαρτίου, δημοσιεύτηκαν δηλώσεις του κ. Βαρβιτσιώτη, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε: «Πιστεύουμε ότι μπορεί να βρεθεί κοινός τόπος και να δοθεί η διπλωματική λύση που επιζητούμε, μέσα στο θεσμικό χώρο που εδώ και 40 χρόνια θωρακίζει την γεωπολιτική μας ασφάλεια. Μένει να δούμε αν θα ανταποκριθεί και η Τουρκία σε αυτό το κάλεσμα».
Νωρίτερα βέβαια (για λόγους ισορροπίας προφανώς) είχε τονίσει: «Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Η επανάληψη των διερευνητικών επαφών δεν μπορεί να αποτελεί μία ευκαιρία απλού κατευνασμού της Ελλάδας εν όψει της Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου (25-26.03.2021) ούτε μπορεί να διαγράψει την πολεμική ρητορική των τελευταίων μηνών… Η Τουρκία πρέπει να συνεχίσει να ακολουθεί τον δρόμο της διπλωματίας και να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο».
Τσαβούσογλου και προκλητικές έρευνες
Είναι να απορεί κανείς προς τι είναι όλα αυτά. Πρώτον, όταν επίκεται η Σύνοδος Κορυφής, που υποτίθεται θα εξετάσει την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία και είναι γνωστό ότι, επί μήνες μέχρι τον Ιανουάριο, το ερευνητικό Oruc Reis διεξήγαγε έρευνες στην διεκδικούμενη από την Ελλάδα υφαλοκρηπίδα, ανατολικά της Ρόδου και νοτίως του Καστελλορίζου, ενώ τα τουρκικά γεωτρητικά σκάφη “αλώνιζαν” στην κυπριακή ΑΟΖ. Κυρώσεις που αναβλήθηκαν τον Οκτώβριο και Δεκέμβριο του 2020.
Δεύτερον, όταν, μέχρι τις αρχές Μαρτίου 2021, με παράνομη NAVTEX, το υδρογραφικό Τσεσμέ, σε μία αποστολή στα διεθνή ύδατα μεν, αλλά με υψηλό συμβολισμό αμφισβήτησης, εντός της δυνητικής ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων και της ελληνικής μελλοντικής ΑΟΖ, διεξήγαγε έρευνες με εντελώς προκλητικό τρόπο, συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά.
Τρίτον, όταν το σύνολο των μονάδων του τουρκικού πολεμικού στόλου (87 σκάφη) με πολλά αεροσκάφη και ελικόπτερα, διεξήγαγε την μεγαλύτερη ετήσια άσκηση σε όλες τις παρακείμενες θάλασσες της Τουρκίας. Και μάλιστα διαλαλώντας την διαβόητη θεωρία της επεκτατικής και παράνομης Mavi Vatan (Γαλάζιας Πατρίδας), ενώ αναμενόταν η καθυστερημένη απάντηση της Άγκυρας για την 62η συνάντηση των διερευνητικών (16.03.2021).
Τέταρτον, όταν τέτοιες μέρες, τον περσινό Μάρτιο (2020), εξελίχθηκε η ενορχηστρωμένη από την Τουρκία επίθεση των “αμάχων” στα σύνορα του Έβρου, η οποία αντιμετωπίσθηκε επιτυχώς από τις ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας, τους Εθνοφύλακες και τους ηρωικούς ακρίτες Εβρίτες. Αφού είχε προηγηθεί για αρκετά χρόνια παρόμοια επιχείρηση εισβολής στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων!
Πέμπτον, όταν τέλος (αν υπάρχει τέλος βέβαια) η ρητορεία του Ερντογάν, του Τσαβούσογλου, του Ακάρ και άλλων Τούρκων αξιωματούχων, τεκμηριώνει τον τουρκικό επεκτατισμό στο Αιγαίο. Όταν αρνούνται αυτονόητα νόμιμα ελληνικά δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες των νησιών γύρω από την πατρίδα μας, φθάνουν τις αδιανόητες διεκδικήσεις τους μέχρι τη Λιβύη(!) και καθυβρίζουν τους νεκρούς και γενοκτονημένους της Μικρασιατικής καταστροφής και των άλλων τουρκικών γενοκτονιών των Ελλήνων που προηγήθηκαν, στον Πόντο, στην Ανατολική Θράκη και την Μικρά Ασία-Ιωνία.
Αντιφατικότητα της εξωτερικής μας πολιτικής
Αυτός λοιπόν είναι ο “φίλος” του κ. Δένδια με τον οποίο θα συζητήσει στην Άγκυρα; Καμία διπλωματική αβρότητα δεν επιβάλλει τέτοια ηττοπάθεια! Μήπως έχουν αρθεί όλες οι τουρκικές προκλήσεις (κατοχή Κύπρου, τουρκολιβυκό μνημόνιο “οριοθέτησης”, “Γαλάζια Πατρίδα”, “γκρίζες ζώνες”, πλήρης άρνηση του Δικαίου της Θάλασσας με κορωνίδα τα δικαιώματα των νησιών, κ.λπ.), ώστε να γίνουν ξανά επαφές και πολιτικές διαβουλεύσεις υψηλού επιπέδου Ελλάδας-Τουρκίας;
Άρα, γιατί χρειάζονται οι άτυπες διερευνητικές; Ή μήπως δεν είναι απόλυτα αντιφατικό να επιζητούμε οικονομικές κυρώσεις, πάγωμα της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας και εμπάργκο πωλήσεων όπλων; Δεν είναι αντιφατικό και να δίνουμε με τη στάση μας κάθε δικαιολογία στους Τούρκους και στους “συμπαραστάτες” τους στην Ευρώπη, ώστε να παρακάμψουν τέτοια ελληνικά αιτήματα, άμεσα ή στο προσεχές μέλλον, μετά την βέβαιη επάνοδο της τουρκικής προκλητικότητας;
Γιατί δεν διδάσκονται οι ταγοί μας από τα 100 χρόνια ισχύος και τουρκικών παραβιάσεων της Συνθήκης της Λωζάνης; Από την κωνσταντινουπολίτικη ομογένεια (κατασχέσεις, απελάσεις, πογκρόμ, τους φόρους βαρλίκ), το Πατριαρχείο, την Ίμβρο, την Τένεδο (αυτοδιοίκηση), τον Αττίλα (ιδίως τον δεύτερο) και τόσες άλλες παρασπονδίες και τη συνολική αφερεγγυότητα της Τουρκίας;
Πώς θα προστρέξει η ελληνική ηγεσία στο μέλλον και πάλι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ, ζητώντας στρατιωτική αρωγή και διπλωματική υποστήριξη, όταν σήμερα η ίδια ηγεσία παρέχει προσχήματα στους Τούρκους και τους υποστηρικτές τους; Εκτός αν μας πείθουν οι αποσύρσεις της τελευταίας στιγμής των τουρκικών προκλήσεων, για να περάσει ο σκόπελος της Συνόδου Κορυφής (25.03.2021) ή για να εξευμενισθεί η υπερδύναμη των ΗΠΑ και να αναβάλει ή να μετριάσει τις κυρώσεις που προβλέπει η νομοθεσία της κατά της Τουρκίας λόγω των αντι-συμμαχικών ενεργειών της!
Η αντιφατικότητα της εξωτερικής πολιτικής μας την καθιστά αναποτελεσματική, σε εχθρούς και φίλους! Κανείς πλέον δεν θα μας πιστεύει όταν θα δραματοποιήσουμε δίκαια τον τουρκικό κίνδυνο στο μέλλον. Γιατί εμείς θα είμαστε τελικά αναξιόπιστοι…
Δημοσίευση σχολίου